‘s Ochtends heerlijk lang uitgeslapen en blij dat onze gite ‘s nachts niet was weggewaaid! Genoten van een heerlijk traag ontbijt met spek en eieren, want wie wil er met zo’n rotweer naar buiten gaan? Een boswandeling leek ons ook niet meteen te verantwoorden, afgaande op de berichten over de doden veroorzaakt door storm Ciarán. Dus liepen het jongste nichtje en ik even naar buiten om de kracht van de wind te voelen en een paar foto’s te nemen en daarna snel weer naar binnen om spelletjes te spelen! Die pooltafel is echt een hit bij jong en oud!

‘s Middags aten we de overschotjes van de Mexicaanse wraps op en daarna reden we naar Hirson voor onze namiddagactiviteit: bowlen in l’Île Verte. Eerlijk, ik ben niet echt een fan van bowlen (mijn nagels komen nooit ongeschonden uit zo’n bowlingavontuur), maar we zochten een binnenactiviteit waar de kinderen hun energie in kwijt konden. En dan is bowlen heel geschikt. En alhoewel de bowlingzaak beslist een vintage uitstraling had, was het drankenaanbod meer dan ok. Het werd trouwens een onverwacht bloedig bowlingpartijtje, toen het middelste nichtje van mijn vriend opeens zomaar out of the blue een bloedneus kreeg. Gelukkig was het toilet voorzien van heel veel papieren handdoekjes (danku, coronacrisis) en stopte het bloeden na een tijdje vanzelf.

Na een dik uur bowlen reden we terug naar onze gite, alwaar we eerst veel te veel aperitiefhapjes aten en vervolgens genoten van de lekkere zelfgemaakte spaghetti van onze vrienden. De rest van de avond speelden we weerwolven, black stories en chapeau. Zo fijn dat de jonge garde ondertussen de concepten van overbluffen en onderbluffen helemaal onder de knie heeft!