Deze namiddag brachten mijn vriend en ik samen met zijn ouders, zus en drie nichtjes een bezoek aan Art Center Hugo Voeten. Ik wist eerlijk gezegd niet goed wat ik van dit bezoek moest verwachten, maar was aangenaam verrast, zowel door de collectie zelf als door de renovatie van de oude Graanfabriek waarin het Art Center gehuisvest is. Enige minpunt: ik miste echt wat uitleg over de werken. Nu kreeg je een paar blaadjes papier met doorlopende tekst zonder afbeeldingen mee en moest je zelf op zoek gaan naar de werken die beschreven stonden in een brochure die eruit zag alsof iemand deze rap uitgetypt had op een typemachine en vervolgens rap rap gekopieerd had. Geen enkel werk in de collectie was voorzien van titel of kunstenaar, wat de zoektocht om de tekst in de brochure te verbinden aan het juiste kunstwerk niet al te makkelijk maakte. Alle respect voor de visie van Hugo Voeten die de kunstwerken voor zich wil laten spreken, maar mijn ervaring is dat een woordje uitleg je een kunstwerk op een heel andere manier kan laten ervaren. Ik kom dus heel graag nog eens terug mét een gids.

De drie nichtjes (8, 10 en 12) vonden het tot mijn grote verbazing erg boeiend. Op het einde raakten ze het wel een beetje beu, maar ze keken bijna anderhalf uur vol interesse naar de werken en gaven hun eerlijke commentaar. Mijn voorkeur ging uit naar de werken van Belgische kunstenaars Jules Schmalzigaug, Léon Spilliaert en Floris Jespers, maar ik was ook gefascineerd door het werk van de mij volstrekt onbekende Bulgaarse kunstenaars dat echt een prominente plek inneemt in de collectie van Hugo Voeten. In totaal bevat de collectie meer dan 700 werken van ongeveer 130 Bulgaarse kunstenaars. Hugo Voeten had duidelijk een bijzondere band met dit land.

Hieronder wat indrukken van het Art Center.

Na ons bezoek waren we met z’n allen uitgenodigd voor het avondmaal bij de ouders van mijn vriend. Naar goede gewoonte speelden we een paar spelletjes Exploding Kittens om daarna te genieten van het huisbereide koninginnenhapje. Van scratch gemaakt door de vader van mijn vriend. Toegegeven, de saus zag er ietwat mislukt uit, maar het smaakte heerlijk! Lang leve de klassiekers!

Ik kreeg ook een erg mooie tekening cadeau van één van de jongedames, geïnspireerd door haar bezoek aan het Art Center. Wie kan er iets op tegen hebben om als een halfnaakte godin afgebeeld te worden? ,-)