Deze zondag reden mijn vriend en ik naar Tielt-Winge om samen met mijn petekindje en zijn gezin te klinken op het nieuwe jaar. Bij het binnen komen in de ruime woonkamer van onze vrienden werd onze blik meteen getrokken naar de prachtige kerstboom in de hoek, versierd met kerstballen die mijn vriend en ik vanuit gans de wereld meegebracht hebben voor de mama van mijn petekindje. Tof om te kunnen snuisteren doorheen al die fijne reisherinneringen. Nu de kinderen groot genoeg zijn, durfde de mama het eindelijk aan de breekbare glazen kerstballen in een gloednieuwe kerstboom te hangen.

We beten meteen de spits af met de nieuwjaarsbrief. En het moet gezegd, dat gaat elk jaar een beetje vlotter. Mijn petekindje las goed verstaanbaar voor en was blij met zijn enveloppe met geld. Zelf kreeg ik ook een superleuk cadeautje: een sushi-etentje met mijn petekindje en stijlvolle eetstokjes van Mamzel in afwachting tot het zover is!

Vervolgens waagde ik mij aan spelletje Mario Kart, dat ik uiteraard glansrijk verloor. Ter mijner verdediging: het was de allereerste keer dat ik dit spel speelde. Ik zal alleszins nog stevig moeten oefenen om mijn petekindje in te maken, wiens oog-handcoördinatie duidelijk superieur is aan die van mij.

Terwijl we van een zelfgemaakt aperitiefhapje smulden, speelden we een nieuwe UNO variant: UNO flip! Een variant die het spel nog spannender en tegelijkertijd frustrerende maakt.

Het hoofgerecht was een heerlijke pasta met geroosterde bloemkool, pancetta en peterseliepesto. Amai, dat smaakte!

En natuurlijk sloten we al met een heerlijk ijsje met warme chocoladesaus.

Een fijne dag!