‘t Is duidelijk dat mijn hersenen iet of wat overwerkt dreigen te geraken van al die lange werkdagen, want in plaats van in de Baracca stond ik om 18u in restaurant Barba, zoekend naar de vriendin met wie ik afgesproken had. Terwijl de vriendelijke chefkok mijn reservatie opzocht, viel mijn frank: ik had namelijk een tafel voor twee bij Baracca gereserveerd. Gelukkig kon de chefkok van Barba ermee lachen (kan me voorstellen dat het niet de eerste keer is dat deze vergissing gebeurt) en kon ik hem verzekeren dat ik een reservatie had voor een diner in zijn restaurant de komende weken.

Enfin ja, dat is dus de reden dat ik te laat was voor de date met mijn vriendin uit Tongeren. Gelukkig had ze ondertussen al een tafeltje kunnen bemachtigen op het met plastic afgeschermde terras. Heel eerlijk: niet echt een fan van deze constructie, die ik zelfs als lelijk zou durven omschrijven en ecologisch is die terrasverwarming ook niet, maar goed, het laat het restaurant wel toe om per avond een stevig aantal extra klanten te bedienen en wie kan hen dat kwalijk nemen na de lockdown?

We startten de maaltijd met een heerlijke cocktail. Een Red Lips voor mij en een Italian 75 voor mijn vriendin. Door de terrasverwarming zijn al de foto’s van het eten nogal rood uitgevallen. Ik heb mijn best gedaan om de kleuren te corrigeren, maar de rode schijn helemaal wegwerken is niet gelukt. Ook helemaal vergeten een foto te nemen van het hoofdgerecht met tonijn. Te druk bezig met babbelen. 😉

Zalig lekkere oester:

Social bites als voorgerechtje (taco’s, burrata en vitello tonnato):

Kroketjes:

En een dessert in drie delen. Yes, please!

Voor herhaling vatbaar!