Vandaag staat er een bezoek aan Beaune op het programma. Spijtig genoeg vertrekken we alweer onder een dreigende wolkenhemel. Heel eerlijk, ik had stiekem gehoopt dat onze Bourgondische uitstap iets zonniger zou zijn. Per slot van rekening is het al half juni. Enfin, niet aan te doen, we maken er het beste van.

We parkeren de wagen op een parking net buiten de oude stadsomwallingen die volgens googlemaps Rem des Dames heten. Van daaruit is het niet ver stappen naar onze eerste bestemming van de dag: een bezoek aan Patriarche Père et Fils om 10.30u!

Ik kocht de tickets op voorhand en na een snelle controle aan de ingang mogen we helemaal op ons eigen tempo rondlopen in de indrukwekkende kelders van Patriarche. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat we zonder begeleiding de kelders zouden mogen verkennen. Uiteindelijk kan iemand van slechte wil best wel wat schade aanrichten. Nu, de echt dure flessen liggen uiteraard achter slot en grendel, maar toch.

Op het einde van de rondgang doorheen de kelders mogen we proeven van drie verschillende witte wijnen, drie verschillende rode wijnen en twee crémants. Natuurlijk laten we ons verleiden tot een aankoop: twee flessen Rully en twee crémants (een gewone en een rosé). In de indrukwekkende shop op het gelijkvloers mogen we vervolgens nog een aantal likeuren (crème de cassis, liqueur de prunelle) en een Marc de Bourgogne proeven. Voor de ouders van mijn vriend kopen we een flesje liqueur de prunelle, pruimenlikeur die vreemd genoeg naar amandelen smaakt (dat komt omdat de steen van de pruim ook verwerkt wordt in de drank).

Van al dat wijn proeven krijgt een mens honger! Voor de lunch kiezen we restaurant 8 Clos. Het eten is er uitstekend en ze hebben heel wat interessante wijnen op de kaart staan. De dame die ons bedient, staat er echter alleen voor en ik denk dat ze wat overwerkt is. Ze schenkt onze wijn aan tafel uit zoals het hoort en laat de flessen wijn vervolgens op tafel staan. Ok, dat op zich is niet ongewoon, maar het feit dat die flessen ongeveer een half uur geopend op onze tafel blijven staan, is wel vreemd.

We zijn dus benieuwd of ze die flessen zal opnieuw gebruiken wanneer we een tweede glas bestellen, want de gekoelde witte wijn is ondertussen helemaal niet koel meer. Maar neen, ze doet gewoon een nieuwe fles open. Enfin, we begrijpen er niet veel van, maar het eten is superlekker en de zaak is zeer stijlvol ingericht. MIjn glavlax de truite en vis van de dag smaken alvast uitstekend.

Gravlax de truite de Cresenon, petits pois safran:

Filet de dorade royale, tomate, fenouil:

Na de lunch trekken we op verkenning in Beaune. Het ziet ernaar uit dat het op elk moment kan beginnen regenen, maar wij duimen dat het bij een paar druppels blijft. We lopen binnen in de kathedraal en bewonderen de mooie glasramen. Net als Dijon is Beaune een zeer aangename stad met mooie historische gebouwen. Echt de moeite van een bezoek waard.

Hét hoogtepunt van de dag is echter ons bezoek de voormalige liefdadigheidsinstelling Hôtel-Dieu des Hospices de Beaune. Aangezien ik geheel onvoorbereid aan onze Bourgognetrip begonnen ben, ben ik erg blij wat te kunnen bijleren over de rijke geschiedenis van deze streek en in het bijzonder dit gebouw. In 1443 besloten Nicolas Rolin, kanselier van de hertog van Bourgondië Filips de Goede, en zijn vrouw Guigone de Salins een armenhospitaal te bouwen in Beaune. Het Hôtel-Dieu werd vervolgens eeuwenlang toevertrouwd aan de goede zorgen van de Sœurs Hospitalières de Beaune. De buitenkant van het gebouw is eerder sober, maar het binnenhof met zijn veelkleurige dak is een ware parel. Terecht wordt het Hôtel-Dieu beschouwd als één van de pronkstukken van de Vlaams-Bourgondische bouwstijl. Ik ben erg onder de indruk.

De audioguide vertelt ons meer over de oprichters van het Hôtel-Dieu en het leven van de zusters van de kloosterorde. Het is fantastisch om te zien hoeveel van het erfgoed hier nog in zeer goede staat is. Ik kijk werkelijk mijn ogen uit. We worden doorheen de verschillende vertrekken geleid en werpen een blik in de ziekenzalen, de kapel, de keuken en de apotheek.

En dan moet het beste nog komen: de polyptiek ‘Het laatste oordeel’ van ons aller Rogier van der Weyden. Oorspronkelijk hing dit fenomenale werk in de kapel, maar het werk kreeg ondertussen een plek in een aparte ruimte op de site. Wellicht om betere bewaaromstandigheden voor dit werk te garanderen. Wat een ongelooflijk meesterwerk. Die details! Die kleuren. Fenomenaal! En ook de mooie collectie wandtapijten weet ons te bekoren.

Uiteraard blijven we langer plakken dan verwacht. Rond kwart na vijf ronden we ons bezoek af om ons vervolgens te haasten naar het Musée du Vin de Bourgogne. We hebben ons immers laten verleiden tot de aankoop van een combiticket. Het museum is maar open tot zes uur, dus verloopt ons bezoek op een drafje. Het museum biedt heel veel gedetailleerde informatie over de Bourgondische wijnen, het proces van het wijn maken en de befaamde climats. Te veel om in zo’n korte tijd op te nemen. Maar toch blij dat we het gezien hebben.

Na sluitingstijd van het museum maken we nog een kleine wandeling doorheen het mooie Beaune. We eindigen de avond met een lekkere maaltijd bij Le Monge. Ik probeer de quenelle de brochet artisanale aux écrevisses en dat blijkt een echte meevaller te zijn. Niet een gerecht dat ik normaal zou bestellen, dus het is wel leuk om eens iets anders te proberen. Ik sluit de maaltijd af met één bolletje ijs, rum-rozijnen, uiteraard!

Quenelle de brochet artisanale aux écrevisse:

We wandelen op het gemak terug naar onze wagen en rijden dan terug naar onze B&B in Châteauneuf. Vlak voor aankomst stoppen we nog even om te profiteren van het blauwe uurtje en foto’s te maken van het schattig Châteauneuf dat mooi ligt te pronken op de heuvel.

En daarmee is onze laatste avond in de Bourgognestreek een feit.