Deze middag had ik een lunch gepland met een collega die binnenkort onze organisatie verlaat voor een nieuwe uitdaging. Om haar niet zonder waardig afscheid te laten vertrekken, had ik haar uitgenodigd voor een lunch. Omdat er uiteindelijk meer volk op de werkvloer was dan ik had verwacht, slaagde ik erin nog vijf andere collega’s op te trommelen voor de lunch. Een onverwacht succes in vakantie- en coronatijden.

We vonden een leuk plekje voor onze groep in de zon op het terras van Frank. Omdat ik ‘s avonds al een sushi-afspraak in mijn agenda had staan, hield ik het bij een gezond slaatje. Mijn goede voornemen om het bij een lichte lunch te houden, werd uiteraard volledig doorkruist toen al mijn collega’s nog een dessert bestelden. Want ja, wie kan neen zeggen tegen zo’n lekkere brownie?