Prognose

Tijdens een welverdiende squashpauze (squashen na een Indische maaltijd met een glaasje wijn erbij blijkt toch niet zo optimaal te zijn) kwam het gesprek onvermijdelijk op de gevolgen van de brutale aanval op mijn squashpartner, ondertussen al meer dan een jaar geleden. Nog altijd heeft hij last van hoofdpijn, concentratieproblemen en lichtgevoeligheid. Zijn medicatie is alweer veranderd en helpt een beetje om de concentratieproblemen te onderdrukken. Toen ik hem vroeg naar zijn prognose zag ik de onzekerheid in zijn ogen. Zijn artsen willen nog even afwachten, maar wat als het nooit meer beter wordt dan dit? Ik mag er niet aan denken.

Afscheidsdiner met Indian Food

Vandaag adopteerden mijn vriend en ik een cactus van vrienden die binnenkort naar San Francisco verhuizen. Op 18 maart zitten ze op het vliegtuig en vandaag was de laatste dag dat we hen nog zouden zien. Reden te meer om er een gezellig diner van te maken met Indisch afhaaleten en een glaasje wijn. Hun nog geen eenjarig zoontje was de ster van de avond, met zijn brede glimlach en mooie rode wangetjes. Niet te geloven dat hij binnenkort zal opgroeien in een land waar Donald Trump als een serieuze presidentskandidaat beschouwd wordt.

Ik ben altijd stiekem een beetje jaloers op mensen die het aandurven al het vertrouwde achter zich te laten en elders een nieuw leven te beginnen. Soms heb ik het gevoel dat ikzelf vastgeroest zit in een comfortabel leven dat mij te weinig uitdagingen biedt. Maar aan de andere kant is er ook de onzekerheid van het alles en iedereen achter laten. Misschien moet er iemand mij eens een schop onder mijn gat geven zodat ik eindelijk voor mezelf kan uitmaken wat ik nu eigenlijk wil in het leven.

IMG_9689[1]

Japanse Lunch

Gisteren ben ik gaan Japans lunchen met een vriendin die ik al veel te lang niet meer gezien had, de mama van pluimgewichtje. Hoe gaat dat in het leven? Zij druk met haar gezin met drie kinderen en een echtgenoot die te veel en te hard werkt, ik met mijn agenda die maanden op voorhand volgeboekt is. Ondanks het feit dat er maanden voorbij gegaan waren zonder elkaar te zien, klikte het als vanouds. Mijn vriendin is één van die personen die ik enorm bewonder. Ondanks de tegenslagen die het leven haar toebedeeld heeft, blijft ze immer opgewekt. Nooit komt er een klacht over haar lippen, altijd is ze bereid anderen te helpen.

Een persoonlijkheid waar ik nog veel van kan leren. We hebben meteen een nieuwe afspraak voor deze zomer geboekt. Benieuwd of de kinderen mij nog gaan herkennen na al die tijd.

IMG_9683[1]