Weekendje Maastricht

Vrijdagavond 30 juni landde mijn vriend opnieuw in Brussel voor een weekendje met vrienden in Maastricht. Alhoewel ik jaren in Limburg gewoond heb, was het er tot op heden nog nooit van gekomen de Nederlandse grens over te steken voor een bezoekje aan deze stad aan de Maas. Het voorstel kwam van onze vrienden, zij wilden al jaren eens gaan eten bij Beluga loves you en dus vatten we de koe bij de horens en planden we daar meteen een weekendje rond. Ik boekte twee hotelkamers bij hotel Kaboom en onze vrienden reserveerden het restaurant.

Onderweg van Leuven naar Maastricht, stopten we voor een broodjeslunch bij mijn broer en zijn vriendin in Limburg. Mijn vriend en ik hadden wat spullen bij om af te zetten (ik ben eindelijk aan de Grote Opruimactie in ons appartement begonnen), maar mijn ouderlijk huis stond al zo vol dat het ons verstandiger lijkt om alles wat we niet kunnen verhuizen naar Genève bij mijn vriend zijn ouders onder te brengen. Niet verwonderlijk natuurlijk, mijn vader heeft jarenlang niets weggegooid en nu mijn broer en zijn vriendin tijdelijk onderdak bij hem gevonden hebben tot hun nieuwbouw klaar is, is het er alleen maar voller op geworden. Maar goed, dat zijn allemaal tijdelijke ongemakken. Ik duim heel hard dat, na alle tegenslagen die ze al gehad hebben, mijn broer en zijn vriendin snel hun nieuwe woonst zullen kunnen betrekken.

Onze vrienden die iets eerder dan wij in Maastricht gearriveerd waren, lieten ons weten dat het niet zo evident was om de ingang van de parking te vinden. Och, dachten we, Waze zal ons wel de weg wijzen, maar dat viel lichtelijk tegen. Een heel onduidelijk aangegeven omleiding later, slaagden we er toch in de parking te vinden. ‘t Was alsof die Maastrichtenaars niet wilden dat je je wagen in hun mooie betaalparking zou parkeren.

Enfin ja, onze vrienden zaten een kopje koffie te drinken, want ze moesten op mij wachten om in te kunnen checken. Raar, beide reservaties stonden op mijn naam, maar dat heeft voordien nog nooit problemen opgeleverd bij het inchecken. Ik stuur ook altijd reservatienummer en de bevestigingsmail door aan het andere koppel, maar nu volstond dat niet. Ik moest mijn identiteitsbewijs boven halen voordat we beide kamersleutels in ontvangst konden nemen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik, voor de prijs die we betaalden, het hotel vond tegenvallen. Vooral de rioolgeur die in de gangen hing was een echte afknapper. En het interieur van de kamer kon me ook niet echt bekoren. Het behangpapier en de luster vond ik zelfs afgrijselijk lelijk.

IMG_0314

IMG_0316

 

IMG_0312

Alvorens ons op te tutten voor ons avondje uit, liepen we nog even de stad in. Maastricht is een charmant stadje waarin een belangrijke hoofdrol is weggelegd voor de Maas. We liepen over de Sint Servaasbrug naar de andere kant van het water. Spijtig genoeg had het mooie zomerweer ons in de steek gelaten. Dikke, donkere wolken deden vermoeden dat de regen niet lang op zich zou laten wachten. En jawel, de eerste druppels vielen al snel. We gingen schuilen in een brillenwinkel waar net een mooie actie liep. Mijn vriendin is al een tijdje op zoek naar een nieuwe bril, dus sloeg ze aan te passen. Ik kon het niet laten om zelf een paar belachelijke modellen op mijn neus te zetten en kwam zelfs even in verleiding om een knotsgekke goudkleurige zonnebril te kopen.

Om 17u verlieten we noodgedwongen de winkel, want het was sluitingstijd. Mijn vriendin had veel gepast en ondertussen ook haar ogen laten opmeten, maar nog niet beslist welk montuur ze nu uiteindelijk zou kopen. Gelukkig was de winkel zondag ook open. We keerden terug naar het hotel om te douchen en onze feestelijke kleren aan te trekken voor het diner bij Beluga loves you.

Ik had op voorhand niets opgezocht over het restaurant omdat ik mezelf wilde laten verrassen. En wat een verrassing was me dat! Prachtig modern pand gelegen aan het water, bekroond met maar liefst twee Michelinsterren. Jawadde! Dat had ik niet verwacht. Het werd een memorabele avond. Het eten was fabuleus, maar de kers op de taart was de werkelijk fantastische bediening. Grappig en gevat en helemaal niet stijf. Ik vermoed dat onze pogingen tot grapjes maken flauwer werden naarmate de avond vorderde en de drank rijkelijk vloeide, maar ik neem aan dat ze op dat vlak wel wat gewoon zijn.

Het is trouwens de allereerste keer in mijn leven dat ik aan de praat geraak met iemand op het toilet en daar zelfs een gezamenlijke selfie aan overgehouden heb. De charmante Elène liet alleszins niet blijken dat ze dit een ongewoon verzoek vond van die twee zatte Belgische deernen en lachte breeduit op de foto.

Toegegeven naar het einde van de avond toe was ik serieus boven mijn theewater. De glazen werden wellicht iets té vlot bijgeschonken en van de hapjes bij de thee herinner ik me nog maar vaag waar de gesprekken over gingen. We maakten wel nog een tweede selfie met onze hele bende én Elène en haar man, die hun huwelijksverjaardag aan het vieren waren. Ze zullen ons alleszins niet licht vergeten, daar bij de Beluga. 😉

Dit passeerde er op onze borden:

olijvencake / mos+zomerprikkels / bietjes+augurk:
olijvencake / mos+zomerprikkels / bietjes+augurk

“Hit Me 2017″:
"Hit Me 2017"

watermeloen / groene asperge / gegaarde zomertruffel / groene tomaat /daslook: totaal vergeten foto van te maken.

aardappel- & oestersteentje / krab / zeeaster / citroengel / krokante kaviaar:
aardappel- & oestersteentje / krab / zeeaster / citroengel / krokante kaviaar

kalfs americain / ‘summer style 2017′:
kalfs americain / 'summer style 2017'

drie bereidingen ganzenlever:
drie bereidingen ganzenlever

artisjok / jonge kreeft / verveine / ‘kookvocht':
artisjok / jonge kreeft / verveine / 'kookvocht'

zeetong / pinda’s / spicy spinazie:
zeetong / pinda's / spicy spinazie

duroc varkensvlees / gepofte jonge prei / rode ui / stoof van aardappel & varken:
duroc varkensvlees / gepofte jonge prei / rode ui / stoof van aardappel & varken

fruit of this summer:
fruit of this summer

zoetigheden bij de thee:
zoetigheden bij de thee

Op de terugtocht naar het Kaboom hotel kon ik de verleiding niet weerstaan om met mijn zatte botten een fontein te stappen. Iets wat ik stiekem altijd al eens wilde doen en waarvoor ik nu genoeg alcohol achter de kiezen had. Mijn vriendin vergezelde mij, wat een paar hilarische foto’s opleverde van twee zatte mekaar omhelzende vrouwen in een fontein. Helaas was de bodem van die fontein spekglad, waardoor ik, plets, tegen de grond ging toen ik drogere oorden willen opzoeken: gevolg twee dikke blauwe plekken, eentje op mijn elleboog en eentje op mijn heup, maar dat merkte ik uiteraard pas de dag nadien. No regets, want was het meer dan waard!

De dag nadien stonden we allemaal met een lichte kater op en deden we het rustig aan. We checkten uit en gingen op zoek naar een plek om te ontbijten. De Poshoorn bleek echter een tegenvaller van formaat: de eggs benedict die mij naar binnen gelokt hadden, waren werkelijk schandalig slecht. Het eigeel van de gepocheerde eieren was niet eens meer vloeibaar en van sauce hollandaise viel geen spoor te bekennen. Triestig. Ik had echter zo’n honger dat ik alles toch maar op at.

IMG_4589

IMG_4592

We liepen vervolgens nog wat rond in Maastricht: over de Hoge Brug naar de Oude Minderbroederskerk en het Vrijthof. Daar namen we afscheid van onze vrienden die nog wat brillen gingen passen. Ik at nog een ijsje en toen zat onze trip naar Maastricht er alweer op.

IMG_0323

IMG_0326

IMG_0330

IMG_0336

IMG_0337

IMG_0341

IMG_0346

IMG_0347

IMG_0359

IMG_0363

Een weekend om in de annalen bij te schrijven!