Gisteren beklommen mijn vriend en ik samen met het gezin van mijn petekindje de stellingen van het Kasteel van Horst. Een unieke ervaring om tijdens dit complexe renovatieproject het kasteel te kunnen bezoeken. Het Kasteel van Horst heeft altijd een bijzonder plekje in mijn hart gehad en het was dan ook fijn om dit bezoek te kunnen delen met mijn petekindje, die heel stoer zijn hoogtevrees overwon en de werftrappen naar de top van de toren beklom.
Het uitzicht vanaf de toren is niet echt spectaculair te noemen, maar de audioguide (handig ingewerkt in de werfhelm die iedere bezoeker moet dragen) leidde ons via het verhaal van Maria-Anne van den Tympel, de laatste kasteelvrouwe, doorheen de verschillende vertrekken van het kasteel. Uiteraard was niet alles te bezoeken, het kasteel is immers een werf. Ik kijk alvast enorm uit naar het moment waarop het kasteel weer in volle glorie te bezichtigen zal zijn., inclusief prachtige torenspits die helemaal gereconstrueerd moet worden.
Na ons bezoek aan het kasteel dronken we iets op het terras van het Wagenhuis. We sloten ons bezoek af met een wandeling rond de beroemde vijver.
Daarna reden we naar het bos in de buurt van de Gempemolen voor een tweede wandeling. Mijn vriend en ik met onze cambio en het gezin van mijn petekindje met de (elektrische) fiets.
Van al dat wandelen krijgt een mens honger. We sloten de dag dus af bij de Gempemolen. We genoten van het aperitief met kroketjes en kibbeling op het terras, terwijl de schaduw langzaam beetje bij beetje onze tafel veroverde. Vervolgens verhuisden we naar binnen waar er een tafel voor zes personen voor ons klaar stond. Mijn vis was werkelijk uitstekend en ook mijn tafelgenoten waren zeer tevreden over hun gerechten. Echt een kwaliteitsvol restaurant.
Ik sloot de maaltijd af met een overheerlijke sabayon. De spreekwoordelijke kers op de taart. We namen afscheid van onze vrienden en keerden terug naar Leuven.
Topdag!
