Pico – 3 augustus 2023

Na het ontbijt gooien we onze spullen in de wagen en rijden we naar onze eerste stop van de dag: Cachorro. Deze bijzondere plek aan de kust heeft indrukwekkende rotsen en kliffen uit zwarte lavasteen waarin het onstuimig water van de Atlantische oceaan rotsen en bogen heeft uitgesleten. Ook de huizen zijn gemaakt van lavasteen en op meerdere plekken spotten we rola-pipas: hellingen gekerfd uit de rotsen waarlangs de wijnvaten naar beneden konden rollen. Eén van de rotsen aan de ruige kustlijn heeft de vorm van een hondenkop. Uiteraard kunnen we het niet laten om als échte toeristen bij de hond te poseren.

IMG_7787

IMG_0412

IMG_0415

IMG_0421

IMG_0422

IMG_0432

IMG_0438

Na een uitgebreide fotoshoot rijden verder naar Fetais, het vertrekpunt van de wandeling die we vandaag uitgekozen hebben.

De wandeling gaat eerst langs de befaamde UNESCO werelderfgoed wijngaarden richting de ruige rotskust, waar we in de buurt van Lajido in lavasteen uitgesleten karrensporen van ossenkarren ontdekken. Na een bezoekje aan de kerk van Santa Luzia leidt de wandeling ons naar een prachtig pad in een bos, ommuurd met door mos begroeide lavastenen. Een bos als uit een sprookje. Pico verschuilt zich helaas het grootste deel van de voormiddag achter de wolken, al vangen we tijdens de wandeling op een gegeven moment wel een glimp op van de piek van de vulkaan.

IMG_7831

IMG_0442

IMG_0445

IMG_0447

IMG_0449

IMG_0450

IMG_0452

IMG_0453

IMG_0454

IMG_0456

IMG_0460

IMG_0467

IMG_0469

IMG_0472 Continue reading

De bijzondere wijngaarden van Pico – 2 augustus 2023

Alhoewel ik graag in onze yurt geslapen heb, moet ik toegeven dat het toch handiger is om ‘s nachts gewoon in je eigen bungalow naar het toilet te kunnen gaan. Het ontbijt wordt geserveerd in het restaurant van ons hotel Alma do Pico. Een vriendelijk meisje serveert het ontbijt aan onze tafel. Stiekem hebben we een beetje heimwee naar het geweldige buffet op São Jorge, maar hey, Alma do Pico serveert scrambled eggs, wat een absoluut pluspunt is.

IMG_7684

IMG_7686

IMG_7688

Voordat we aan onze eerste dag op Pico beginnen doen we een zak met vuile was binnen bij de receptie. Handig, zo’n betaalbare wasdienst in je hotel.

Vandaag hebben we een trail uitgekozen die ons langs de Unesco werelderfgoed wijngaarden van Pico zal brengen. Onderweg naar het begin van de trail realiseren we ons echter dat we onze drinkbussen in onze bungalow vergeten zijn. Dus zit er niets anders op dan snel even te stoppen bij onze favoriete supermarkt Continente om wat flesjes water te kopen. De dag dient zich immers weer behoorlijk heet aan. Te warm ook voor de vulkaan Pico, die vandaag besloten heeft zich achter de wolken te verschuilen.

De wijngaarden van Pico bestaan uit een dambordpatroon van muren opgetrokken uit vulkanisch gesteente. De muren werden gebouwd om de duizenden kleine, aaneengesloten, rechthoekige percelen (currais) te beschermen tegen wind en zeewater. Dit bijzondere door mensen gemaakte landschap dateert uit de 15de eeuw. De wandeling tussen deze zwarte muurtjes is grotendeels vlak en daardoor redelijk gemakkelijk, ware het dat de temperaturen weer vlotjes over de dertig graden gaan en er hier geen greintje schaduw te bespeuren valt. We zweten wat af. Het verbaast ons hoe anders de wijngaarden er hier uitzien dan wij gewoon zijn. Geen mooie ordentelijke rijen gesnoeide druivenstokken, maar chaotische groeiende wijnranken die enkel begrensd worden door de muurtjes.

IMG_0297

IMG_0299

IMG_0306

IMG_0308

IMG_0310

IMG_0318

IMG_0319

IMG_0321

IMG_0327

IMG_0328

Tijdens de wandeling komen we een mooie, ouderwetse rode windmolen tegen. Spijtig genoeg zijn een aantal werklieden bezig met het opknappen van de windmolen, waardoor het niet makkelijk is een mooie foto te maken. We kunnen de windmolen wel beklimmen. Tot onze verbazing treffen we in de windmolen een mevrouw die druiven en prullaria verkoopt. Mijn vriend koopt een zakje druiven, maar ik vind ze eerlijk gezegd niet zo lekker. Ik denk dat ze beter geschikt zijn om wijn van te maken dan op te eten.

IMG_0329

IMG_0331

IMG_0335

IMG_0341

IMG_0342 Continue reading

Van São Jorge naar Pico – 1 augustus 2023

Laatste ontbijt met heerlijke producten van de boerderij. Na het ontbijt pakken we onze valiezen en nemen we afscheid van onze yurt. Mijn eerste glamping ervaring is alvast honderd procent meegevallen. We gaan São Jorge missen!

IMG_7559

We vertrekken op tijd naar de haven van Velas. Toen we gisteren in Velas waren, was het ons immers niet zo heel duidelijk waar we de huurwagen moesten inleveren. En ja, we slagen er niet in de Autatlantis parking te vinden, noch het Autatlantis verhuurkantoor. Een beetje ten einde raad stappen we een ander autoverhuurkantoor binnen in de hoop dat zij ons de weg naar hun concurrent kunnen wijzen. De onduidelijke instructies die we krijgen, helpen ons echter niet veel verder. Uiteindelijk besluiten we gewoon de huurwaren ergens te parkeren vlak bij een politiekantoor en te voet naar de ferry terminal te gaan.

In de ferry terminal vinden we gelukkig wel een standje van Autatlantis en daar zeggen ze ons dat we de huurwagen gewoon op de parking bij de terminal moeten achterlaten. We maken hen erop attent dat die parking volledig vol staat, maar zij verzekeren ons dat het geen probleem is om onze wagen dubbel geparkeerd achter te laten. Dat doen we dus maar. We nemen afscheid van onze aftandse Citroën C3 en hopen op een betere huurwagen op onze volgende bestemming.

Opnieuw ondervind ik problemen bij het opladen van mijn iphone aan de externe batterij. Best wel stresserend, omdat het niet geheel duidelijk is of het probleem nu de kabels zijn of de iphone zelf. Ik hoop vurig dat het aan de kabels ligt.

Maar goed, tijd om te genieten van de mooie ferrytocht naar Pico. Pico is het eiland met de kegelvulkaan dat we de voorbije dagen goed zagen liggen vanuit onze ontbijtplek en telt zo’n 16.000 inwoners. Tijdens de ferrytocht komt er een school dolfijnen spelen in de kielzog van onze boot. Ik zie de dolfijnen in de verte meters hoog uit het water springen. Geweldig!

IMG_0252

IMG_0265

IMG_0270

IMG_0271

IMG_0274

IMG_7593

Tot mijn grote opluchting herpakt mijn iphone zich tijdens de ferrytocht en lukt het opladen weer. Bij aankomst in de ferry terminal van Pico halen we onze valiezen op. Grappig: we staan naast dezelfde mensen die we gisteren op onze mistige wandeling zijn tegen gekomen. Tot onze verbazing blijken het ook Vlamingen te zijn.

Wij gaan onze huurwagen ophalen op de parking van AutAtlantis en zien daar de twee Vlamingen praten van de autoverhuurder. Ze lijken een beetje van hun melk en we informeren wat er aan de hand is. Blijkt dat ze hun huurwagen op de verkeerde plek gereserveerd hebben: in de haven van Madalena in plaats van in de haven van São Roque. We bieden hen een lift aan naar Madalena. Ons hotel, Alma do Pico, ligt toch in die richting. Mits wat gepuzzel slagen we erin alle gemeenschappelijke bagage in de huurwagen te krijgen. Het koppel blijkt An en Maarten te heten en zijn al verschillende keren op de Azoren geweest. We zetten hen af aan hun autoverhuurbedrijf in de haven van Madalena en wensen hen nog een fijne trip toe.

Rond 14 arriveren we bij natuurresidentie Alma do Pico. Aan de receptie treffen we een vriendelijke dame en we kunnen meteen al inchecken. We krijgen een charmante houten bungalow toegewezen, gelegen in het groen. Het hotel zelf heeft een mooi zwembad waar we zeker op een later moment gebruik van zullen maken. Nu gaan we eerst op zoek naar iets om te eten.

IMG_7597

IMG_7602

IMG_7612

Omdat ons hotel nogal ver van eet-, en drinkgelegenheden gelegen is, rijden we opnieuw naar Madalena. Daar belanden we rond een uur of 15u op het gezellige terras van O Cinco (Café 5). Gelukkige is een late lunch hier niet ongewoon. Boven onze hoofden wapperen feestelijke blauwe linten in de wind en ik geniet van een slaatje met groenten en falafel. De salade met tonijn die mijn vriend bestelde, blijkt echter in de keuken opeens een tonijnsteak geworden te zijn. Geen erg, het smaakt! We genieten samen van een grote kan sangría met passievruchten. Tijdens onze maaltijd krijgen we er gratis entertainment bij: een paar tafeltjes verder krijgt één van de klanten het aan de stok met een dienster. Ik kan niet helemaal verstaan wat ze zeggen, maar de kerel spreekt luid gesticulerend over ‘un robo’. Waarschijnlijk vind hij de prijs van de glazen wijn die hij bestelde te duur? Enfin, we trekken er ons niet al te veel van aan.

IMG_7607

IMG_7616

IMG_7617

Na de lunch rijden we naar de dichtstbijzijnde Continente, waar ik twee nieuwe (dure) Apple lightning kabeltjes koop in de hoop dat deze beter bestand zullen zijn tegen de vochtige temperaturen dan de knock-off kabels die ik gewoonlijk koop. Op het eerste gezicht lijken de nieuwe kabeltjes perfect te werken. Hoera! Alweer een zorg minder. De airco in de Continente doet ons deugd, want buiten is het een gezellige 31 graden, wat in combinatie met de hoge luchtvochtigheid best wel pittig is.

Tijd voor een eerste verkenning van Pico! We rijden met onze huurwagen naar Lagoa do Capitão, waar we mooie foto’s van de weerspiegeling van Pico in het meer zouden kunnen maken. Naarmate de hoogtemeters toenemen, zien we de temperatuur dalen tot maar liefst 21 graden. En jawel, op de kaarsrechte weg naar het meer komen we alweer een troep koeien tegen. Eén van de locals stopt uit om de koeien aan te manen uit de weg te gaan. Dat werkje laten we graag aan hem over.

IMG_7620

IMG_7622

Spijtig genoeg hangt er veel mist bij Lagoã do Capitão waardoor het niet lukt om een glimp van Pico op te vangen. We geven het al snel op en rijden terug naar beneden naar de kust, waar de zon schijnt en de temperaturen hoger zijn. We stoppen onderweg bij de Miradouro Do Corre Água, maar veel uitzicht valt daar niet te bespeuren. Gelukkig stelt onze tweede stop, Miradouro Prainha, niet teleur. Aan onze voeten zien we een lavaveld liggen doorkruist met paden en het zicht op de omgeving is er werkelijk prachtig.

IMG_7623

IMG_7624

IMG_7629

IMG_7633

IMG_0275

IMG_0277

IMG_0278

IMG_0285

IMG_0287

IMG_0290

IMG_0291

Onderweg naar de Cella bar stoppen we nog kort bij de Miradouro São Miguel Arcanjo. De Cella bar is een fantastische plek om iets te eten en te drinken: de bar heeft een heel bijzonder houten terras met een magnifiek uitzicht op het eiland Faial (dat we later deze trip nog zullen bezoeken). En de houten binnenkant geeft je het gevoel dat je in de buik van een walvis zit.

Door onze late lunch hebben we hebben niet veel honger, we bestellen wat lokale kaas, een paar tapas, een slaatje en een soepje en eten uiteindelijk toch nog meer dan oorspronkelijk de bedoeling was. We kunnen uiteraard de verleiding niet weerstaan om de prova de vinhos (wijn proeverij) te bestellen. Terwijl we proeven van de wijntjes genieten we van een werkelijke spectaculaire zonsondergang. De prachtige kleuren boven São Jorge zijn een streling voor het oog. We bestellen nog een laatste glas rosé om te klinken op de schoonheid van de natuur en keren vervolgens terug naar onze bungalow. Na het zweet van de dag van ons lijf gespoeld te hebben, kruipen we in bed. Onze eerste kennismaking met Pico smaakte alvast naar meer!

IMG_0294

IMG_0296

IMG_7644

IMG_7651

IMG_7661

IMG_7667

IMG_7670

IMG_7676

IMG_7680

IMG_7681