Zaterdagnamiddag geland in Brussel, zondag alweer op stap! Ditmaal niet met het vliegtuig, maar met de trein. Eerlijk waar, de trein is mijn absoluut favoriete vervoersmiddel (op voorwaarde dat de NMBS een beetje haar best doet om de treinen op tijd te laten rijden). Zo jammer dat er in Europa geen goed functionerend hogesnelheidsnetwerk is en dat reizen met de trein zo verschrikkelijk duur is, waardoor voor vele bestemmingen de trein gewoon geen volwaardig alternatief is. Sad, very sad.

Dus zat ik zondagochtend, nog moe van vijf dagen Barcelona, op de trein van 8.33u naar Oostende. Altijd leuk om naar de zee te trekken, maar na de zachte temperaturen in Barcelona was ik niet voorbereid op de ijskoude wind die me opwachtte vanaf het moment dat ik in Oostende uit de trein stapte. Amai, blij dat ik ‘s ochtends voor mijn vertrek besloten had voor de zekerheid toch maar mijn dikke winterjas en sjaal aan te trekken. Ik was anders zeker in een ijspegel veranderd. Zelfs het stralende zonnetje kon me niet opwarmen.

Ik stapte dus stevig door naar De Grote Post om het Debat van De Ensors bij te wonen. Lang geleden dat ik nog eens naar een werkgerelateerde activiteit kon gaan en het deed deugd om ter plekke wat andere collega’s tegen het lijf te lopen. Het debat zelf was heel boeiend en gaf een goed beeld van de uitdagingen waarvoor de Vlaamse audiovisuele sector staat. Benieuwd wat de toekomst op dat vlak zal brengen!

Het debat werd gevolgd door de prijsuitreiking van de Ensor voor de Belofte van het Jaar. Welverdiend gewonnen door filmcomponist Ruben De Gheselle.

En de prijsuitreiking van de Lifetime Achievement Award. Toegekend aan de fantastische Sien Eggers.

Na de zeer lekkere broodjeslunch nam ik afscheid van mijn collega’s en wandelde ik naar het strand. Aja, want je kan toch niet naar Oostende gaan zonder de zee gezien te hebben, nietwaar? Continue reading →