Deze ochtend moeten we niet aanschuiven om een plekje aan het ontbijtbuffet te bemachtigen en we kunnen zelfs met vier aan één tafel eten. Succes!

Vandaag staat er een bezoek aan de Torre dos Clérigos op het programma. De eerstvolgende beklimming is om 10.45u. We kopen een combiticket waarmee we ook het Palácio da Bolsa en een museum kunnen bezoeken. Dat museum stond niet op ons lijstje met must see plekken, maar soms moet een mens zich eens laten verrassen.

In afwachting van de beklimming bezoeken we eerst de kerk en het bijhorende museum, die beide op zich al indrukwekkend zijn. Om 10.45u stipt beginnen we aan de beklimming van de toren. We staan redelijk snel boven en genieten van het uitzicht op Porto rondom ons. Eindelijk nog eens een aanleiding om de telelens van mijn digitale reflexcamera boven te halen. Want de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik steeds vaker gewoon voor het gemak van mijn iphone camera kies.

Vanaf de Torre dos Clérigos wandelen we naar beneden richting de Douro. Het is behoorlijk warm, dus lassen we rond twaalf uur een ijsjespauze in bij Boutique do Gelado. Aangezien het te warm is in de vlakke zon op het terras voor de ijsjeszaak, smullen we ons ijsje op binnen in de airconditioning.

Na gesmuld te hebben van ons ijsje, wandelen we verder naar Palácio da Bolsa. Het is echter niet mogelijk het beursgebouw vandaag te bezoeken, omdat het is afgehuurd voor een privé evenement. Geen erg, we boeken meteen een rondleiding voor morgen 15u.

Met ons combiticket bezoeken we vervolgens het MMIPO Museum (Museu e Igreja da Misericórdia do Porto). Veel verwachten we niet van dit bezoek, maar kijk eens aan, we zijn aangenaam verrast. Het museum heeft een mooie collectie religieuze kunst en blijkt ook nog eens een heel interessante geschiedenis te hebben. Dit gebouw deed van de helft van de zestiende eeuw tot 2013 dienst als hoofdkantoor van de Santa Casa da Misericórdia, een eeuwenoude liefdadigheidsinstelling in Porto. In de Fons Vitae zaal treffen we een indrukwekkend houten plafond en een prachtig schilderij van Christus aan het kruis als bron van het leven. De Galeria dos Confeitores is een grote zaal in gietijzer en glas, die jammer genoeg niet helemaal tot zijn recht komt omdat er aan de naakte muren geen kunstwerken (meer?) hangen. We eindigen ons bezoek in het barokke kerkje dat in de 18de eeuw herwerkt werd door Nicolau Nasoni. Continue reading →