Ongeveer hetzelfde ontbijt als gisteren, maar vandaag krijgen we Nonnettes de Dijon als zoetigheid aangeboden. Voor ons allemaal de eerste keer dat we dit traditionele gebak eten. Maar echt wild word ik er niet van.

Vandaag trekken we opnieuw richting Dijon. We parkeren in dezelfde ondergrondse parking als gisteren. Ook vandaag verwachten we op basis van de weersvoorspellingen kwakkelweer. Al is het extreem moeilijk om in te schatten of en wanneer het zal regenen. Bij dit extreem wisselvallige weer zijn de voorspellingen gewoonweg onbetrouwbaar.

Omdat we toch vrezen dat we in de voormiddag regen zullen krijgen, trekken we naar het Musée des Beaux-Arts. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel verwacht van een museum voor schone kunsten in een middelgrote stad, maar amai, ik zit er flink naast. Wat een schitterende collectie! Vooral de middeleeuwse kunst is prachtig. Voor een groot deel te danken aan de verzamelwoede van de befaamde hertogen van Bourgogne. De reconstructies van de grafmonumenten van de hertogen van Bourgogne Filips de stoute en Jan zonder Vrees zijn eveneens fenomenaal. Doodzonde dat de originele grafmonumenten in het klooster van Chartreuse in Champmol vernield werden door Franse revolutionairen.

Philips de Stoute:

Filips de Goede:

Karel de Stoute:

We zijn zo onder de indruk van de prachtige kunst dat we tot 13.30u in het museum blijven en dan zijn we nog niet begonnen aan de zalen met impressionistische kunstwerken. De honger krijgt echter de overhand en we onderbreken ons bezoek voor een lunchpauze met een simpele, maar lekkere croque monsieur met mozzarella bij Café Gufo. En daar mag gerust een glaasje crémant de Bourgogne bij.

Na de lunch blijkt de zon zowaar van de partij. We besluiten onze plannen om te gooien, de impressionisten van het museum voorlopig links te laten liggen en van het mooie weer te profiteren om een wandeling te maken. Maar eerst kopen we een gelato bij Amorino om voldoende energie op te doen.

Geïnspireerd door de prachtig gereconstrueerde grafmonumenten in het museum gaan we naar het voormalige kartuizerklooster Chartreuse de Champol, gesticht door Filips de Stoute en de beroemde Puits de Moïse (Mozesput). Een stevige wandeling die ons buiten het centrum van Dijon brengt. In het station van Dijon las ik noodgedwongen een plaspauze in. Waarschijnlijk een gevolg van de twee glazen crémant bij het middagmaal.😉

Op de voormalige site van het klooster is nu een psychiatrisch ziekenhuis ingericht. Spijtig genoeg is er van het oorspronkelijke klooster door de verwoestingen van de Franse revolutie bijna niets meer over gebleven. De Mozesput is een overblijfsel van de calvarie van de hand van de Nederlandse kunstenaar Claus Sluter. De sokkel met zes oudtestamentische profeten omgeven door treurende engelen vormde het centrale deel van de calvarie. Oorspronkelijk zou op de sokkel een kruisbeeld gestaan hebben, maar dit is jammer genoeg ook gesneuveld. Ik ben erg onder de indruk van de prachtige beelden. Doodzonde dat er niets meer overblijft van de rest van de beeldengroep.

Naast de Mozesput is er enkel nog een gedeelte van het kerkportaal overgebleven dat geïntegreerd is in een kapel die na de Franse revolutie gebouwd werd. We wandelen nog even rond op de bijzonder rustige site en keren dan terug naar het centrum van Dijon. Al snel merken we dat we de uiltjeswandeling tot hier hadden kunnen volgen, in plaats van blindelings googlemaps te volgen. Dat doen we dus op de terugweg en zo komen we langs de prachtige botanische tuin van Dijon, waar er veel info te vinden is over de wijnteelt en de verschillende wijnrassen van Bourgogne.

We zijn te laat terug in Dijon om nog het laatste gedeelte van het Musée des Beaux-Arts te bezoeken, dus drinken we noodgedwongen een aperitief op het terras van La petite Reine. We zijn erg te beklagen. 😉

Voor het avondmaal heb ik om 19.30u een tafel gereserveerd bij Le Pré aux Clercs. We gaan voor de voordelige menuformule. De gepocheerde eieren als voorgerecht (iets wat we in deze streek al vaker op het menu zagen staan) zijn erg lekker. Spijtig genoeg valt de tonijn die ik als hoofdgerecht bestelde wat tegen: de saus bevat veel te veel olie. Stiekem jaloers op de steak tartaar van mijn vriend. Het dessert met rood fruit, crumble en meringue doet mij het middelmatige hoofdgerecht gelukkig snel vergeten.

Eggs from the farm of Pontot with epoisses cream:

Limousin beef tartare, homemade fries:

Half cooked tuna, tomato and vegetable oil, belluga lentils:

Fresh red fruits, crumble and crunchy meringue, yogurt ice cream:

De rit terug naar onze B&B verloopt vlot. Na een dag gevuld met culturele rijkdommen maken we nog een kleine avondwandeling in Châteauneuf en kruipen daarba moe maar tevreden in bed.