Woensdag was zowel voor mezelf als mijn vriend onze eerste werkdag na onze vakantie. We waren sowieso niet van plan al meteen vanaf de eerste dag lange uren te kloppen, maar doen zondagavond onze vrienden uit de Pinte lieten weten dat ze woensdag met hun twee dochters een dagje Leuven gepland hadden, hadden we meteen een goeie reden om op tijd te stoppen met werken, want het was al van januari 2020 (damn you, corona!) geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden. Hun twee dochters herinnerden ons zelfs niet meer…

We spraken af rond 17u en wandelden samen van het Martelarenplein naar het Wereldcafé op het Helleputteplein. Amai, zo flink dat die jongedames (vier en zeven jaar) waren. Ze stapten na een hele namiddag wandelen doorheen leven, zonder zagen opnieuw gans de Bondgenotenlaan af. Ze waren blijkbaar goed getraind tijdens hun voorbije vakantie in Oostenrijk, waar ze samen de bergen in trokken. Maar ik ken toch veel kinderen die een zaag zouden spannen in dezelfde omstandigheden.

Omdat mijn vriend en ik die avond al een afspraak hadden om te dineren met onze kameraad met wie we in een ver verleden tijd doorbrachten in Singapore, hielden we het bij een drankje op het gezellige terras. De bediening verliep iet of wat chaotisch, maar de vrijwilligers van het Wereldcafé maakten dat dubbel en dik goed door hun vriendelijkheid en spontaneïteit. De eetkaart was beperkter dan ik mij herinnerde, maar de spaghetti viel gelukkig enorm in de smaak bij onze twee jongedames. Zo fijn dat het lukte om twee uurtjes samen met onze vrienden door te brengen.

Na dit aperitiefje namen mijn vriend en ik afscheid van onze vrienden en wandelden we naar Nirvana Kitchen op het Ladeuzeplein voor de afspraak met onze kameraad. Geheel onverwacht kwamen we in de Muntstraat mijn vriendin en haar gezin tegen, die ook van een terrasje aan het genieten waren. Zo tof om haar man en kinderen nog eens in ‘t echt te zien! We konden helaas niet lang blijven praten, maar het is altijd leuk om zo onverwacht bekenden tegen het lijf te lopen.

Mijn vriend en ik waren een paar minuten vóór onze vriend in het restaurant. En… Amai, wat een transformatie! Hij had ons al via whatsapp laten weten dat hij om wille van gezondheidsredenen (zeer hoog risico op diabetes) 40 (veertig!) kilo was kwijtgespeeld tijdens de coronacrisis. Maar een goed beeld van zijn nieuwe look kon ik me op voorhand niet echt vormen. Waw, hij zag er fantastisch uit! Ben blij voor hem dat hij nu wat gezonder door het leven gaat en dat het risico om diabeet te worden voorlopig onder controle is. Heel knap!

Dus om dat te vieren, kozen we een restaurant uit met gezonde vegetarische gerechten op de kaart. We zondigden wel een beetje met het aperitief en het flesje wijn, maar dat mocht wel voor één keer. Uiteindelijk hadden we elkaar al veel te lang niet meer gezien. Heel erg tevreden met mijn restaurantkeuze, trouwens. Amai, wat een contrast met de andere Indische restaurants in Leuven. Alle gerechten waren tot in de puntjes afgewerkt en bijzonder smakelijk. Oprecht genoten van mijn vegetarische thali.

Samosa & dahi vada:

Dal makhni, baingan bharta, palak paneer, rauwe banaan en zoete aardappelen kofta curry, peas pulao, butter naan en papadum:

Mishti Doi (een traditioneel Bengalees dessert bestaande uit caramel yoghurt met pistachenootjes):

Na de maaltijd zakten we voor een laatste drankje af naar de bar van Pentahotel, waar onze kameraad een kamer geboekt had. Ik was meer vermoeid dat verwacht na deze eerste werkdag, dus erg laat maakten we het neit.

Zo fijn om ons sociaal leven weer te kunnen aanzwengelen!