Terwijl Dries dit weekend in Genève moest blijven voor wat afscheidsfeestjes op zijn werk, maakte ik van de gelegenheid gebruik om met extra veel vrienden af te spreken. Kwestie van me niet te vervelen. 😉
Vandaag had ik dus afgesproken om te gaan wandelen met onze vrienden uit Heverlee in het vertrouwde Heverleebos. Denk dat ik ondertussen alle paden daar al wel verkend heb, maar het blijft in alle seizoenen een mooi bos en makkelijk dat het op fietsafstand is.
De zoon van onze vrienden was alleszins in goede doen en draaide zijn hand niet om voor een wandeling van vijf kilometer. Toch straf voor zo’n klein manneke! En wat een lieverdje is dat toch! Hij weet me elke keer weer te charmeren met zijn mooie blauwe ogen en zijn ontwapenend gebabbel. Zelden een kind van die leeftijd tegen gekomen dat zich zo goed kan uitdrukken.
Na de wandeling gingen wij (uiteraard) iets eten in Brasserie 500. Echt genoten van mijn tomaat garnaal met ontvelde tomaten en heerlijk veel garnalen. Een grappig toeval: op hetzelfde terras trof ik mijn collega met haar vriendin en schattige dochter. In een ver verleden deelden de zoon van onze vrienden en de dochter van mijn collega dezelfde onthaalvader. Al betwijfel ik of ze zich daar nog iets van zullen herinneren. 😉
Beide kinderen verschillen in leeftijd een viertal maanden van elkaar en het was meteen dikke pret, samen in de speeltuin van Brasserie 500. Zo leuk om te zien hoe die twee elkaar vonden en met elkaar speelden. Hopelijk komen ze elkaar wat vaker tegen in de toekomst, want ze leken mij karakterieel heel goed bij elkaar te passen.
En natuurlijk moesten we de maaltijd afsluiten met een dessert! Al hield ik het bij een lekker koude limoncello.
