Het was gisteren echt een topdag op cultureel vlak. Na de prachtige Bourlaschouwburg bewonderd te hebben, spoorde ik van Antwerpen naar Gent om aldaar te genieten van het openingsconcert door het Symfonieorkest Vlaanderen in de gloednieuwe Concertzaal van Muziekcentrum De Bijloke. De feestelijke opening had eigenlijk al een half jaar eerder moeten plaats vinden, maar we weten allemaal welk virus daar roet in het eten kwam strooien.
Het voelde een beetje vreemd aan om niet in een volledig gevulde zaal te zitten, maar telkens twee plaatsen tussen te moeten laten. Zeker bij een opening verwacht je een zaal waarbij de allerlaatste stoel benomen is. Jammer, maar ik denk dat Muziekcentrum De Bijloke al blij was dat het evenement überhaupt kon doorgaan.
En amai, wat een indrukwekkende zaal! De voormalige ziekenzaal is in al zijn schoonheid bewaard gebleven, maar door enkele grondige ingrepen (het verlagen van de vloer en het verkorten van de zaal met houten panelen) is de akoestiek er een heel pak op vooruit gegaan. Je merkte dat het Symfonieorkest Vlaanderen er enorm van genoot deze zaal te vullen met hun prachtige klassieke muziek. Geniet mee van de prachtige klanken:
Een stukje van de toespraak van Jan Jambon:
De fenomenale historische zaal in beeld:
Documentaire die de ingrepen in de zaal toelicht, met een gewéldige timelapse:
Om mij te verplaatsen van het station van Gent naar de Bijloke, had ik een blue-bike genomen, want ik was oorspronkelijk van plan om de trein van 22.24u naar Leuven te nemen. Dat wilde zeggen dat ik de receptie aan mij voorbij moest laten gaan. Maar het vlees is zwak en mijn twee andere collega’s wisten mij over te halen om toch wat langer te blijven. Al besefte ik dat ik door die beslissing pas rond 1 uur ‘s nachts in bed zou liggen, de lekkere prosecco en de heerlijke hapjes trokken mij over de streep. En alweer een primeur: dit was voor mij de eerste receptie waarbij we plaats moesten nemen aan een vast tafeltje dat we de ganse avond niet meer mochten verlaten. Voordeel van dit soort recepties: je kan onmogelijk een hapje missen!
Nog wat fotootjes van deze prachtige zaal:
Maar ga hem vooral zelf ontdekken, zou ik zo zeggen!