Ook vandaag starten we de dag met een stevig ontbijt op het terras van Eurotel. De enige uitdaging blijft het wegjagen van de talrijke mussen die maar al te graag een broodje of stukje ei meepikken.

Uit de traagheid waarmee het personeel de tafels afruimt om plaats vrij te maken voor nieuwe gasten, valt duidelijk af te leiden dat het hier om rasechte Zwitsers gaan. Echt, nog niet veel plekken in de wereld tegengekomen waar de bediening trager is. Ik blijf me erover verbazen en moet de neiging onderdrukken om zelf mee te gaan helpen afruimen.

Na het ontbijt informeren we bij het onthaal of de paddle boards beschikbaar zijn. Helaas de twee (2!) paddle boards zijn al uitgeleend. Een streep door onze plannen. Maar niet getreurd, er vallen nog genoeg andere sportieve dingen te doen hier. We nemen de trein naar Vevey voor een bergwandeling. In Vevey aangekomen zien we weer talrijke kleurrijke figuren doorheen de straten wandelen ter gelegenheid van het Fête des Vignerons. Het mooiste vind ik de gezinnen waarbij zowel de ouders als de kinderen in dezelfde outfit steken.

Vanuit Vevey nemen we de kabelspoortrein naar station Les Pléiades, gelegen op 1346 m boven de zeespiegel. We zijn wat traag op gang gekomen vandaag, want tegen dat we aan het startpunt van de wandeling zijn, is het al 12u. De wandeling biedt ons prachtige uitzichten op het meer en onderweg komen we een grote kudde koeien tegen die bereidwillig op de foto gaan. Rond 14u lassen we een lunchpauze, of beter gezegd, dessertpauze in. Ik geniet van een heerlijke moelleux op het mooie terras van Le 1209. Ook vandaag is het weer een snikhete dag. We koesteren dan ook elk streepje schaduw dat we tegen komen. Onderweg loop ik een paar steken van (vermoedelijk) dazen op. Ik blijf een lekker doelwit voor insecten allerhande.

We zijn te vroeg terug in Station Les Pléiades. Aangezien we nog een tijdje moeten wachten op de kabelspoortrein, besluiten we af te dalen naar het volgende station: Lally, gelegen op 1236 m. Een beetje een zotte inspanning, want vanuit Lally moeten we eerst opnieuw terug naar Les Pléiades sporen om van daaruit naar Vevey te sporen. Om de één of andere reden zijn we allebei best wel moe, ondanks het feit dat dit helemaal geen zware wandeling was. Wellicht een combinatie van de hitte en mijn verkoudheid.

In Vevey nemen we de trein terug naar Montreux. We informeren opnieuw bij de receptie van het hotel of de paddle boards beschikbaar zijn (reserveren is niet mogelijk) en jawel, ditmaal hebben we geluk! We kunnen meteen onze nieuwe waterdichte zak uittesten. Werkt geweldig goed! We peddelen de andere richting uit dan de vorige keer en doen een poging om allebei op onze boards te poseren bij het standbeeld van Freddy Mercury. Het kost ons wat moeite, maar uiteindelijk levert onze gopro toch een paar geslaagde beelden op. Uiteindelijk brengen we twee uur door op het water. En ja, ditmaal ben ik wel twee keer van mijn board gevallen. Ik steek de schuld op de vermoeidheid.

We peddelen terug naar het hotel, sleuren de boards aan land via die vervelende steiger en begeven ons naar de kamer voor een deugddoende douche. De rest van de avond brengen we door op het terras van het restaurant van ons hotel. We nemen de degustatiemenu en genieten van de heerlijk warme avond. De bediening mist duidelijk een goede opleiding, maar ze zijn wel heel vriendelijk en het uitzicht op het meer is fenomenaal. Al was het wellicht niet zo’n goed idee een dessert te bestellen: mijn ijsje komt met zoveel slagroom dat ik amper de bollen ijs vind en ik ben niet zo’n fan van slagroom…

Vitello tonnato:

Tonijn:

Vangst van de dag:

Ijsje: