Van Ostuni naar Lecce – 1 augustus 2022

OMG, wat een verschrikkelijke nacht. Mijn welverdiende nachtrust werd verstoord door de moeder aller voedselvergiftigingen. Het werd mij al snel duidelijk dat er iets in mij zat, wat mijn lichaam er zo snel mogelijk en langs eender welke kant uit wilde. Ik denk dat ik niet hard moet nadenken wat de oorzaak van deze voedselvergiftiging is: de rauwe zeevruchten die ik gisterenmiddag, een beetje tegen beter weten in, at. Voedselvergiftigingen op reis, het begint zo langzamerhand een traditie te worden, zeker? En net als in Bretagne stond er vandaag een verhuisdag op het programma.

Het ontbijt sloeg ik natuurlijk over. Zo jammer, want het was echt uitstekend. Ik deed mijn best me bijeen te rapen, aan te kleden en de valiezen te pakken, ondanks mijn duizeligheid van de vele toiletbezoeken en de slechte nacht. Gelukkig lijkt alles er nu min of meer uit te zijn, maar voor de zekerheid, nemen we toch een rol toiletpapier mee in de wagen. Mijn vriend rijdt naar een apotheek in Ostuni, maar daar staat zoveel volk aan te schuiven, dat hij het opgeeft en we besluiten rechtstreeks door te rijden naar onze B&B in Lecce.

Om 11.20u arriveren we daar. Da’s te vroeg voor het check-in uur vermeld op onze reservatie, maar tot mijn grote opluchting laat de vriendelijke eigenaar ons al meteen op de kamer. Ik kruip direct in bed om nog wat te bekomen van mijn nachtelijke avonturen en mijn vriend gaat op zoek naar een apotheek om mij van medicatie te voorzien en een winkel om voor zichzelf een lunch te kopen.

De lunch sla ik over en nadat ik nog wat gedoezeld heb in bed, voel ik me genoeg hersteld om de rest van de namiddag op een ligzetel aan het zwembad van het hotel te kunnen doorbrengen. Het is trouwens de laatste dag dat we van het zwembad kunnen profiteren, want de eigenaar zei dat hij het zwembad morgen zal laten leeglopen om enkele herstellingen uit te voeren.

Tegen het avondmaal voel ik me voldoende hersteld om twee beschuitjes en een klein broodje te eten. Mijn lichaam lijkt geen aanstalten te maken om komaf te maken met dit voedsel, dus besluiten we ‘s avonds toch naar Lecce te rijden. Vlak voor het blauwe uurtje start, parkeren we onze auto buiten het historische centrum. We genieten van onze wandeling door de mooie historische straatjes en snuiven de sfeer op in de Zuiderse stadje. Onze eerste indruk van Lecce is alvast heel positief.

Continue reading →

Ostuni, Spiaggia Torre Guaceto en Ceglie Messapica – 30 juli 2022

Ook vandaag genieten we uitgebreid van het heerlijke ontbijt in Casale Ramunno. Helaas is er een diertje dat mij geen rustig ontbijt gunt: een wesp nestelt zich onder mijn voet en wanneer ik mijn voet neerzet, wordt ik uiteraard gestoken. Pech. Gelukkig heb ik cortisonezalf bij! Maat ons hopen dat ik er niet te veel last van heb de rest van de dag.

Deze ochtend trekken we opnieuw naar Ostuni. Ditmaal niet te voet, maar met de wagen. We parkeren onze wagen aan een randparking en doen vervolgens manmoedige pogingen om te betalen aan een voor ons werkelijk onbegrijpelijke parkeerautomaat. Gelukkig schiet een mooi opgedirkt Italiaans koppel, die duidelijk onderweg zijn naar een trouwfeest, ons te hulp, want anders was het nooit gelukt.

We wandelen het mooie witte stadje in en genieten van de uitzichten. Op de Piazza della Libertà zien we het huwelijk waarnaar de vriendelijke mensen die ons geholpen hebben onderweg waren. De bruid en haar vader staan te wachten aan de ingang van de Chiesa di San Francesco d’Assisi. Ze hebben alvast een schitterend zonnige dag uitgekozen voor hun feest.

We wandelen verder door de smalle straatjes in het centro storico naar de kathedraal van Ostuni. Een prachtig bouwwerk (we verwachten niet anders in Italië), alleen jammer dat de zijkapellen niet verlicht zijn. We dwalen nog wat verder door de stad en keren dan terug naar de parking. In een Express GB kopen we een grote portie watermeloen, yoghurt, nootjes en water voor een lichte lunch op het gezellige terras van Casale Ramunno. Kwestie van ons wat te sparen voor het avondmaal. 😉

Continue reading →

Van Leuven naar Puglia – 27 juli 2022

De eerste dag van onze vakantie! Mijn vriend en ik hebben er zin in. We nemen in Leuven met twee goed gevulde valiezen en twee rugzakken de trein van 10.24u naar Zaventem. Na de wachtrij aan de NMBS-poortjes getrotseerd te hebben, verloopt de check-in van onze koffers vlot en passeren we zonder problemen de security check.

Voor de gelegenheid betalen we extra om mij toegang tot de lounge van Brussels Airlines te geven. Mijn frequent flyer vriendje heeft sowieso gratis toegang. Toch een heel ander gevoel als je op je gemak iets kan eten en drinken in de zetels van de lounge, terwijl je ondertussen je laptop en smartphone oplaadt. Het eten blijft natuurlijk grootkeuken, maar hey, ze hebben er wel vers gemaakte pralines van Neuhaus!

Om 14.15u begeven we ons naar de gate en we kunnen meteen al in de rij voor de boarding gaan staan. De vlucht verloopt zonder problemen en we landen stipt op tijd op de kleine luchthaven van Bari. We moeten even wachten op onze valiezen en dan begint de zoektocht naar de vertrekplek van shuttlebus van verhuurbedrijf Filorent, waarbij we via Sunnycars een wagen gehuurd hebben.

Volgens onze verhuurdocumenten moeten we naar een bepaald nummer bellen om te laten weten dat we gearriveerd zijn, maar dat nummer werkt niet. Dan maar naar Sunnycars zelf gebeld, die verzekeren ons dat we op de juiste locatie staan en gewoon moeten wachten. En jawel, na wat wachten, verschijnt daar opeens een shuttlebus! Oef!

We stappen samen met nog wat mensen in het busje en worden naar een ondergrondse parkeergarage gebracht. We hebben geluk dat we als eerste het piepkleine, van daglicht verstoken verhuurhokje kunnen binnen stappen en dus ook eerst geholpen worden. We moeten even wachten, want de bediende is druk aan het telefoneren, maar dan krijgen we de sleutel van de wagen en kunnen we vertrekken. Hoera!

De rit naar onze eerste bestemming, de witte stad Ostuni, verloopt vlotjes. We hebben een kamer gereserveerd in Casale Ramunno, een zeer mooie villa met dikke muren en een zwembad. We zetten onze koffers af en besluiten voor het avondmaal te voet naar het centrum te gaan. Casale Ramunno ligt op een stevig stuk wandelen van het echte historische centrum, maar zo ver wandelen we vanavond niet, want na een paar minuten komen we voorbij een restaurant waar de heerlijke geur van gebakken vlees ons naar binnen lokt.

We belanden op de patio van restaurant La Braceria, specialiteit: gegrild vlees. Voor bijna geen geld kan een echte vleesliefhebber zijn of haar buik hier rond eten. Wij houden het bescheiden en bestellen twee verschillende soorten vlees (een lamskotelet en worstjes) met wat groenten en patatjes. En ja, daar drinken we een flesje rode wijn bij. Het smaakt! Als afsluiter krijgen we een limoncello van het huis aangeboden.