Een hotelontbijt in het weekend starten mijn vriend en ik graag met een glaasje bubbels. Op dat vlak stelde Van der Valk ons niet teleur! Gelukkig werd het roerei vandaag wel aangevuld zoals het hoort. De zon was duidelijk ook in weekendstemming want de grauwe winterdag van gisteren had plaats gemaakt voor een stralende lentedag.
We kochten een ticketje voor de bus aan het onthaal van het hotel en lieten de buschauffeur ons naar hartje Groningen voeren. We stapten af op de Grote Markt, vlakbij hét symbool van Groningen, de Martinitoren. Ideaal! We liepen meteen door naar de Martinitoren en informeerden bij de vriendelijke jongeman die op wacht stond aan de ingang waar we tickets voor een bezoek konden bemachtigen. De jongeman zei dat je deze ofwel online ofwel bij het Forum vlakbij kon kopen. Meestal ben ik een fan van online tickets kopen, maar aangezien het Forum toch vlakbij was, besloten we de tickets daar te gaan halen.
Wat een goeie beslissing! Het Forum bleek een heel bijzonder modern gebouw dat verschillend functies combineert. De hoofdfunctie is de bibliotheek, maar je kan er ook allerlei multimediatoepassingen uitproberen en 3D-printen. Er is een filmzaal, een toeristenonthaal en -shop en nog veel meer. Doorheen het gebouw, waarvan de verdiepingen open zijn opgebouwd en met roltrappen verbonden, zijn er verschillende cafés en zelfs een restaurant. Hét letterlijke hoogtepunt is het gratis te bezoeken dankterras met een prachtig uitzicht op de Martinitoren en Groningen.
De vriendelijke dame van het toeristenonthaal verkocht ons de toegangstickets voor de Martinitoren en gaf ons een gratis gidsje van Groningen mee met een aantal wandelingen. Handig, wisten we meteen wat doen na de beklimming van de toren.
Stipt om 12u stonden we opnieuw aan de ingang van de Martinitoren en startten we de beklimming van de wenteltrap met ongelijke treden. En jawel, we bewonderden de indrukwekkende bronzen klokken en het prachtige uitzicht op de omgeving. Al moet ik eerlijk zijn dat het gratis uitzicht vanaf het Forum misschien zelfs nog beter was. We hadden geluk dat de beiaardier net aanwezig was en ons toeliet in de beiaardkamer die normaal niet toegankelijk is voor bezoek.
Na de beklimming dronken we iets in het zonnetje op het gezellige terras van De Kostery. Al had ik beter op voorhand opgezocht of dit een goede zaak was, want het verse appelsiensap dat ik besteld had, was werkelijk een schande. Met dikke stukken taai vruchtvlees erin. Echt een tegenvaller.
Mijn vriend en ik besloten een combinatie van twee wandelingen uit het gidsje te maken om zoveel mogelijk van het prachtige weer te profiteren. Het was echt zalig om door het zonnige Groningen te flaneren. Iedereen was buiten aan het genieten van het zonnetje en de stad bruiste van het leven. Geen fleece nodig vandaag! Het was zelfs warm genoeg voor een ijsje! Onze wandeling bracht ons langs veel water, haventjes, een markt met voedingswaren, gezellige straten en statige lanen met prachtige huizen.
We bewonderden het mooie, uit 1896 daterende treinstation, dat zich de titel van mooiste station van Nederland toebedeelde. Ik heb uiteraard geen vergelijkende studie gedaan, maar het was idd een indrukwekkend bouwwerk, een virtuoze mengeling van renaissance- en gotische stijlelementen.
Ik deed een moedige poging om het Groninger Museum op de foto te krijgen. Architecturaal vond ik het moeilijk om dit gebouw te lezen. De architect heeft gewoon drie totaal verschillende gebouwen getekend in de meest uiteenlopende stijlen en die vervolgens samen gebracht. Niet echt geslaagd, vond ik persoonlijk, maar wel de ideale plaats om iets te drinken op het terras in het zonnetje en een sanitaire stop in te lassen. Het was wat laat om het museum zelf te bezoeken, en eigenlijk wilden mijn vriend en ik gewoon genieten van het mooie weer.
Het was heerlijk zitten op het aangename terras van het museum, maar de Chardonnay was werkelijk abominabel. Heimwee naar de heerlijke wijn van De 4 Dames op Schiermonnikoog.
Op het einde van de tweede wandeling stapten we een mooie kaaswinkel binnen en kochten we drie grote stukken Hollandse kaas: geitenkaas, kaas met rode pesto en kaas met groene pesto. De uitbater voorzag de kazen van een vacuümverpakking zodat ze langer vers zouden blijven.
Na de twee wandelingen succesvol uitgewandeld te hebben, wisten we niet goed meer wat te doen. Voor een derde wandeling was er geen tijd meer, dus besloten we ons een half uur vroeger dan onze reservatie naar Japans restaurant Hanasato te begeven.
Bij onze aankomst daar stond onze tafel al klaar. Het startschot van een fantastische avond authentiek Japans eten (de chefkok is een Japanner die de Nederlandse zaalmeester leerden kennen toen ze allebei op een cruiseschip werkten). Via de Michelingids was ik bij dit restaurant uitgekomen en ik was meteen verkocht toen ik het wagyu seizoensmenu op de website zag staan. Het wordt zowaar een traditie: Japans eten in Groningen!
En amai, we werden niet teleurgesteld. Wat een fantastisch lekkere gerechten! Bij elke gang kregen we aangepaste saké, geschonken uit die typische kruikjes. Hét hoogtepunt van de avond was de shabu-shabu met wagyu rundsvlees. Echt lang geleden dat ik dat nog gegeten had!
Sakizuke (amuse bouche van het seizoen):
Sashimi:
Gegrilde vis:
Wagyu rib-eye:
Dessertje:
We sloten de avond af met een lekker glaasje umeshu en namen moe, maar tevreden de bus terug naar het hotel.