Afscheid van de Opaalkust – 2 april 2018

Gezien mijn onprettige ervaringen de avond voordien, besloot ik het ontbijt wijselijk aan mij te laten voorbijgaan. Per slot van rekening zouden mijn vriend en ik over een paar uur de terugrit naar Borgerhout aanvangen en ik had geen zin in een paar noodstoppen onderweg.

Om ons verblijf aan de Opaalkust toch in schoonheid te beëindigen, maakten we nog een kleine wandeling in het charmante dorpje Wissant en een aller-, allerlaatste strandwandeling. De wind door mijn haren maakte dat ik me al wat beter voelde, dus nam ik ‘s middags het risico om een pannenkoek met chocoladesaus te bestellen. Geen idee of dat een verstandige keuze is bij maag- en darmproblemen, maar ik had het gevoel dat ik suikers nodig had en jawel, mijn lichaam protesteerde niet. Oef.

IMG_5877

IMG_5878

IMG_5881

IMG_5883

IMG_5886

IMG_5890

IMG_7477

De terugrit naar Borgerhout verliep verder zonder problemen. Ik gebruikte het merendeel van de rit om wat slaap in te halen. Al voelde ik me nog redelijk suf toen we aankwamen. Mijn vriend en ik dropten onze bagage af op mijn studio en we reden verder naar zijn ouders om hun wagen terug te brengen.

Zoals we dat van zijn ouders gewoon zijn, hadden ze een copieus avondmaal voorzien, iets waar ik, gezien de omstandigheden, niet zoveel zin in had. Ik at dus heel voorzichtig wat kleine porties, gelukkig zonder nadelige gevolgen.

Jammer dat ons reisje aan de Opaalkust eindigde op een ietwat valse noot, maar als je op zoek bent naar prachtige stranden, mooie natuur en schattige dorpjes, is de Opaalkust zeker een aanrader.

Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez – 31 maart 2018

Hoera! Opgestaan met het zonnetje. Kluts daar nog een zachtgekookt eitje bij en je hebt een goed begin van de dag. Het is nog steeds ijskoud, maar we wapenen ons met een dikke fleece onder onze winterjas, sjaal en handschoenen en vertrekken na het ontbijt richting Cap Gris-Nez.

IMG_5639

IMG_5641

IMG_5645

Onderweg stoppen we bij het charmante kerkje van Tardinghen dat een prachtig uitzicht biedt over de omgeving én er zelf ook bijzonder fotogeniek bij licht in het lentezonnetje.

IMG_5651

IMG_5652

IMG_5655

We rijden verder en parkeren de wagen van de ouders van mijn vriend op de parking bij Cap Gris-Nez. We wandelen langs de vuurtoren die als een baken over de omgeving waakt en genieten volop van de pracht der natuur. De Engelse krijtrotsen aan de overkant van het kanaal zijn met het blote oog perfect waarneembaar. Het landschap doet ons terugdenken aan de groene Schotse heuvels waar we ongeveer een jaar geleden waren. We weerstaan de verleiding om te dicht bij de rand van de kliffen te komen, gewaarschuwd door verschillende bordjes met “opgepast, instortingsgevaar”.

IMG_5663

IMG_5671

IMG_5702

IMG_5713

IMG_5718

IMG_5720

We timen onze wandeling zo dat we perfect om 12.30u aankomen in La Sirène. Stipt op tijd voor onze reservatie. Helaas blijkt de heer die aan de telefoon mijn reservatie heeft aangenomen, mijn naam volledig verkeerd neergeschreven te hebben en kost het ons de nodige moeite om toch een tafeltje vast te krijgen. De ober vindt beslist dat we er te modderig en verwaaid uitzien om cliënteel van zo’n chic restaurant te zijn. De naam in het reservatieboek lijkt idd in niets op de mijne, maar ik kan aantonen op mijn gsm dat ik wel degelijk het nummer van La Sirène gebeld heb donderdagvoormiddag. Uiteindelijk wordt zelfs de heer die mijn reservatie aangenomen heeft erbij gehaald en dan pas krijgen we eindelijk een tafel toegewezen. Moet een populaire plek zijn.

Met onze modderige wandelschoenen krijgen we uiteraard geen tafeltje aan het raam toegewezen, maar ook vanop de tweede rij kunnen we nog genieten van het prachtige uitzicht op de zee. Het eten bij La Sirène is behoorlijk klassiek, maar erg lekker en kwaliteitsvol. En jawel, uiteraard kan ik de verleiding om zeevruchten als voorgerecht te bestellen niet weerstaan.

Assortiment de fruits de mer

Cabillaud et légumes vapeur

fraises en gelée de rhubarbe, tuile chocolat blanc

Na het eten wandelen we doorheen de duinen in de richting van Cap Blanc-Nez. De zon heeft het ondertussen opgegeven, maar wij houden, de kou trotserend, dapper vol. Totdat we beseffen dat ik onze rugzak bij de kapstok in La Sirène heb laten staan. We bellen om te informeren of het restaurant nog open is (nog een half uurtje, oef!) en keren op onze stappen terug om onze rugzak op te halen.

IMG_5723

IMG_5735

IMG_5737

IMG_5740

IMG_5750

We hebben geen zin om dezelfde wandeling opnieuw te maken en keren terug naar de wagen voor een ritje naar Cap Blanc-Nez. De namiddag is ondertussen flink gevorderd en de wind is zo mogelijk nog ijziger geworden. We wandelen naar het hoogste punt van de kliffen, nemen snel wat foto’s en maken dan rechtsomkeert. De elementen hebben ons overwonnen.

IMG_5759

IMG_5762

IMG_5764

IMG_5767

IMG_5772

IMG_5774

Terug in het hotel rond etenstijd. We willen ons niet te ver verplaatsen, wegens al flink verkleumd, dus eten we dus een snelle pasta in La Terrasse, op een paar meters van ons hotel. Het eten was niet echt om over naar huis te schrijven (wat deed die pesto op mijn Sint-Jacobsvruchten?), maar goed, onze magen waren gevuld en het kan niet altijd haute cuisine zijn.

IMG_7445

Het avondmaal was weinig memorabel, maar de heerlijk warme douche deed ongelooflijk veel deugd.

Boulogne-sur-Mer – 30 maart 2018

Na een deugd doende nachtrust begaven we ons naar het ontbijt. De weersvoorspellingen voor deze Goede Vrijdag zagen er niet al te veelbelovend uit. Regen, regen en nog eens regen. Niet bepaald het gedroomde weer om lange romantische strandwandelingen te maken. Het was vrij rustig aan het ontbijtbuffet in ons hotel, buiten ons was er nog één ander koppel. Terwijl we genoten van een ontbijt met een zachtgekookt eitje en enkele plaatselijke kazen, bespraken we ons plan van aanpak voor de komende dag.

IMG_7375

We besloten naar Boulogne-sur-Mer te rijden omdat een stad altijd meer opties biedt voor regenachtige dagen. Terwijl we langs de Opaalkust naar het zuiden reden, genoten we van de mooie, glooiende landschappen onderweg. De groene velden en pittoreske dorpjes deden me een beetje aan Schotland denken. Wat minder vergezocht is dan het lijkt, want de Engelsen hebben meer dan eens voet aan de grond gehad in dit stukje Frankrijk.

Aangezien, ondanks de dreigende wolken, de regen nog even uitbleef, stopten we onderweg voor een wandeling in de duinen. Hoewel de mens overduidelijk zijn sporen heeft achtergelaten in dit landschap (aan bunkers geen gebrek), ademt de Opaalkust woeste ontembaarheid uit. Wat een verschil met de Belgische kust. De natuur heeft op de meeste plekken nog echt vrij spel en de wind en de regen lijken er zoveel heviger tekeer te gaan.

IMG_5382

IMG_5396

IMG_5403

IMG_5415

IMG_5416

In Boulogne-sur-Mer aangekomen, zochten we een parkeerplek vlakbij Maison de la Beurière. Helaas bleek dit traditionele vissershuis gesloten te zijn. Jammer, want het leek me boeiend om een dieper inzicht te krijgen in het leven van een vissersfamilie uit het einde van de negentiende eeuw.

IMG_5420

Als alternatief kozen we voor een bezoek aan Nausicaä Centre National de la Mer. Het zag er immers naar uit dat de regen die gestaag was beginnen vallen toen we Boulogne-sur-Mer binnen reden nog wel even zou blijven voortduren. Ik moet zeggen dat mijn verwachtingen na de teleurstelling in Lausanne niet al te hoog gespannen waren. Maar ik werd aangenaam verrast: Nausicaä is een prachtig complex met schitterende aquaria en veel gelegenheden om de vissen van dichtbij te zien. Er is zelfs een mooie collectie reptielen en een (ethisch verantwoorde) zeeleeuwenshow. Veel mooier dan het aquarium in Lausanne. Alleen de bediening van hun cafetaria dient wat bijgeschoold te worden: veel te lang moeten wachten op een eenvoudig vissoepje (dat wel lekker was).

IMG_5435

IMG_5457

IMG_5481

IMG_5490

IMG_5496

IMG_5502

IMG_5516

IMG_5518

IMG_5526

IMG_5557

Er was zoveel te zien en te beleven dat we pas na 16u opnieuw buiten stonden. We hadden geen van de twee verwacht dat ons bezoek zo lang zou duren. Heel dikke aanrader, dus.

Veel tijd om Boulogne-sur-Mer zelf te ontdekken bleef er bijgevolg niet meer over, want ik had om 19.30u een tafeltje voor twee in de Green Bistrot in Wissant gereserveerd, toch een half uur rijden vanuit Boulogne-sur-Mer.

Mijn arme vriend had helaas ergens een verkoudheid opgedaan, dus lasten we noodgedwongen een tussenstop in bij een apotheek vlakbij de Notre Dame Basiliek om wat pijnstilers en keelpastilles te kopen. Toch weer typisch: het lijkt alsof mijn vriend en ik alleen maar ziek worden tijdens verlofperiodes.

Na de nodige medicijnen ingeslagen te hebben, besloten we nog snel een bezoek te brengen aan de crypte van de Notre Dame Basiliek. We waren er om 17u, een half uur voor sluitingstijd. En alhoewel een half uur zeker voldoende is om alles gezien te hebben, zou een kwartiertje extra ons bezoek net iets comfortabeler gemaakt hebben. Het voordeel was wel dat we de crypte voor ons alleen hadden, wat ons bezoek extra speciaal maakte.

IMG_5570

IMG_5584

IMG_5585

IMG_5599

IMG_5606

IMG_5612

We sloten ons bezoek aan Boulogne-sur-Mer af met een wandeling op de vestigen daterend uit de dertiende eeuw. Zeer mooi. Net toen we op de terugweg naar de auto waren gingen de hemelsluizen opnieuw open. Veel kon ons dit niet deren, want we waren nog vijf minuten van de wagen verwijderd. Schitterende timing.

IMG_5620

IMG_5622

IMG_5625

IMG_5628

IMG_5629

IMG_5630

IMG_5632

IMG_5635

Omdat het gans de weg van Boulogne-sur-Mer naar Wissant pijpenstelen regende, besloten we ons originele plan om eerst de wagen aan het hotel te parkeren en van daar te voet te gaan te laten varen en gewoon rechtstreeks naar Green Bistrot te rijden.

Green Bistrot bleek een hippe plek te zijn met heerlijk eten. Ook nu weer waren we verbaasd over de kostprijs van het menu. Fijn dat je onbekommerd kan genieten van lekker eten zonder daar financieel je broek aan te scheuren. Alleen hadden ze de verwarming wat mij betreft wat hoger mogen zetten. 😉 En ja, natuurlijk at ik Sint-Jacobsvruchten, because, why not? En die crème brûlée met Baileys mocht er ook zijn.

IMG_7400

IMG_7407

IMG_7409

Superavond!

Impressies van de Opaalkust

Prachtige stranden, pittoreske dorpjes, een landschap getekend door een woelig oorlogsverleden, heerlijke zeevruchten en andere culinaire hoogstandjes, goedkope wijnen en golvende landschappen die me zowaar aan Schotland doen denken, maar brrrr, wat is het koud hier! Zelfs met een extra windstopper onder mijn dikke winterjas heb ik het nog niets te warm.

Waar blijft die lente??