Na een half dagje recupereren van het Meest Vermoeiende Weekend Aller Tijden, voelden mijn vriend en ik ons fit genoeg om naar onze Leuvense dinner date met vrienden uit Meldert te wandelen. De afspraak was gemaakt toen we in Londen zaten en door een gelukkige samenloop van omstandigheden (geen Spaanse les wegens herfstvakantie en het feit dat we al op voorhand een dagje après-weekend recuperatie voorzien hadden) stond er woensdagavond nog geen afspraak in onze agenda.

Onze vrienden hadden een tafel voor zes gereserveerd bij Etna Trattoria en zoals we dat gewoon zijn, was het eten aldaar weer meer dan uitstekend. Het contrast tussen de brave kinderen van onze vrienden die mooi hun bord leeg aten en zeer beleefd conversatie voerden als ze niet op hun iPad zaten te spelen en de wilde, losgeslagen, moeilijke eters die de nichtjes van mijn vriend zijn, kon amper groter zijn. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat de kinderen waarmee we dineerden in Etna Trattoria een paar jaar ouder waren. Er is dus nog hoop! 😉