zomeropera

Zomeropera in Alden Biesen

Deze avond reed ik samen met een collega naar het mooie Alden Biesen. We waren immers uitgenodigd op een voorstellen van de zomeropera La Traviata. Ik had voor de zekerheid toch maar een regenjas aangedaan, want alhoewel de binnenplaats waar de opvoering plaatsvindt overdekt is, is de overkapping niet volledig gesloten. We startten de avond met een glaasje schuimwijn en klonken samen met onze collega’s op het feit dat het niet regende. 😉

IMG_0002

De voorstelling zelf was goed, maar persoonlijk vond ik dat er geen chemie was tussen beide hoofdrolspelers. Wat natuurlijk jammer is als je een hartstochtelijk verliefd, tragisch koppel moet uitbeelden. Dé ster van de avond was voor mij de hoofdrolspeelster Morgane Heyse. Wat een stem! Wat een présence! Buiten het bekende drinklied herkende ik geen enkele aria uit La Traviata, maar dat deerde niet.

Spijtig genoeg werd in de helft van de voorstelling een man in het publiek onwel en moest de opera even stilgelegd worden, zodat hij de nodige zorgen kon krijgen. Achteraf hoorde ik dat hij vastgeraakt was tussen de stoelen waardoor het niet evident was om hem te verplaatsen. Kwam het door het verschieten of eerder door de twee glazen schuimwijn voordat de voorstelling begon: toen de opera hervatte, moest ik opeens verschrikkelijk dringend naar het toilet. Ik probeerde op mijn tanden te bijten, maar op een gegeven moment besefte ik dat ik echt de zaal moest verlaten om geen accidenten te riskeren. Ik maakte me uit de voeten en kwam gelukkig iemand tegen die mij de weg naar het toilet kon wijzen. Amai, wat een opluchting! Maar wel jammer dat ik daardoor een stukje van de voorstelling miste.

IMG_0005

IMG_0007

Na de voorstelling dronken we buiten nog iets, niet beseffend dat in de grote schuur vlakbij allerlei hapjes werden rondgedragen. Het personeel deed echter niet de moeite om deze naar buiten te brengen. Dus moest ik ‘s avonds thuis nog iets eten om mijn hongerige maag het zwijgen op te leggen. Ik was immers rechtstreeks na het werk naar Bilzen vertrokken en had dus gans de avond niets gegeten. Dat zal me volgend jaar niet meer overkomen! Twee lessen geleerd: niets drinken vóór de voorstelling en binnen gaan staan om eten vast te krijgen!

Zomeropera L’Italiana in Algeri in Alden Biesen

Na de fijne ervaring van vorig jaar, moest ik niet lang twijfelen toen de uitnodiging voor de Zomeropera in Alden Biesen in mijn mailbox viel. Mijn vriend bevond zich dit weekend in Zwitserland, dus ik moest op zoek naar een andere date om mij te vergezellen. Ik dacht meteen aan mijn goede kameraad en oud-studiegenoot J. En jawel, hij had deze vrijdag nog geen afspraken in zijn agenda staan!

Hij was zo vriendelijk om me te komen oppikken in Leuven en een rit van 50 minuten laten waren we in Alden Biesen. Doordat we vroeger waren dan de vorige keer, konden we meer dan één glaasje schuimwijn meepikken en er was pasta carbonara en taboulé om de hongerigen te spijzen. Eén voor één druppelden mijn collega’s binnen en het was zo’n gezellige boel dat we een beetje aanmoediging nodig hadden om onze plaatsen in te nemen voor het spektakel.

Eerlijk gezegd was de opera L’Italiana in Algeri van Gioachino Rossini mij volledig onbekend, maar wat een meevaller! Hoewel de muziek bij mij geen belletje deed rinkelen, vond ik de voorstelling beter dan vorig jaar. Een schitterend idee trouwens om de opera op te voeren als een generale repetitie van diezelfde opera. Op die manier werd er een extra laag toegevoegd aan de voorstelling: we zagen niet alleen het podium, maar ook de coulissen van de voorstelling, waar zich achter de schermen allerlei kleine drama’s en komische situaties afspeelden. Er gebeurde zoveel tegelijkertijd dat je gerust nog eens een tweede keer naar de voorstelling kan gaan kijken, om mee te pikken wat je tijdens de eerste voorstelling gemist hebt. Doordat het zogezegd om een generale repetitie ging, liep er ook vanalles fout. Wat soms tot regelrechte slapstick situaties leidde, zoals de snor van de hoofdrolspeler die aan de handschoen van de mezzosopraan bleef plakken of de kapitein van de wacht die zijn lans vergeet mee te nemen op het podium en dan maar doet alsof hij een onzichtbare lans vast heeft. Echt zeer knap gedaan en het voelde nooit geforceerd grappig.

Dikke pluim trouwens voor de Sloveense mezzosopraan Nuška Drašcek Rojko die de rol van de Italiaans Isabella speelde. Een absoluut toptalent met een geweldig uitstraling op het podium. In haar eentje overtrof ze moeiteloos gans de cast, die zelf ook uitstekend stond te zingen en te acteren.

Na de voorstelling was er nog tijd om na te praten bij een drankje en een dessertje. Ik denk dat de catering het aantal desserts verkeerd had ingeschat, want ik kreeg met moeite één klein potje chocomousse te pakken. Maar verder geen klagen. Topavond die me ook de gelegenheid gaf bij te praten met mijn kameraad.

Volgend jaar opnieuw!

Zomeropera in Alden Biesen

Toen de uitnodiging voor de Zomeropera in Alden Biesen in mijn mailbox viel, twijfelde ik even. Alden Biesen is immers niet bepaald bij de deur, maar hey, mijn vriend was net in het land dat weekend en het zou wel lukken om van iemand een auto te lenen. En inderdaad mijn allerliefste schoonzusje was zo vriendelijk haar auto aan ons af te staan. Meteen een gelegenheid om mij nog eens naar het thuisfront te begeven, gelegen op een klein half uur rijden van Alden Biesen.

Mijn vader kwam mijn vriend en mij afhalen aan het station en zo kreeg mijn vriend voor het eerst irl het huis in wording van mijn broer en zijn vriendin te zien. Ondertussen zijn de bouwwerkens al flink opgeschoten en zijn ze bezig met eigenhandig de elektriciteit te leggen. Mijn broer, hij blijft me verbazen.

Mijn vriend en ik aten samen met mijn broer en zijn vriendin, beiden doodmoe na een dag van fysieke arbeid. Zij aten frietjes en ik boterhammen (nooit zo’n fan van frietjes geweest). Na het avondmaal vertrokken we met onze geleende wagen naar Alden Biesen. Mijn vriend aan het stuur en ik naast hem, genietend van het mooie avondlicht dat het Limburgse landschap in een warme gloed zette. We waren nog net op tijd om één glaasje schuimwijn mee te pikken alvorens ons naar onze gereserveerde plaatsen te begeven.

Wat de zomeropera in Alden Biesen zo bijzonder maakt, is dat deze in open lucht opgevoerd wordt op één van de binnenplaatsen van het kasteel. Gelukkig is de binnenplaats overdekt met canvas zeilen, zodat de operaliefhebbers niet de regen komen te zitten. Geen wolkje aan de hemel echter, deze zaterdag, de weergoden waren de première van Il Trovatore goed gezind. Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door de kwaliteit van de opvoering, die zeker het amateurniveau oversteeg. Het decor werd op een knappe manier gebruikt om het verhaal te vertellen en de hoofdpersonages werden door zeer goede stemmen vertolkt. De hoofdrollen konden niet alleen goed konden zingen, maar leefden zich ook op een overtuigende manier in hun rol in.

IMG_7911

IMG_7914

Ik moet wel toegeven dat het geen kwaad had gekund mij op voorhand iets meer in te lezen in het verhaal. Il Trovatore vertelt een bijzonder complex verhaal dat ietwat met haken en ogen aan mekaar hangt. Gelukkig had in een programmaboekje met de korte inhoud en de tekst van de opvoering, anders zou ik na een paar minuten al reddeloos verloren geweest zijn.

Na de voorstelling werden we verwacht op de VIP-receptie, waar ik kennismaakte met een aantal mensen die betrokken waren bij de totstandkoming van de opera. Er was lekkere schuimwijn, wijn, quiches en goulash. Ik had al spijt dat we gegeten hadden alvorens naar Alden Biesen te vertrekken. 😉

Alleszins een fijne avond die ik in de toekomst nog eens hoop over te doen.