Niet te geloven dat november er alweer op zit. Nu is de race naar het einde van 2014 definitief ingezet, met drukke dagen op het werk en een eindejaarsperiode die mijn vriend en ik bewust rustig gehouden hebben. Kwestie van wat op adem te komen na best een druk jaar.
De laatste zaterdag van november begon naar goede gewoonte met een paar uurtjes Spaans. Ik heb het gevoel dat ik een tandje bij moet steken dit jaar. Meer tijd maken om naar Spaanse films te kijken en al de grammatica nog eens grondig herhalen. Alleen, wanneer doet een mens dat? Ik ben nu al begonnen met een Spaanstalige Youtuber te volgen, kwestie van toch meer dan één keer per week met de Spaanse taal geconfronteerd te worden. Vooral het spreken gaat nog niet zo vlot als ik het zou willen. Ik moet nog te vaak naar woorden zoeken en de verschillende tijden van het werkwoord zitten er nog niet goed genoeg in. Vooral de subjuntivo blijft lastig. En Spanjaarden zijn een grote fan van hun subjuntivo, die in tegenstelling tot Fransen die deze tijd steeds minder en minder gebruiken.
Na de Spaanse les at ik snel een boterhammetje om samen met mijn vriend Sinterklaascadeautjes te gaan kopen voor onze drie petekindjes. Ze zijn dit jaar naar goed gewoonte weer allemaal superbraaf geweest, dus de Sint kan trots op hen zijn. Voor het petekindje van mijn vriend kochten we een knalgeel fototoestel (een Nikon dan nog wel, shame on me) dat ook onder water foto’s kan maken. Ben erg benieuwd om de eerste foto’s te kunnen aanschouwen!
‘s Avonds werden we samen met Peter en Lynn in Zottegem verwacht bij Joke en Vincent. Vincent volgt al een tijdje een opleiding tot hulpkok en dat is eraan te merken. Heerlijke hapjes om mee te starten en daarna huisgemaakt stoofvlees met appelmoes en zelfgemaakte frietjes. Daar kan een mens alleen maar gelukkig van worden! Na het dessert werden de strijkparels en een jaren negentig versie van Trivial Pursuit boven gehaald. Dat blijkt een geweldige combinatie te zijn, want niet alleen maakten we enkele leuke strijkparelsfiguren, we sorteerden gezamenlijk ook alle strijkparels op kleur. En oja, mijn vriend en ikzelf kwamen als overwinnaars uit de Trivial Pursuit strijd. 😉
We hadden ons voorgenomen het niet al te laat te maken, maar je weet hoe dat gaat, als het plezant is, dan vliegt de tijd. Dus lagen we pas rond een uur of half drie in bed. Veel te laat als je de dag nadien (op een zondag, blasfemie!) alweer om negen uur eruit moet. Mensen die ontbijtfeestjes geven voor verjaardagen, ze zouden dat moeten verbieden!
Enfin ja, het ontbijtfeestje was eigenlijk best wel plezant. Ik ben een fan van uitgebreid ontbijten en het is altijd leuk om met de nichtjes en neefjes te spelen. De jarige (twee jaar al, nu officieel geen baby meer) had het concept van kaarsjes uitblazen nog niet helemaal door, maar er waren genoeg bereidwilligen om haar daarbij te helpen.
Al waren we toch blij dat we ‘s avonds rustig achter onze pc konden kruipen. Veel energie, dat jonge grut.