China Lights op kerstdag

Op kerstdag trokken mijn broer en zijn vriendin, mijn vriend en ik met de trein richting de Zoo van Antwerpen. Het leek ons een fijn idee om samen naar de vernieuwde versie van China Lights in de Zoo van Antwerpen te gaan. Al kan ik me voorstellen dat het weerzien met mijn familie voor mijn vriend even akward geweest moet zijn als voor mij enkele dagen eerder.

Omdat een avondje door de kou lopen op een lege maag ook maar niks is, had ik om 18u gereserveerd in restaurant Bai Wei. Bai Wei stond al lang op mijn lijstje van te bezoeken restaurants, want: traditionele handgemaakte noedels! What’s not to like? En jawel, buiten het feit dat het er een klein beetje te fris was (een weerkerend thema bij mijn culinaire ervaringen van de laatste tijd), was het eten werkelijk voortreffelijk. Alleen spijtig dat de zwelling in mijn mond (die na een paar dagen antibiotica nemen tot normale proporties was weergekeerd) opnieuw verergerd was. :-(

IMG_1063

IMG_1065

IMG_1066

Met goed gevulde magen trokken we naar de Zoo om te genieten van de prachtig verlichte installaties. Ik was zo betoverd door al dat moois dat kou mij niet kon deren en ik was heel blij dat ik mijn statief had meegenomen om alles op foto te kunnen vastleggen. Het bleek trouwens een uitstekend idee om dit in te plannen als activiteit op kerstdag. Het was lekker rustig in de zoo, waardoor we optimaal van dit kleurrijke spektakel konden genieten.

IMG_0982

IMG_0988

IMG_0992

IMG_1000

IMG_1006

IMG_1010

IMG_1016

IMG_1021

IMG_1034

IMG_1038

IMG_1031

IMG_1044

IMG_1049

IMG_1056

IMG_1069

IMG_1076

IMG_1095

IMG_1097

IMG_1108

IMG_1115

IMG_1117

Een stuk of honderd foto’s later, persten we er een spurtje uit om de trein van 21.36u te halen. Dat lukt ons op het nippertje. We sloten de avond af op ons appartement in Leuven met een glas Bunnahabhain 12 en een spelletje Boonanza!

Een zaterdag zonder verplichtingen

Beetje een go with the flow zaterdag achter de rug. Geen afspraken, dus ik kon op mijn gemak de was doen en om boodschappen gaan. Net toen ik mijn laatste sok in de wasmachine geladen had, kwam mijn huisbazin thuis van een wandeling met haar dochter. Door de lange werkdagen die ik tegenwoordig klop, zien we elkaar niet zo veel en meestal ben ik in het weekend op stap. Dus ze maakte van de gelegenheid gebruik om me uit te nodigen voor een babbel in de tuin. Het deed deugd om in het zonnetje wat te kunnen kletsen en tegelijkertijd kleine P (anderhalf jaar oud) wat beter te leren kennen. Ze haalde meteen haar beste dance moves boven. Wat een superleuke peuter!

Omdat het zo’n mooie dag was, besloot ik eindelijk eens werk te maken van één van mijn todo’s sinds ik in Antwerpen ben komen wonen: noedels gaan eten in de Chinese wijk. Ik wandelde langs de Turnhoutsebaan richting centrum naar Ting Kee Mie. Ik had geluk: er kwam net een tafeltje vrij. Ik bestelde een noedelsoepje met eend en inktvis en moest even mijn lach inhouden toen de ober mij de verschillende noedelsoorten voorstelde: dunne gele noedels, dikke gele noedels, dunne witte noedels en dikke witte noedels. Ik ging voor de udon noedels, omdat je die nu eenmaal niet op zoveel plekken kan krijgen. Heerlijk én spotgoedkoop (10,50 euro, daar kan een mens niet voor sukkelen).

IMG_7555

Omdat het zo’n prachtig weer was, besloot ik nog even wat te gaan wandelen op de Meir en te gaan kijken naar de vorderingen van de indrukwekkende infrastructuurwerken in het hart van Antwerpen. Onderweg kocht ik me een ijsje van Australian Ice Cream. Nu probeer ik meestal kleine zelfstandigen te ondersteunen, maar er was niet direct een artisanele ijszaak in de buurt en ik moet toegeven dat het ijs van Australian Ice Cream me altijd wel smaakt. Vooral hun malaga-ijs vind ik erg lekker.

IMG_7557

Na mijn wandeling fietste ik op mijn velo terug naar de Delhaize vlakbij mijn woonst. Na de nodige voorraden ingeslagen te hebben, sprong ik nog snel binnen bij de Dreamland om cadeautjes te kopen voor het verjaardagsfeestje van mijn achternichtje op zondag. Eén jaar oud al, de tijd vliegt!