Tijdens ons tweedaags bezoek aan Dijon konden we al uitgebreid proeven van de lekkere wijnen uit Bourgogne. Hoog tijd dus om een bezoek te brengen aan de wijngaarden zelf! Bij het ontbijt krijgen we wat tips van onze gastheer en gastvrouw over welke wijndomeinen we kunnen bezoeken. We krijgen zelfs een met de hand geschreven papiertje mee met daarop de info. Schattig!

Vandaag volgen we de route des Grands Crus de Bourgogne, de eerste Franse wijnroute, opgericht in 1937, die in belangrijke mate bijgedragen heeft aan de bekendheid van de Bourgogne wijnen. Alle wijngebieden langs deze route staan ingeschreven op de lijst van UNESCO. Het gebied bestaat uit “climats”: een lappendeken van kleine wijnpercelen, met elk een uniek reliëf, een bijzondere ligging en geologie gecombineerd met lokale vakkennis gestoeld op een eeuwenoude wijnbouwtraditie.

We starten iets onder Dijon en rijden van daaruit naar het zuiden. Onderweg stoppen we regelmatig om foto’s te nemen van de wijnvelden en wijndomeinen. We passeren Brochon, Gevrey-Chambertin en Morey-Saint-Denis. Overal onderweg spotten we plaatsnaamborden van gemeenten die ondersteboven hangen. Dit is een symbolische actie van de FDSEA (Fédération Nationale des Syndicats d’Exploitants Agricoles, de koepel van lokale landbouwbonden en regionale federaties) en JA (Jeunes Agriculteurs, de jonge boeren) om het inconsistente Franse ​​landbouwbeleid aan de kaak te stellen met als motto “On marche sur la tête”.

Onze belangrijkste stop van de dag is een bezoek aan het Château du Clos de Vougeot, hoofdkwartier van het wijngenootschap Confrérie des Chevaliers du Tastevin. Ik ben aangenaam verrast door dit bezoek. Het kasteel an sich is natuurlijk al de moeite. We zien prachtige oude wijnpersen en leren veel bij over de boeiende geschiedenis van dit wijndomein, ons uiteen gezet door een virtuele monnik. Een gedeelte van de opstelling is gewijd aan de Guide Michelin die ook een belangrijke invloed heeft gehad op het culinaire toerisme in Frankrijk. Alleen jammer dat er geen mogelijkheid is om de wijn te proeven.

Voor de lunch rijden we naar Nuits-Saint-Georges, alwaar we belanden in het behoorlijk charmante Café du Centre. Heel vriendelijke bediening en lekker eten. Aangezien mijn broer zo vriendelijk is om aan te bieden te rijden na het eten, kunnen mijn vriend en ik een Crémant de Bourgogne drinken als aperitief. Voor ons voor- en hoofgerecht betalen we samen 16,90 euro. Jawadde, daar heb je in België tegenwoordig amper een voorgerecht voor. De goedkope gerechten compenseren meteen het dure (45 euro) demi flesje Nuits-Saint-Georges Premier Cru dat we samen soldaat maken. Bijzonder lekker, maar de Vosne Romanée uit 2020 blijft alsnog onze favoriet van de trip. Nuits-Saint-Georges is trouwens een bijzonder charmant dorpje, dat op deze zondag echter bijna uitgestorven lijkt.

Tomaat mozzarella:

Vis van de dag:

Vanuit Nuits-Saint-Georges rijden we een stukje terug naar het noorden om een wandeling te maken tussen de wijngaarden van Vosne Romanée, waar de druiven voor de befaamde grand cru’s en premier cru’s geoogst worden. Het enthousiasme van mijn broer, de wijnliefhebber, werkt aanstekelijk. Het lijkt wel of hij een pelgrim is die een bezoek brengt aan het heilige land. Het is natuurlijk indrukwekkend om op plekken te staan waar al eeuwenlang de beste wijnen ter wereld gemaakt worden.

Wij sluiten deze eerste verkenning af met een proeverij bij wijndomein Michel Voarick in Aloxe-Corton. We worden heel vriendelijk ontvangen in dit kleine wijndomein en kunnen niet aan de verleiding weerstaan om wat flesjes te kopen als aandenken: een Pommard en een Corton Renardes Grand Cru uit 2022. Beide flessen zullen nog ettelijke jaren mogen verder rijpen in onze logeerkamer. 😉

We blijven tot sluitingstijd praten met de vriendelijke kerel van wijndomein Michel Voarick en rijden dan terug naar onze B&B in Châteauneuf. Na ons even opgefrist te hebben, is het tijd voor het avondmaal. Ditmaal blijven we in Châteauneuf zelf, zodat we geen bob nodig hebben. La table de Guillaume biedt een menu aan voor 39 euro. Ik ga opnieuw voor de gepocheerde eieren als voorgerecht. Als hoofdgerecht kies ik voor de filets de perche. De crème brûlée vormt een waardig afsluiter van de maaltijd.

Les oeufs en meurette:

Les filets de perche façon meunière:

Crème brûlée:

Een lekker einde van een boeiende dag, die we afsloten met een mooie avondwandeling!