Goed, ik zal maar met de deur in huis vallen: na mijn allerlaatste werkdag bracht ik de avond door samen met een collega in het Grand Casino Brussels VIAGE. Niet echt mijn idee, want mijn eerste bezoek aan een casino was zó tegen gevallen dat ik daarna nooit meer een voet in een dergelijk établissement gezet heb. Maar goed, ik had mijn collega beloofd voor een laatste keer samen op stap te gaan en hij had voorgesteld om naar Viage te gaan. En omdat ik ervan overtuigd ben dat een mens soms zijn grenzen moet verleggen (en in fonteinen moet springen), zei ik ja op zijn voorstel. Deels over de streep gehaald met de belofte aan gratis pannenkoeken en hapjes ter gelegenheid van de Franse Nationale Feestdag.
Nadat we onze jassen en rugzakken bij de vestiaire hadden achter gelaten, kocht ik me voor tien euro een lidkaart en trad ik binnen in het oord des verderfs! De (opgewarmde) pannenkoek viel wat tegen, maar ik nam me voor er het beste van te maken tijdens mijn allerlaatste avondje Brussel. Het gratis welkomstdrankje en het fijne gezelschap van mijn collega maakten alvast veel goed. Dat de Franse hapjes geserveerd zouden worden op enkele feestelijk uitgedoste dames, dát had ik alvast niet zien aankomen. Ik had wel wat te doen met de twee meisjes die zich met hun lading hapjes doorheen het publiek van de Viage moesten manoeuvreren op torenhoge naaldhakken. Mochten jullie dit ooit lezen dames: mijn diepste respect dat jullie steeds bleven glimlachen.
Nu moet ik eerlijk zijn dat ik het zicht van al die mensen aan slotmachines een beetje zielig vond. Dat mensen kunnen opgaan in spellen zoals poker en roulette, kan ik goed begrijpen, maar zo’n slotmachine, dat is toch maar een saai iets? Hoe kan je daar nu in opgaan? Enfin, mijn collega wilde graag een gokje wagen aan zo’n ding. Helaas lukte het ons niet om te ontcijferen welke combinatie je nu net moest hebben om te winnen, maar goed, voor een paar cent per inzet, kan een mens niet klagen. Ik was alleszins snel uitgekeken op de Miss Kitty Slot Machine.
Daarna probeerden we ons geluk uit op de roulette. We speelden een paar keer op getallenreeksen, maar toen besloot ik eens zot te doen en in te zetten op één getal: 25. En jawel, zoals de titel al verklapt: we hadden prijs. In één klap veertig euro rijker. Niet slecht als je weet dat we de avond begonnen waren met een budget van twintig euro. We waagden ons nog aan één (verliezend) spelletje en besloten daarna eieren voor ons geld te kiezen en onze winst te gaan opeten in restaurant Saffron. Het eten (een wontonsoepje en een zeebrasem) was eerlijk waar, heel lekker. Een aangename verrassing voor mij alleszins en het kader waarin we aten, kon je, ondanks de neonlichten, bijna gezellig noemen.
Daarna beperkten we ons tot een paar drankjes aan de bar om te vieren dat we onze winst ondertussen al ruimschoots opgegeten en -gedronken hadden. Waarna we (ik een beetje waggelend) naar het station terugkeerden, om aldaar vast te stellen dat mijn trein afgeschaft was, waardoor mijn collega en ik wel genoodzaakt waren er nog eentje te gaan drinken bij Brasserie 28, vertrouwde stek bij openbaarvervoercalamiteiten.