Ik zei toch dat ik nog eens zou terug keren om de mooie stillevens van Ensor te bewonderen. 😉 Al was het maar tien minuutjes vóór een vergadering die tweeënenhalf uur duurde. En daarna in marstempo naar het station van Oostende om op tijd te zijn voor de volgende vergadering in Brussel, onderweg op de trein het slechtste broodje aller tijden opetend. Echt, géén idee hoe je een broodje hummus zo kan verknallen.
de inrichting van Mu.Zee lijkt met die houten kaders zo wel een beetje als een onafgewerkte werf.
De scenografie is tijdelijk voor deze tentoonstelling. En er waren idd zowel voor- als tegenstanders. Persoonlijk vind ik het wel geslaagd. Maar nog even wachten en Mu.ZEE krijgt binnenkort een volledige make-over.