Vrijdagavond bracht Brussels Airlines mij zonder problemen van Brussel naar Genève. Jawel! Al de tweede keer dit jaar dat ik naar Zwitserland vlieg! Een derde keer zal er niet meer van komen. Het jaar loopt immers alweer bijna ten einde en het aantal COVID-besmettingen in mijn omgeving neemt aan een schrikbarend tempo toe. Het is duidelijk dat nieuwe verstrengingen zich aandienen.

Terwijl ik op het vliegtuig zat had mijn vriend een teamactiviteit met zijn collega’s. We hadden afgesproken dat ik hem zou vervoegen nadat ik geland was in Genève. Mijn vliegtuig landde mooi op tijd om 20.30u op de luchthaven en ik maakte gebruik van de free wifi op de luchthaven om te informeren naar de laatste stand van zaken. Roamingkosten in Zwitserland zijn jammer genoeg nog steeds ontstellend hoog. Mijn vriend was ondertussen onderweg van het restaurant waar ze kaasfondue gegeten hadden naar een bar vlakbij station Cornavin. Dus stapte ik op de bus om mij naar Le Scandale te begeven, alwaar ik een klein half uurtje later mijn vriend en zijn collega’s aantrof. Meer dan de helft van die collega’s had ik trouwens nog nooit ontmoet.

Le Scandale was een hippe plek met heerlijke cocktails, maar de muziek stond er te luid naar mijn smaak. Ik haalde mijn beste Spaans boven om te communiceren met de Spaanse collega’s van mijn vriend, maar als je moet roepen om mekaar te verstaan, is dat niet bepaald bevorderlijk voor de conversatie in een taal die je niet honderd procent beheerst. Jammer, want ik krijg niet veel de gelegenheid om mijn Spaans te oefenen. Overschakelen naar Engels dan maar!

Aan de lange tafel waaraan we zaten, nam in de loop van de avond een vrolijk gezelschap plaats om de verjaardag van één van hen te vieren. Ik had wel zin in een feestje, dus zong ik luidkeels mee ‘Happy Birthday’. Mijn enthousiasme werd goed onthaald, want ik werd prompt getrakteerd op een glas prosecco door de dames aan de tafel, waarop ik wat nader kennis maakte met de jarige dame en haar gezelschap. De jarige dame was supersympathiek en we hadden een erg fijn gesprek. Shoutout trouwens naar het fijne initiatief waaronder deze dame in haar vrije tijd haar schouders zet: Nik’s fudo, dat aan Geneefse immigrantenvrouwen uit de hele wereld de gelegenheid biedt om hun culinaire kennis te delen én een centje bij te verdienen. Knap!

Naarmate de avond vorderde, merkte ik dat de cocktails bijzonder stevig waren en die wafel op de luchthaven in Brussel niet echt voldoende absorptievermogen had om al die alcohol te helpen verteren. Daarom bestelde ik twee bruschetta’s, maar de miezerige presentatie en het feit dat het geroosterde brood al bijna doorweekt was voor het aan mijn tafel kwam, maakte dat ik niet geneigd was er nog extra te bestellen. Wat wellicht niet zo verstandig was…

Mijn vriend, zijn collega A en ik eindigden de avond in de bar van ons hotel Ibis Genève Centre Lac voor nog een afzakkertje. Echt een zalige avond gehad!