De dag begonnen met een uitstekend hotelontbijtje. Kwestie van voldoende energie te hebben voor de rest van de dag.

Na het ontbijt woonde ik de openingsspeeches bij om mij vervolgens terug naar mijn hotelkamer te begeven voor twee digitale vergaderingen die de ganse voormiddag in beslag namen.

Gelukkig was er nog meer dan genoeg over van het riante en zeer lekkere lunchbuffet om mijn honger te stillen en kon ik in de namiddag wel de rest van het programma meepikken.

De eerste dag van de conferentie eindigde om 17u. Wat maakte dat we nog een kleine twee uur hadden om ons te ontspannen in de wellness van het hotel alvorens ons naar het netwerkdiner te begeven dat startte om 19u. Het voelde initieel een beetje onwennig aan om in badpak tussen mijn collega’s in de sauna en hammam te zitten, maar daar zette ik me snel over. Het deed mijn lichaam deugd om even te ontspannen en wat te bekomen van een bijzonder druk voorjaar op het werk. Ik trok zelfs een paar baantjes in het openluchtzwembad, waardoor ik me natuurlijk kapot moest haasten om op tijd klaar te geraken voor het netwerkdiner en ik met nat haar aan het aperitief begon. Oh well, er zijn ergere dingen op de wereld.

Het eten was werkelijk fenomenaal en de bediening was erg royaal met de wijn. Iets té royaal, want toen ze de borden kwamen afruimen stootte één van de obers een glas rode wijn om, waarvan de inhoud helaas integraal op mijn blauw kleedje terecht kwam. De bediening reageerde bliksemsnel en voordat ik er erg in had stond één van de obers een gans zoutvat over mij uit te kieperen. En zo bracht ik de rest van de avond door marinerend in een zoutbadje met rode wijn. 😉 Maar: het snelle ingrijpen had duidelijk effect, want toen ik ‘s avonds na het diner mijn kleedje onder douche uitwaste, bleek de vlek volledig verdwenen te zijn. Oef!