Lentefeest!

En voor de gelegenheid was de zon zelfs van de partij! Wie had dat durven hopen? Mijn vriend en ik spoorden naar Herentals waar zijn ouders ons kwamen ophalen aan het station om vervolgens samen naar het huis van zijn zus en schoonbroer te rijden waar het feestje plaatsvond. Feestvarken van dienst: het jongste nichtje van mijn vriend. Meteen ook zijn enige nichtje dat nog in de lagere school zit. Man, man, wat vliegt de tijd.

Ik had voor deze bijzondere gelegenheid nog eens mijn digitale full frame camera van onder het stof gehaald. Kwestie van mooie herinneringen te hebben aan deze bijzondere dag. Heel fijn dat ik één van de aanwezige koppels een plezier kon doen met een mooie gezinsfoto waarop ook de twee pleegkindjes stonden. Ik merkte dat de oudste van de twee pleegkindjes het wat lastig had. Uiteraard is zo’n groot familiefeest heel confronterend als je zelf uit een moeilijke gezinssituatie komt. Dus deed ik mijn best om haar wat op te fleuren. Ik hoop dat het gewerkt heeft.

De ouders van het feestvarken hadden, naar goede gewoonte, kosten nog moeite gespaard om er een fantastisch feest van te maken, met talloze hapjes, een heerlijke barbecue, een grote ijstaart en een heuse poolparty voor de kinderen. Ikzelf besloot me wijselijk uit al dat zwembadgewoel te houden, al moet ik deemoedig toegeven dat mijn belofte om al de wijn op te drinken, wellicht iets te hoog gegrepen was. Laat mij het erop houden dat ik mij ‘the day after’ niet zo fris voelde. Het was alleszins een heel verstandige beslissing om die nacht bij de ouders van mijn vriend te overnachten, kwestie ons een lange treinrit terug naar Leuven te besparen.

IMG_9584

IMG_9587

IMG_9589

IMG_9599

IMG_9600

IMG_9601

IMG_3297

IMG_9602

IMG_9617

Een dubbel lentefeest

Gisteren vierden we het lentefeest van het neefje en het nichtje van mijn vriend in de fantastische tuin van zijn broer. Zijn broer had die tuin tijdens de coronacrisis uitgerust met een gigantisch tuinpaviljoen mét bar en een overdekte zitruimte waar het ganse gezelschap (toch meer dan twintig personen) kon plaatsnemen. En voor de kinderen (en mijn vriend) was er een groot, rond tijdelijk zwembad opgezet. Daar kan ons balkonnetje in Leuven niet aan tippen!

Omdat we graag allebei een glaasje wilden drinken waren mijn vriend en ik met de trein naar Mol gespoord (twee keer overstappen en anderhalf uur onderweg in totaal, openbaar vervoer en de Kempen, het gaat niet goed samen) en fietsten we vanuit het station van Mol met de blue-bike naar het huis van zijn broer. Op het gemak, want het was puffen, deze zaterdag en ik moest voorzichtig fietsen om te vermijden dat mijn lange jurk tussen de spaken van de blue-bike terecht zou komen.

Naar goede gewoonte was er veel te veel eten. Aperitiefhapjes en drank voor een heel leger, massa’s vlees en vis en gigantisch veel groenten en slaatjes daarbij. En ‘t is niet dat ik mijn best niet heb gedaan, want ik heb zoveel gegeten dat ik zelfs geen ruimte meer had voor het dessert! Wel jammer dat de firma die instond voor de barbecue al het vlees en de vis op voorhand bakte en vervolgens in van die au bain marie bakken warm hield. Daardoor bleven zowel vis als vlees verder garen en was het resultaat na een tijdje taai vlees en te hard gegaarde vis.

IMG_5388

IMG_5411

IMG_5443

 

We fietsten na een fijne namiddag/avond alleszins goedgezind weer naar het station van Mol. Helaas liet de NMBS ons (nogmaals) in de steek. Door vertraging van onze eerste trein van Mol naar Lier misten we onze aansluiting met de IC 2922 naar Aarschot en waren we uiteindelijk dik twintig minuten later in Leuven dan we gehoopt hadden. Het wil maar niet lukken om die treinen op tijd te laten rijden, he. Zelfs niet tijdens het weekend!

Een dubbel lentefeest

Zondag reden mijn vriend en ik Cambio-gewijs naar Mol voor het lentefeest van zijn nichtje en neefje. Aangezien zijn nichtje en neefje maar één jaar in leeftijd verschillen vierden ze hun lentefeest samen. We begonnen de namiddag met een aperitiefje en lekkere door de mama van de feestvierders gemaakte hapjes. De zon zette eindelijk haar beste beentje voor en ik genoot van haar warme stralen op mijn gezicht. Helaas bleef dat niet zo. Al een geluk dat we rond vijf uur met z’n allen in de feesttent zaten te eten, want toen lieten de donkere onweerswolken die we al een tijdje hadden zien samen pakken, hun natte lading los boven Mol. Maar dat mocht de feestvreugde niet drukken! Er was genoeg wijn om het (slecht gebakken en dus uitgedroogde) barbecuevlees door te spoelen en als dessert was er een chocoladefontein. Jay!

IMG_3622

IMG_3624

IMG_3553