Alice in de Zoo van Antwerpen

Zondagnamiddag spoorden mijn vriend en ik opnieuw richting Antwerpen. Ditmaal hadden we een bezoekje aan het lichtfestival in de zoo gepland met zijn zus en haar gezin. Aangezien onze trein wat vroeger aankwam dan het uur waarvoor we tickets hadden, dronken mijn vriend en ik nog een glaasje in de bar van het Lindner hotel, want verder zijn er niet veel toffe drinkgelegenheden in de buurt van Antwerpen Station. Of ik ken ze althans niet.

Al snel kregen we bericht dat de zus, schoonbroer en nichtjes van mijn vriend ook aangekomen waren. We dachten in eerste instantie nog tijd te hebben om samen iets te drinken, maar de tijd gaat altijd sneller dan je denkt, dus ontmoetten we elkaar in het station en overhandigden mijn vriend en ik meteen onze lekker ruikende cadeaus aan de drie jongedames.

IMG_5608

We liepen meteen verder naar de inkom van de zoo, waar eerst onze CST gecontroleerd werd en vervolgens ons toegangsticket. Beide controles verliepen vlotjes en al snel konden we ons onderdompelen in de wondere wereld van Alice, de Mad Hatter, de Queen of Hearts, de Cheshire Cat en vele anderen.

Voor mijn vriend en ik was dit de tweede keer dat we het lichtfestival in de zoo bezochten. De eerste keer genoten we van China Lights samen met mijn broer en zijn vriendin. En als ik heel eerlijk moet zijn, ik denk dat ik de eerste editie indrukwekkender vond. De Chinese figuren lenen zich natuurlijk uitstekend voor dit soort lichtsculpturen. Of misschien ben ik gewoon niet zo’n grote Alice in Wonderland fan. Want alhoewel ik het boek gelezen heb, moet ik bekennen dat er blijkbaar niet veel van het absurde verhaal was blijven hangen. Gelukkig vonden de nichtjes het geweldig.

IMG_1532

IMG_1535

IMG_1538

IMG_1539

IMG_1541

IMG_1547

IMG_1552

IMG_1555

IMG_1564

IMG_1566

IMG_1570

IMG_1571

IMG_1574

IMG_1577

IMG_1580

We hadden allemaal honger gekregen na ons bezoekje aan de zoo. Vooruitziend als ik ben, had ik gereserveerd bij Tibetaans restaurant Kunthun in de Chinese wijk van Antwerpen. Dat bleek een goede keuze te zijn. De jongedames smulden van de gebakken rijst en de met gehakt gevulde gestoomde broodjes en ze waagden zich zelfs aan een authentiek Tibetaans dessert, zoete gestoomde broodjes! Ik koos uiteraard voor een noedelsoepje en momo’s. 😉

IMG_5633

IMG_5634

Na het eten wandelden we samen terug naar het station alwaar we afscheid namen. Mijn vriend en ik moesten nog even wachten op onze trein, dus dronken we nog een glas in de bar van (verrassing) hotel Lindner.

IMG_5640

Om het met de woorden van de nichtjes te zeggen: ‘Dat moeten we vaker doen!’

Alice in Wonderland en Through the Looking-Glass

Tot mijn grote scha en schande moet ik toegeven dat ik, die vroeger zo’n boekenwurm was, tegenwoordig nog amper aan lezen toekom. Maar kom, ik heb nog eens een boek uitgelezen. Een echte klassieker dan nog wel. Het was leuk om het boek te lezen dat zoveel figuren heeft voortgebracht die tot het collectieve bewustzijn zijn gaan behoren.

Mij spraken vooral de leuke taalspelletjes, de absurditeiten en de mooie ouderwetse illustraties aan, maar echt gegrepen heeft het boek me niet. Daarvoor ligt mijn kindertijd al net iets te ver achter me, denk ik, en heb ik te weinig energie gestopt in het ontcijferen van de ongetwijfeld vele dubbele bodems. Al deed het boek me wel vol heimwee terugverlangen naar de tijd dat ik nog in sprookjes geloofde.