Genieten bij De Kristalijn

Omdat ik het oorspronkelijk geplande lange weekend met onze vrienden en de nichtjes van mijn vriend door het coronavirus noodgedwongen moest annuleren, boekte ik last minute een culinair weekendje in Hotel Stiemerheide in het mooie Limburg. Die Cambio was toch al gereserveerd en ik vond dat ik nog een verjaardagsfeestje te goed had.

Door de aangekondigde verstrenging van de maatregelen was het niet geheel zeker of ons weekend zou kunnen doorgaan, zoals gepland. Want dat er een nieuwe lockdown zat aan te komen was glashelder. Mijn vriend en ik waren er dus mentaal op voorbereid om zaterdagochtend alweer naar Leuven terug te rijden, maar hoopten dat ons toch nog één diner en één overnachting gegund zouden zijn.

We hadden allebei vrijdag vrijaf genomen, dus konden we iets na de middag al vertrekken. Onderweg stopte we bij onze vrienden in Heverlee om wat van het snoepgoed dat ik voor mijn verjaardag had gekregen achter te laten voor hun vier zonen. We hadden een fijn gesprek op anderhalve meter afstand aan de voordeur, inclusief mondmasker. En al heb ik ondertussen al een hele collectie mondmaskers bij mekaar gespaard, het blijft onnatuurlijk aanvoelen om op die manier met je vrienden te moeten communiceren. De jongens waren alleszins aangenaam verrast toen ze bij hun terugkomst van school al dat lekkers aantroffen.

Een paar minuten na 15u parkeerden we onze Cambio op de parkeerplaats en gingen we ons aanmelden bij de receptie van het hotel. We boekten meteen een uurtje sauna voor de dag nadien, nog steeds niets wetend of dat effectief zou kunnen doorgaan of niet. We testten eerst en vooral de stevigheid van de bedden in de kamer uit en zakten daarna af naar de bar om ons welkomstdrankje te consumeren. Een glaasje bubbels gaat er altijd wel in en omdat eentje geentje is, bestelden we er stiekem nog een tweede. Terwijl het overlegcomité overlegde, groeide ons vertrouwen dat het geplande avondmaal in De Kristalijn niet in gevaar zou komen.

IMG_4230

IMG_4253

Rond half zes keerden we terug naar de kamer om ons nog wat op te tutten en vervolgens trokken we stipt om 18u naar De Kristalijn dat zich op een paar stappen van het hotel bevond. Waarom zo vroeg, zullen jullie je ongetwijfeld afvragen. Wel, volgens de richtlijnen mag er na 20u geen alcohol meer verkocht worden. En het zou zonde zijn om in een sterrenrestaurant geen glaasje wijn te kunnen drinken bij de gerechten.

IMG_4237

IMG_4256

IMG_4257

Wat volgde was een werkelijk fenomenale avond. Van het beste wat ik in 2020 geconsumeerd heb. Tongstrelend! Ook erg onder de indruk van de Limburgse schuimwijn van Hoenshof die als apertief werd geserveerd. Ik laat jullie meegenieten.

Appetizers:
IMG_4259

IMG_4261

IMG_4271

Coquillebloemkool, ei en truffel:
IMG_4275

IMG_4276

IMG_4278

Wilde zeebaarsschorseneren, selder en vadouvan:
IMG_4282

Varkensnek, truffel, peterselie en bospaddenstoelen:
IMG_4284

Hertenkalfspitskool, bietjes en mosterd:
IMG_4288

Chocolade ‘pure’ framboos, kokos en macadamia:
IMG_4291

IMG_4293

Zoetigheden bij de thee:
IMG_4301

Tijdens ons diner druppelde het nieuws over de maatregelen van het overlegcomité binnen via Whatsapp. Aangezien de meeste maatregelen de nacht van zondag op maandag zouden ingaan, bleef ons weekendje gespaard. Ik was alleszins blij dat het ons op de valreep nog gelukt is er even tussenuit te knijpen, want realistisch gezien zal dit de laatste keer in 2020 geweest zijn. Om het personeel van het restaurant een hart onder de riem te steken, lieten we een dikke fooi achter. En ja, ik weet dat onze bijdrage een druppel is op een hete plaat, maar alle beetjes helpen, niet?

C-mine

Vandaag was ik voor een conferentie op de C-mine site. Hoewel ik Limburgse roots heb, had ik de terreinen van de voormalige mijn van Winterslag nog nooit bezocht. En ondanks het feit dat ik op een ontieglijk vroeg uur moest opstaan, beklaagde ik me de lange trip naar het verre Genk niet. Het prachtige weer en de fijne receptie achteraf hielpen natuurlijk ook wel.

Maar vooral: wat een magnifieke omgeving. Heden en verleden worden samengebracht in een schitterend, zij het peperduur project op de vroegere mijnsite. Zo’n plek kan met recht en reden de ambitie koesteren om creativiteit te stimuleren. Als alle werken gerealiseerd zijn, ga ik zeker nog eens terug.

En oja, proficiat aan Jan Hoet. Die prijs voor de Algemene Culturele Verdienste is absoluut verdiend!