Opgestaan om 7.10u. Zelfs al lag ik gisteren op tijd in bed, dan nog is het pijnlijk zo vroeg te moeten opstaan. Ik ben net bezig met mijn valies te maken wanneer om 7.20u de telefoon gaat. Het onthaal belt om me te laten weten dat de bus naar de luchthaven ons komt ophalen om 7.30u, wat riant vroeg is, want onze vlucht naar Zürich vertrekt pas om 10.45u. Lichte paniek, dus. Ik stuur snel een bericht naar de ouders om te informeren of ze ook een telefoontje gekregen hebben. Dat blijkt het geval te zijn.

Ik schakel een versnelling hoger, gooi in een sneltempo alles in mijn valies en haast me naar beneden. Ontbijten doen we wel op de luchthaven. Ik tref de ouders van mijn vriend beneden aan het onthaal en een paar minuten later zitten we op de bus. Uiteraard duurt het weer een tijd voordat alle passagiers verzameld zijn. Al valt het me op dat er een pak minder mensen op de bus zitten in vergelijking met gisteren. Misschien hebben sommige passagiers eigen vervoer naar de luchthaven geregeld.

Enfin, de rit met de bus naar de luchthaven verloopt supervlot, dus we zijn daar veel te vroeg. We checken voor de tweede keer onze bagage in (hoera, de handbagage van de moeder van mijn vriend wordt opnieuw gratis ingecheckt) en gaan op zoek naar een plek om te ontbijten. De luchthaven van Bologna heeft echt een capaciteitsprobleem. Bij elke eetgelegenheid staat een gigantisch lange wachtrij. Uiteindelijk gaan we gewoon op goed geluk in een rij staan. De ouders van mijn vriend kopen een pistolet met mortadella en een cappucino en ik ga voor een focaccia, die er lekker uitzag, maar niet voldoende is opgewarmd. Enfin, het vult de maag.

Opnieuw is het een hele uitdaging om vrije zitplaatsen te vinden op de veel te drukke luchthaven. Ik slaag erin twee zitplaatsen niet al te ver van elkaar te vinden voor de ouders van mijn vriend, maar zelf moet ik wat verder af gaan zitten. Op zich vind ik dat niet eens zo erg, want door de afgelaste vlucht heb ik vandaag onverwacht een extra dag verlof moeten nemen. Ik maak dus van de gelegenheid gebruik om wat mails te beantwoorden.

De vlucht naar Zürich verloopt tot mijn opluchting bijzonder vlot. We landen stipt op het voorziene middaguur. Onze vlucht van Zürich naar Brussel vertrekt echter pas om 17.10u en omdat vijf uur rondhangen op een luchthaven ook maar saai is, besluit ik de ouders van mijn vriend te trakteren op een blitzbezoek aan Zürich. We nemen de trein naar Zürich Hauptbahnhof, die er welgeteld twaalf minuten over doet om ons van de luchthaven naar het hart van Zürich te brengen. We laten onze handbagage (inclusief mijn laptop) achter in de lockers van het reusachtige treinstation, zodat we zo min mogelijk moeten meesleuren.

Ik besluit ons te beperken tot een wandeling langs de oevers van de Limmat, kwestie van zeker op tijd terug op de luchthaven te zijn om te vermijden dat we ons vliegtuig missen. Enige probleem: ik moet het stellen zonder datanetwerk, want de roamingkosten in Zwitserland zijn astronomisch hoog (awoert!). Vervelend, maar niet onoverkomelijk. Ik heb op voorhand de kaart van Zürich gedownload, het is alleen niet mogelijk om de tijd in te schatten die we over de wandeling zullen doen.

Onze eerste stop is Lindenhof, dat ons een mooi uitzicht biedt over Zürich. De zon schijnt uitbundig en het is zelfs aan de warme kant. Tot mijn ontzetting blijkt tijdens de wandeling dat het niet meer lukt mijn iphone op te laden. Ofwel een probleem met de batterij, ofwel met de oplaadkabel. Ik probeer op te laden aan de kabels en externe batterijen van de ouders van mijn vriend, maar die kabels (nochtans ook USB C) lijken niet goed vast te klikken in mijn iphone. Met nog maar 39 procent batterij besluit ik zoveel als mogelijk in vliegtuigmodus te blijven. Uiteindelijk ben ik al in Zürich geweest en herinner ik me genoeg van ons vorige verblijf om de wandeling zonder ondersteuning van googlemaps te doen.

We wandelen tot aan de Zürichsee, maken wat foto’s van het meer en de bergen en wandelen dan langs de andere oever van de Limmat naar de Altstadt. We brengen een kort bezoek aan de Grossmunster (voor de beklimming van de torens is er helaas geen tijd) en wandelen door de gezellige straatjes van het oude gedeelte van Zürich.

Terug in het station is het even zoeken naar de exacte locatie van de lockers (die trouwens perfect werken, pluim voor de Zwitserse efficiënte). Wel blij dat ik tijdens onze warme wandeling niet de hele tijd met mijn laptop heb moeten sleuren. De trein terug naar de luchthaven gaat even vlot als de heenrit en eigenlijk zijn we te vroeg terug op de luchthaven. We hebben nog riant veel tijd over voordat onze vlucht vertrekt.

Het contrast tussen de luchthaven van Zürich en die van Bologna kan amper groter zijn. Wat een ruimte, wat een rust! Zoveel lege stoelen! Zo proper! Een verademing.

We sluiten ons blitzbezoek aan Zürich af met een échte Zwitserse specialiteit als lunch: raclette! Overmoedig willen we daarbij een flesje wijn bestellen, maar wanneer we de Zwitserse prijzen onder ogen krijgen, beslissen we daar toch maar wijselijk vanaf te zien. We are not in Italy anymore… De raclette smaakt enorm en vormt een mooie afsluiter van ons onverwachte bezoek aan Zürich. Die onverwachte blitzbezoekjes aan steden na geannuleerde vluchten lijken wel een traditie te worden. 😉

Onze laatste vlucht verloopt als een droom. We landen stipt om 18.30u op Zaventem luchthaven en ook de valiezen lopen vlot van de bagageband. Ik neem snel afscheid van de ouders van mijn vriend, want moet spurten om mijn trein te halen. Ik moet immers de managementvergadering voor morgen nog voorbereiden en anders zit ik vast op Zaventem. Al een geluk dat ik al mijn geplande vergaderingen vandaag zonder veel moeite heb kunnen verzetten.

Ondanks de miserie met de geannuleerde vlucht, was dit toch een geslaagd weekend.