Studiedag

Ik wil graag nog even terugkomen op de studiedag van vorige week vrijdag. Deze studiedag ging door in gebouw De Minne van de universiteit van Antwerpen, een splinternieuw gebouw in het hartje van de stad met kunst en poëzie erin verwerkt. Daar kunnen de betonnen bunkers van de universiteit van Leuven nog een puntje aan zuigen. Ik was werkelijk onder de indruk van de mooie architectuur en het gevoel van licht en ruimte dat je in het gebouw kreeg.

De voormiddag moesten we vechten voor een plekje in de aula waar de algemene uiteenzettingen plaats vonden. De organiserende prof had namelijk al zijn studenten half verplicht om aanwezig te zijn op de studiedag. Blijkbaar hebben proffen tegenwoordig meer gezag dan vroeger. 😉 De ruimte in de aula werd optimaal benut door een ingenieus systeem met draaistoeltjes die wegklappen onder de bank. We zaten daardoor allemaal gezellig dicht bijeen. Er waren zelfs mensen genoodzaakt op de trappen te zitten.

De eerste uiteenzetting over de virtuele projecten van het V&A vond ik het interessantste. Daarna werd er (voor mij) niet meer veel nieuws verteld. Ik mocht wel vaststellen dat de digitale kloof nog steeds in full effect is. Zo zaten er in de namiddagworkshop die ik volgde, mensen die niet wisten wat een PDA is en zelfs nog nooit van web 2.0 gehoord hadden (stel je voor!).

Niet veel bijgeleerd dus, maar wel wat kunnen netwerken. Onder andere met deze jongeman van Antwerpen blogt. Al bij al een geslaagde studiedag.

Shoppen!

Ha, een vruchtbare ochtend achter de rug! Redelijk op tijd uit bed gekropen en na het ontbijt naar het winkeltje van de neef van mijn vriend gereden. Allez ja, voorlopig werkt neef S daar nog als verkoper, maar hij heeft grootse plannen. 😉 Neef S is toevallig ook de zoon van nonkel K. We zijn ons helemaal aan het inwerken in dat deel van de familie. 😉

Een paar interessante koopjes gedaan: twee rode fleeces (eentje voor mij en eentje voor mijn vriend), een paar nieuwe sportschoenen om te gaan squashen voor mij, nieuwe schoenen voor mijn vriend en een zwembrilletje om het chloor uit de ogen van mijn vriend te houden. En dan zag ik nog mijn favoriete ondergoed-van-het-moment (Sloggi Hot Hips, stomme naam, sexy ondergoed) aan de kassa liggen in een hip, groen kleurtje (limited edition!). Dat kon ik toch niet laten liggen. 😉

Redelijk veel geld uitgegeven, maar die fleeces en schoenen zullen zeker nog goed van pas komen in Warschau. Jaja, een vruchtbare ochtend.

Saturdagy night

Gisterenavond hadden mijn vriend en ik een diner date met een bevriend koppel K en R. We zien K en R gemiddeld twee keer per jaar, dus is het steeds een plezier om bij te babbelen. Onze levens zijn zeer verschillend. K en R hebben al twee kindjes en zijn helemaal gesettled. Toch klikt het geweldig goed en gaan de gesprekken over veel meer dan alleen maar kindjes.

Ik kan me de eerste keer dat ik K zag nog levendig herinneren. Dat was op FOSDEM, nerd-event bij uitstek. Ik zat naast hem aan tafel en hij heeft toen in geuren en kleuren de bevalling van zijn vrouw uit de doeken gedaan. Ik was er even niet goed van. 😉

Anyway, het was heel erg gezellig gisterenavond. Na lang nadenken (er zijn ook zoveel restaurants in Leuven) hadden we een tafeltje voor vier gereserveerd bij het Afrikaans restaurant Isimbi. Voor maar twintig euro aten we daar een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. En het smaakte voortreffelijk. Je moet wel beetje een knoflookliefhebber zijn, want toen ik vanochtend opstond, proefde ik de smaak van knoflook nog steeds in mijn mond. 😉

Een wijze uitspraak van K, die ik jullie niet wil onthouden en waar ik me wel in kan vinden: “Veel mensen leven hun leven, in plaats van dit te controleren. Als er dan iets mis gaat, is het altijd de fout van iemand anders, nooit hun eigen fout. Terwijl je zelf mogelijkheden genoeg hebt om je leven te veranderen, als je dit wil.” Een interessante avond, voorwaar.

Italiaans

Vanochtend in de Italiaanse les zijn we aan een nieuw hoofdstuk begonnen met als onderwerp het beschrijven van mensen. Om een beetje op te warmen, moesten we in groepjes van twee praten over een persoon waar we goed mee kunnen opschieten en uitleggen wat we net leuk vinden aan die persoon. Na zo’n groepsgesprekje pikt de juffrouw er meestal een paar leerlingen uit om in het algemeen wat fouten te kunnen verbeteren.

En wie is haar favoriete slachtoffer? Jawel, mijn allerliefste vriendje, natuurtalent Italiaans. :-) Dus vraagt de juffrouw aan hem: “Con chi vai molto daccordo?” Evident antwoord van mijn vriendje (voor de slechte verstaander: mijn vriendje vindt mij wel een toffe, ja). Volgende vraag van de juffrouw: “Perché?” Mijn vriendje: “Euh, perché parla molto…” Stilte. En dat was het enige wat hij wist te verzinnen!

Waar is de romantiek?! 😉

Werkonderbreking

Nadat we gisteren meer dan een halve dag zonder water gezeten hebben, gaf vandaag onze netwerkconnectie de geest. Eén uur zonder netwerk, het gezucht en gesteun was niet van de poes. 😉 Benieuwd wat er morgen defect zal zijn…

Het zal mij eerlijk gezegd worst wezen, want morgen ben ik lekker op verplaatsing naar een studiedag. Een beetje netwerken om de week af te sluiten. Plezant. :-)

Ramp, ramp!

De watertoevoer is nog steeds niet hersteld en nu kan er geen koffie meer gezet worden! De productiviteit daalt hier zienderogen. 😉 (Al een geluk dat ik geen caffeïne nodig heb om mijn motor draaiende te houden.)

Update: Rond een uur of half drie was het probleem opgelost. En het leven ging weer zijn gewone gangetje.

Een dag te laat

Maar toch wil ik nog even de aandacht vestigen op de voorbije Werelddag van Verzet tegen extreme armoede. Extreme armoede is niet alleen een zaak van ontwikkelingslanden, ook in België zijn er mensen die tussen de mazen van het verzorgingsnet doorglippen, die op straat leven, die van dag tot dag (over-)leven omdat ze geen andere keuze hebben.

Armoede is een onrecht dat de wereld uit geholpen moet worden. Voor het grootste deel is dit natuurlijk werk voor beleidsmakers, maar ook als individu kan je je steentje bijdragen. Door je ogen niet te sluiten voor de ellende van anderen. Of door bijvoorbeeld deel te nemen aan de 16de voedselinzameling van de Voedselbanken. Deze actie loopt nog tot en met vandaag (18 oktober). Wat rijst, een beetje pasta en blikvoer, meer hoeft die bijdrage niet te zijn. Een paar euro’s om de minderbedeelden aan eten te helpen. Een mooi initiatief, toch?

Mijn arme blaas

Vannacht of vanmorgen is de hoofdleiding gesprongen in het gebouw waar ik werk. Gevolg: de watertoevoer is afgesloten en het is verboden naar het toilet te gaan. U kan zich de ontzetting bij de vrouwelijke werknemers hier al levendig voorstellen, zeker? Gelukkig kwam er snel een bevredigende oplossing uit de bus: we mogen met z’n allen naar het toilet in het hotel hier tegenover en als troost voor het geleden ongemak krijgen we gratis fruitsap en cake van de Grote Baas.

En zo weten jullie meteen wat hier het gespreksonderwerp van de dag is.