Dinner at Baracca

Ik schaam mij een beetje om het hier te moeten neerschrijven, maar het was al van augustus vorig jaar geleden dat ik mijn vriendin uit het middelbaar nog eens in levenden lijve gezien had. De periode dat ik in Antwerpen woonde, was het moeilijk om af te spreken en uiteindelijk slaagden we er pas in op de laatste dag van november een gezamenlijk moment te boeken in onze agenda’s.

Ik was dan ook erg blij dat ik een tafeltje te pakken gekregen had in restaurant Baracca, nog steeds één van de Leuvense hotspots. We moesten ons wel al om 17.45u naar het restaurant begeven, maar omdat mijn vriendin nog nooit in Baracca geweest was en ze dit restaurant dolgraag een keertje wilde uitproberen, sloot ik met plezier mijn pc wat vroeger af op het werk. De boog kan niet altijd gespannen staan, nietwaar?

Mijn vriendin zat al aan tafel op mij te wachten toen ik stipt om kwart voor zes het restaurant binnen wandelde. Dat de populariteit van Baracca nog steeds niet tanende is, bleek uit het feit dat zelfs het (verwarmde) terras bomvol zat.  De ober verzocht ons trouwens vriendelijk onze maaltijd zéker te beëindigen vóór acht uur, want ons tafeltje was daarna immers opnieuw gereserveerd. Goed draaiende zaak, als je per avond twee couverts kan hebben.

We hadden niet veel zin om ons hoofd te breken over wat te bestellen en gingen voor de makkelijkheidsoplossing: de Baracca verrassingsmenu. Iets wat we ons niet beklaagden! Het ene gerecht was nog heerlijker dan het andere. Al was die volledige pizza er wellicht een beetje te veel aan. Met een halve pizza voor twee personen zouden we ook al rijkelijk gegeten hebben.

IMG_0690

IMG_0701

IMG_0695

IMG_0697

IMG_0703

IMG_0699

Helemaal op het einde van de maaltijd geraakten we een beetje in tijdsnood, waardoor we onze (kokend hete) thee met versnaperingen aan een iets te hoog tempo moesten opdrinken, maar verder was het heerlijk. Bonuspunten voor de fabuleuze mojito XL met bosbessen, trouwens.

Om die overdaad aan eten wat te laten zakken, maakten we een wandeling door de nachtelijke Leuvense straten langs een aantal plekjes waaraan we gezamenlijke herinneringen hadden, ondertussen de kerstverlichting bewonderend. Nu ja, om heel eerlijk te zijn, vind ik de kerstverlichting in Leuven niet zo mooi dit jaar. Maar goed, ik kan niet ontkennen dat de lichtjes deze donkere dagen voor gezelligheid in het straatbeeld zorgen.

We sloten de avond af met een drankje in één van de knusse zetels bij het brandende haardvuur van de Savoye en beloofden elkaar dat we er ditmaal niet zoveel maanden over zouden doen om een nieuwe afspraak vast te leggen.

#belgianbeerbattle date!

Dankzij de lieve mensen van Toerisme Vlaanderen mocht ik vrijdagavond op dinner date met Kasper uit Denemarken. Daarvoor moest ik helaas wel vroegtijdig het afscheidsfeestje van een heel lieve en dierbare collega verlaten. De nieuwe job van mijn ondertussen ex-collega is gehuld in een waas van mysterie, dus wij vermoeden nu allemaal dat hij voor de staatsveiligheid gaat werken. Spijtig, maar een mens kan niet op twee plaatsen tegelijkertijd zijn en ik wilde de opportuniteit om een buitenlandse blogger te ontmoeten niet laten schieten.

Ik nam de allerlaatste trein die ik kon nemen om op tijd in Leuven te zijn en ging rechtstreeks van het station naar de Klimop. Ik had op voorhand een fotootje van Kasper doorgestuurd gekregen en dankzij de hipster baard herkende ik mijn dinner date meteen. Onze ontmoeting kaderde in de #belgianbeerbattle. Het concept van de #belgianbeerbattle is simpel: nodig een aantal buitenlandse bloggers uit om kennis te maken met de Belgische bieren. In zes dagen verkenden ze Poperingen, Gent, Oudenaarde, Antwerpen, Brussel, Mechelen en Leuven. Een vermoeiend programma dat hen de kans bood om te proeven van een ruime selectie Belgische bieren.

Het bezoek aan Leuven was gepland op de vijfde dag. Kasper was dus al redelijk vermoeid toen we de voeten onder tafel schoven in de Klimop. Het is altijd een beetje afwachten of het klikt met een persoon die je nog nooit ontmoet heb, maar Kasper bleek een aangename babbelaar te zijn met een interessant persoonlijk verhaal (zijn echtgenote is een Amerikaanse met Deense roots die na hun huwelijk naar Denemarken emigreerde). Een échte bierkenner ook. Jammer dat ik zelf ondanks herhaalde pogingen nog altijd geen bierdrinker ben. Gelukkig heb ik dankzij de bierliefde van mijn vriend al veel brouwerijen bezocht en ben ik geïnteresseerd in onze Belgische biercultuur. Iets waar wij als klein landje terecht trots op mogen zijn.

Kasper vertelde over de bezoeken die hij de vorige dagen had afgelegd, terwijl we genoten van een op bier geïnspireerd menu. Gelukkig vind ik bier wel lekker als het in een gerecht verwerkt is. Zo waren de mosseltjes in wit bier overheerlijk, de varkenswangen in Chimay boterzacht en de sabayon met Tripel Karmeliet een fantastische afsluiter van de maaltijd. Kasper had nog nooit in zijn leven sabayon gegeten en was erg enthousiast over dit heerlijke dessert. Het aanbod om bij elke gang een aangepast glas bier geserveerd te krijgen, sloeg ik vriendelijk af. Ik had al genoeg cava gedronken op de afscheidsreceptie van mijn collega en water smaakt lekker bij alles!

Die arme Kasper had al zoveel te eten gekregen de voorbije dagen dat hij van elke gang amper een derde op kon krijgen. Heel leuk zo’n bloggertripje, maar ik had de indruk dat de organisatie in hun enthousiasme om de bloggers zoveel mogelijk van Vlaanderen en Brussel te laten zien het programma een beetje té volgepropt hadden. Wat niet wil zeggen dat ik zelf niet graag uitgenodigd zou willen worden voor zo’n tripje!

Na een zeer aangenaam diner namen wij dan ook afscheid van mekaar zodat Kasper wat kon relaxen in zijn hotel om voldoende energie te hebben om de laatste dag van de battle door te komen.

IMG_8329

IMG_8331

IMG_8332