Een tijdje geleden zag ik de uitnodiging voor deze openingsreceptie passeren op Facebook. Ik had geen plannen voor vrijdagavond en aangezien mijn vriend en ik vroeger vaste klant waren bij Convento Food, leek het mij leuk om de nieuwe stek van Laura en Ruben te gaan bewonderen.

Ik realiseerde me iets te laat dat ik helemaal geen cadeautje bij had, dus sprong ik nog snel bij de express gb binnen om een kaartje en wat chocolaatjes te kopen. Kwestie van niet met lege handen naar een feestje te moeten gaan.

Toen ik aankwam, stootte ik meteen al op een oude bekende: een ex-kotgenootje, die ik toevallig vrij recent opnieuw had ontmoet op het trouwfeest van gemeenschappelijke vrienden. Ik moet eerlijk zeggen dat wij vroeger niet echt goed met elkaar opschoten. Enfin, niet dat we elkaar niet konden luchten of zo, maar er was gewoon geen klik.

Ik gaf mijn cadeautje af en feliciteerde Laura en Ruben met hun prachtige nieuwe zaak. Laura en Ruben baten nog steeds hun vertrouwde traiteurszaak Convento Food uit, maar nu hun zaak verhuisd is naar een grote pand, kan je ook ter plekke iets eten bij Bar Jérôme. Daar ga ik zeker gebruik van maken!

Aangezien ik geen andere bekende gezichten opmerkte, voegde ik me bij mijn ex-kotgenootje. Ze was daar samen met een collega die instond voor de IT-ondersteuning binnen haar bedrijf. Die collega in kwestie was een stevige vent die zichzelf erg graag hoorde praten. Gemakkelijk om de stiltes in het gesprek op te vullen.

Terwijl we genoten van de uitstekende hapjes van Convento Food, vernam ik wat meer over het bedrijf waarvoor mijn ex-kotgenootje een half jaar geleden was beginnen werken. Ze had een volledige carrièreswitch gemaakt en was duidelijk tevreden over die beslissing. Ik vernam ook dat haar relatie met de vader van haar kinderen op de klippen gelopen was. Ik vermoedde al zoiets toen ik haar op het trouwfeest zag zonder partner, al kunnen daar natuurlijk talloze andere redenen voor zijn. Het lijkt wel alsof veel leeftijdsgenoten momenteel relationeel moeilijke tijden doormaken. Na mijn eigen relatiecrisis sympathiseer ik dubbel zo hard.

Uiteindelijk liep ik toch nog een bekende tegen het lijf op de openingsreceptie, iemand die mij via andere vrienden kende, maar eerlijk, haar gezicht kwam me helemaal niet bekend voor. Dus deed ik een kort babbeltje en nam ik vervolgens afscheid van mijn gezelschap van de avond. Tijd om naar huis en naar mijn vers in Zaventem aangekomen vriend te gaan.

Al bij al was het een fijne avond, zelfs al moest ik me soms wat inspannen om in te pikken op de gespreksonderwerpen. Een goeie oefening in netwerken!