Door haar drukke leven (een job als leidinggevende in combinatie met een gezin met drie tieners) lukt het ons helaas niet om zo vaak af te spreken als ik wel zou willen. Daarom ben ik altijd extra blij wanneer we ergens een moment in onze agenda’s vinden dat voor ons beiden past. Mijn vriendin (onze vriendschap gaat al mee sinds het tweede middelbaar) stelde voor om bij Bistro Tribunal te gaan eten. En alhoewel ik zeker houd van een lekker stukje vlees, kon ik het niet laten om de zeevruchtenschotel (met een halve kreeft, gillardeau oesters, kreukels, wulken, grijze garnalen en bouquet garnalen) te bestellen. De restaurants waar ze een zeevruchtenschotels aanbieden voor één persoon zijn immers bijzonder dun gezaaid (mijn vriend houdt niet zo van het traditionele zeevruchtenschotelgepruts). Dus ik mocht deze gelegenheid niet aan mij voorbij laten gaan! En amai, dat heb ik me niet beklaagd! Het kostte me wat inspanning, maar de schotel werd tot de laatste grijze garnaal en kreukel leeggemaakt. De ober vroeg zelfs of ik de vakkundig leeggeplukte omhulsels mee naar huis wilde nemen om bisque van te maken. Toch maar vriendelijk bedankt. 😉

Na dit copieuze diner hadden we geen van beiden nog plek voor een dessert. We besloten dus af te rekenen en een wandeling te maken door de Leuven om te genieten van deze mooie zomeravond en ons eten wat te laten zakken. Ik leidde mijn vrienden de pas gerestaureerde muur van Abdij Keizersberg en we genoten samen van het uitzicht vanaf het pas aangelegde uitkijkplatform. Echt een meerwaarde voor Leuven.

Een fijne avond die absoluut voor herhaling vatbaar is!