Yep, alweer een collega die de deur van ons bedrijf achter zich dicht trekt. De zoveelste op rij en ongetwijfeld niet de laatste. De naweeën van de reorganisatie zullen we maar zeggen. Ik had een afspraak toen het feestje begon, dus kon ik pas aansluiten na de speeches. Het contrast met de vorige afscheidsfeestjes die ik bijwoonde, kon echter amper groter zijn. Op het tijdstip dat ik het feestje vervoegde, zo rond half vijf, was iedereen al bijna naar huis. En ik moet zeggen dat ik dit ergens wel begrijp: ik heb zelf ook nooit echt een band met deze collega opgebouwd en als ik heel eerlijk moet zijn, denk ik dat het voor zowel de organisatie als haarzelf beter is dat ze andere oorden opzoekt. Soms is een job gewoon geen goeie fit voor beide partijen.

Ik praatte voornamelijk met een collega van een ander team die er duidelijk nood aan had om zijn hart eens te luchten en dronk ondertussen braaf een watertje (moest de cava van de dag voordien nog verteren). Wel jammer dat er zo weinig volk was komen opdagen en iedereen zo vroeg vertrok: er waren gigantisch veel hapjes op overschot. Ik denk dat ik in mijn eentje ongeveer een hele bloemkool heb binnen gestopt (rauwe bloemkool is mijn favoriete snack).

Alleszins zat ik mooi op tijd op de trein naar Leuven voor de officiële opening van de twee tentoonstellingen in het kader van het Arenberg Festival: Macht en Schoonheid en Adellijk wonen. Geen uitspattingen vandaag!