Iets later dan gepland reden mijn vriend en ik Durbuy binnen, alwaar het op het eerste gezicht behoorlijk druk was. Duidelijk dat veel mensen op deze frisse, maar zonnige zondag van het mooie weer wilden profiteren door te slenteren in de gezellige straatjes van het ‘kleinste stadje ter wereld’. We parkeerden onze wagen op de parking aan de oevers van de Ourthe vlakbij het centrum en begonnen aan onze ontdekkingstocht.

De handelaars probeerden duidelijk een graantje mee te pikken van de vele bezoekers in de straten. Overal werd take-away aangeboden en de bankjes zaten vol met mensen die genoten van een drankje of een ijsje. We zagen zelfs wat mensen illegaal op een terras zitten! Wie had gedacht dat er ooit een tijd zou komen dat een terrasje doen illegaal zou zijn…

Maar first things first: op zoek naar een openbaar toilet! Dat vonden we gelukkig vrij snel: zo’n moderne doos waar je helemaal niets meer moet aanraken, enkel de knop om buiten te geraken. Nu daar nog iets op vinden en dit soort toiletten is volledig coronaproof. Na mijn blaas geledigd te hebben, kon ik optimaal genieten van de gezellig straatjes van Durbuy.

Mijn vriend liet zich verleiden tot de aanschaf van een broodje speenvarken, vers van ‘t spit en heel erg lekker. Ik pikte een paar stukjes vlees van zijn broodje, maar zorgde dat ik genoeg ruimte overhield om te genieten van een heerlijke gelato.

We sloten ons bezoek aan Durbuy af met een korte wandeling langs de oevers van de Ourthe, waar een mooi langgerekt park was aangelegd.

Enorm genoten van dit frisse, maar zonnige weekend bij onze Waalse vrienden!