Building a circular future

Vandaag woonde ik na het werk een heel boeiende conferentie bij met als topic ‘circulair bouwen’. Hoofdspreker van de avond was Kasper Jensen van 3XN/GXN die illustreerde dat het ook in de bouwsector mogelijk is om duurzaam te zijn. Meer nog: circulair bouwen moet het mogelijk maken om de gebruikte materialen op termijn te hergebruiken in nieuwe projecten door aan elk materiaal een paspoort toe te kennen. Kasper Jensen toonde een aantal zeer indrukwekkende projecten. Al was het me niet altijd helemaal duidelijk of hij in elk project het principe van circulariteit volledig volgde.

Na de keynote werden de laureaten van de avond aan het woord gelaten: Multi en Ambassade. Qua schaal lagen de projecten ver uiteen, maar ze hanteerden wel allebei het circulariteitsprincipe. Vooral het enthousiasme van de groep mensen die achter het bouwproject de Ambassade zaten, was aanstekelijk. Het zijn immers de eigenaars en toekomstige bewoners van deze site die hun schouders onder het principe van circulariteit gezet hebben.

IMG_5681

IMG_5686

Natuurlijk volgde daarna een poepchique receptie, we zijn niet anders gewoon van de bouwsector. Normaal zou ik met een collega naar de receptie gegaan zijn, maar die moest last minute afhaken wegens ziekte. Dat betekende dat ik moederziel alleen aan een tafeltje stond tussen een overwegend Franstalig publiek. Ik deed mijn best om het gesprek gaande te houden met de eveneens eenzame Fransman aan hetzelfde tafeltje, maar het ging met horten en stoten. Mijn Frans is duidelijk niet meer wat het geweest is… Gelukkig was de schuimwijn lekker. 😉

Conferentie

Best wel vermoeiend, zo’n tweedaagse conferentie, zelfs al heb ik niet veel meer moeten doen dan aandachtig luisteren, netwerken tijdens de pauzes, een plaatsje vinden voor al dat lekker eten en drinken tijdens het conference dinner en complimentjes in ontvangst nemen voor de inzet van mijn team. Enfin, moe maar tevreden, sums it up quite nicely.

Conferentie in Madrid (2)

Regen in Madrid vandaag. Gelukkig konden de sprekers van vandaag me meer boeien dan die van gisteren, al blijft de onenigheid over het onderwerp groot. Spanjaarden of Madrilenen, ik wil niet veralgemenen, zijn alleszins enorm goed in het laten uitlopen van hun timing. Ons middagmaal konden we nuttigen rond drie uur (I kid you not), anderhalf uur later dan op de planning stond. Ik weet wel dat Spanjaarden hun dagindeling er radicaal anders uit ziet dan die van ons, maar een beetje inleveringsvermogen in de internationale gasten op zo’n conferentie mag toch wel. Ik zal beslist niet de enige geweest zijn die met een rammelende maag zat te wachten op het afronden van de discussies. Doodjammer, want net die discussies maken het interessant.

Het was alleszins een heel vermoeiende tweedaagse. Veel informatie te verwerken gekregen, genoteerd als een gek. Voel me behoorlijk leeg op dit moment. En morgen is er alweer een nieuwe werkdag. Ik ga eens een dagje verlof moeten inlassen om bij te slapen.

Conferentie in Madrid

Man, man, man, vandaag was echt een beetje van het goede te veel. Van tien uur ‘s ochtends tot zeven uur ‘s avonds opgesloten gezeten in een muffe aula en dat terwijl het buiten zo’n prachtig weertje was. Ok, we hebben wel één uur middagpauze gekregen, maar voordat we effectief eten voorgeschoteld kregen was het half drie in de namiddag. Jullie kunnen je voorstellen dat mijn humeur tegen dan ongeveer tegen het vriespunt zat. En wat we voorgeschoteld kregen stelde ook niet veel voor. Meer dan wat schijfjes kaas en ham kregen we niet.

Niet dat ik iets tegen kaas en ham heb, maar als middagmaal is dat toch behoorlijk magertjes te noemen. Bovendien begonnen de ham en kaas die in de volle zon stonden, na een tijdje lekker smakelijk te zweten. Zo nu en dan kwam de bediening nog rond met andere hapjes, maar die vielen bij niemand echt in de smaak. De eerste keer in mijn leven dat ik de namiddag van een conferentie met honger inging. Gelukkig was de catering minder zuinig met de wijn. Of moet ik zeggen ongelukkig, want van de twee volgende panelgesprekken heb ik bitter weinig meegepikt. Al vermoed ik ergens dat ik niet veel gemist heb.

Ik was dan ook behoorlijk opgelucht toen ik na zeven uur ‘s avonds eindelijk buiten stond en het weer het toeliet om nog een mooie wandeling te maken in avondlijk Madrid. Om het karige middagmaal te compenseren trakteerde ik mezelf op een lekker etentje. En zo werd het toch nog een leuke dag.

Conferentieperikelen

Vandaag bevond ik mij op een conferentie met deelnemers uit gans Europa. Tijdens de conferentie zou een film getoond worden over de zin en onzin van auteursrecht. Je zou denken dat de organisatoren, gezien het hoge aantal deelnemers, op voorhand uitgetest zouden hebben of die film wel correct vertoond werd op hun systemen. Jaja, dat zou je denken. Allez, ik zou dat toch denken.

Enfin, niet dus. Een half uur lang hebben de deelnemers naar een film in horten en stoten mogen kijken. Alsof het ding gestreamd werd over een net te trage connectie. Behoorlijk irritant. Ook irritant: het onderbreken van ondertitels. Niet zo erg voor de Engelse stukken van de film. Het Russisch kon ik nog min of meer volgen (al denk ik dat ik veruit de enige in de zaal was). Het Zweeds bleef ook voor mij een mysterie.

Na een half uur (I kid you not) was dan toch iemand van de organisatie zo slim om de boel stil te leggen, zich te verontschuldigen en een vroeger dan geplande pauze in te lassen. Na de pauze was het probleem opgelost, met hulp van iemand uit de zaal, en kregen we het tweede deel van de film te zien. Ditmaal met ondertitels. Al een geluk, want mijn Portugees is ook niet zo geweldig.

Qua amateurisme kon het alleszins tellen. ‘t Was dan ook een gratis conferentie. 😉