Momenteel volledig uitverkocht, maar gelukkig worden er nieuwe exemplaren bijgedrukt! Ik heb mij meteen een exemplaar besteld.
in het nieuws
Reportage over genitale verminking
Aanbevelenswaardig. Al word je er niet meteen vrolijk van.
Deze praktijk kan niet snel genoeg de wereld uit geholpen worden. En dan gaat het wat mij betreft niet enkel over besnijdenis bij vrouwen, want wat geeft iemand het recht om jongens voor de rest van hun leven te verminken?
17 doden
Zucht. Alweer een mass shooting in een school om toe te voegen aan het trieste lijstje.
Yet again
Triestig. Ik val in herhaling.
Update: Lees ook vooral dit artikel van de New York Times over de correlatie tussen wapenbezit en mass shootings.
“Once America decided killing children was bearable, it was over.”
Jawadde…
Het Catalaanse Parlement heeft dan toch voor de sprong in het duister (of de vlucht vooruit, afhankelijk van hoe je het bekijkt) gekozen. Catalunya gaat nog spannende tijden tegemoet. Ik houd mijn hart vast.
Voices of reason
Zo triestig dat het tegenwoordig aan de entertainers is om de vinger op de open, etterende wonde te leggen. Waar blijven de daden van de politici na zulk een tragedie? ‘Thoughts and prayers’ helpen niet om toekomstige drama’s te voorkomen. Hoe kunnen politici die geld van de NRA aanvaarden ‘s avonds de slaap nog vatten?
Waanzin in Las Vegas
De dodelijkste schietpartij ooit in de VS. De zoveelste in een lange trieste rij. En ook nu weer zal de wapenwetgeving in de VS ter discussie gesteld worden. Maar de kans dat deze verstrengd zal worden in het huidige politiek klimaat lijkt me zo goed als onbestaande.
Mijn gedachten gaan uit naar de slachtoffers, hun vrienden en familie. En naar al degenen die fysiek ongedeerd bleven, maar getuigen waren van deze gruwel.
Wat een drama.
Wat orkaan Maria mij geleerd heeft
Net zoals andere eilanden in de Caraïben, zijn de ongeveer 3,4 miljoen Amerikaanse staatsburgers in Puerto Rico geweldig hard getroffen door achtereenvolgens orkaan Irma en orkaan Maria. Gans het eiland zit zonder stroom, maar hulp komt slechts met mondjesmaat toe. President Trump ligt er alvast niet van wakker, want, en dat wist ik niet, blijkbaar zijn inwoners van Puerto Rico wel Amerikaanse staatsburgers, maar mogen ze niet stemmen tijdens de presidentsverkiezingen en kan hun vertegenwoordiger ook niet meestemmen in Congress. Komt daar nog eens bij dat Puerto Rico tot over de oren in de schulden zit, wat niet bepaald bevorderlijk is voor de heropbouw van het ‘paradijselijke’ eiland.
Het lijkt me duidelijk dat de inwoners van Puerto Rico als tweederangsburgers behandeld worden. Hoog tijd dat er iets gedaan wordt om deze ongelijkheid in behandeling weg te werken en Puerto Rico een eerlijke kans op een betere toekomst te geven. Al vrees ik dat, met Trump aan het roer en rekening houdend met zijn eerdere tweets, we niet al veel te verwachten hebben.
Lees dit bijzonder goede Vox artikel over Puerto Rico en bekijk ook onderstaande fragmenten van John Oliver. In het tweede kaart hij de schrijnende ongelijke behandeling van “Unincorporated territories of the United States” Puerto Rico, Guam en American Samoa aan.
En dan komt de terreur wel heel dichtbij
De mama van de jongen die zo bevlogen over mieren kon praten, is er niet meer. Van de weg gemaaid door terroristen die onze samenleving als verdorven aanzien. Zomaar, paf, in een flits, gedaan. Of hoe een fijne gezinsvakantie eindigt in een drama.
Het is de eerste keer dat iemand met wie ik zelf persoonlijk contact gehad heb, overlijdt na een terroristische aanslag. De aanslagen in Brussel hadden wel enkele collega’s van mijn vriend verwond, maar dit is toch anders. Zelfs al was de dame in kwestie maar een kennis, mijn hart bloedt voor haar echtgenoot en kinderen.
Hoe zinloos, allemaal.