Helaas, zondag was mijn stem nog altijd niet hersteld . Maar goed, er is meer nodig om mij klein te krijgen dan een virale luchtwegeninfectie! Ik werd in de namiddag immers verwacht in Tielt-Winge voor de eerste nieuwjaarsbrief die mijn petekindje zelf geschreven had. Een memorabel moment!

En hoewel het wat overredingskracht kostte, las mijn petekindje zijn nieuwjaarsbrief uiteindelijke zelfs twee keer voor. Eén keer zo snel dat ik er niets van verstond, maar na wat aandringen wilde hij het toch op een normaal tempo overdoen. Nu, echt lezen was het natuurlijk nog niet, want hij kende de brief helemaal van buiten, maar hij heeft hem wel zelf geschreven en ik vind dat zijn letters er al heel goed uit zien. Toch een wonder hoe snel die kinderen in het eerste studiejaar leren lezen en schrijven.