Afscheidsdiner nummer 2

Vrijdagavond had ik afgesproken met een goede vriendin die ik helaas al veel te lang niet meer gezien had. Aangezien mijn vriend momenteel in Genève verblijft, liet haar vriend ook verstek gaan. En zo werd het een gezellig diner onder vriendinnen. Mijn vriendin koos Etna Trattoria uit voor onze kleine reünie. Het eten beviel me zeer, maar ik moet zeggen dat het een tikkeltje te warm was in het restaurant. Tja, je kan natuurlijk moeilijk airco voorzien voor die paar dagen mooi weer in België, nietwaar?

Mijn vriendin gaat momenteel door een moeilijke periode, wat maakte dat de meeste gesprekken nogal zwaar op de hand waren. Helaas is het leven niet altijd rozengeur en maneschijn. En sommige waarom-vragen hebben nu eenmaal geen antwoord. Ik hoop echt vanuit de grond van mijn hart dat de grootste wens van mijn vriendin bewaarheid zal worden, maar ik weet tegelijkertijd dat haar een moeilijk en zwaar parcours te wachten zal staan met een onzekere uitkomst. Soms zou je gewoon een toverstokje willen bovenhalen of een magische lamp. Helaas…

Na het dessert hadden we nog tijd om de stad in te trekken. We slenterden wat van het ene naar het andere Beleuvenissen podium, maar voelden ons nooit genoeg aangesproken om te blijven plakken. Uiteindelijk belandden we op het terras van dewerf. Eeuwen geleden voor mij, maar het concept is nog steeds hetzelfde. Alleen hun terras lijkt elk jaar groter te worden. De mooie zomeravond maakte dat we onze gesprekken tot na middernacht konden verder zetten zonder het koud te krijgen. I love summer.

zwaardvis

gelato al gin tonic e cetriolo

La cena alla Trattoria Etna

Na een half dagje recupereren van het Meest Vermoeiende Weekend Aller Tijden, voelden mijn vriend en ik ons fit genoeg om naar onze Leuvense dinner date met vrienden uit Meldert te wandelen. De afspraak was gemaakt toen we in Londen zaten en door een gelukkige samenloop van omstandigheden (geen Spaanse les wegens herfstvakantie en het feit dat we al op voorhand een dagje après-weekend recuperatie voorzien hadden) stond er woensdagavond nog geen afspraak in onze agenda.

Onze vrienden hadden een tafel voor zes gereserveerd bij Etna Trattoria en zoals we dat gewoon zijn, was het eten aldaar weer meer dan uitstekend. Het contrast tussen de brave kinderen van onze vrienden die mooi hun bord leeg aten en zeer beleefd conversatie voerden als ze niet op hun iPad zaten te spelen en de wilde, losgeslagen, moeilijke eters die de nichtjes van mijn vriend zijn, kon amper groter zijn. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat de kinderen waarmee we dineerden in Etna Trattoria een paar jaar ouder waren. Er is dus nog hoop! 😉

IMG_2076

IMG_2080

Herkenbaar

Deze avond genoten van een heerlijke maaltijd in Etna Trattoria, een uitstekend Siciliaans restaurant in het Leuvense dat ik tot mijn grote schande nog niet eerder bezocht had. Maar het is natuurlijk het gezelschap dat van een fijne maaltijd een fantastische maaltijd maakt. Altijd leuk om te kunnen bijpraten met onze vrienden en ik moet toegeven dat ik erg benieuwd was om een update te krijgen van de verbouwingen. Onze vrienden hebben nog niet veel geluk gehad met hun verbouwproject: slechte architect, afgekeurde bouwvergunningen, gewonde aannemers, incompetente aannemers, hun afspraken niet nakomende plakkers, scheve schouw metselende metselaars, you name it, they’ve experienced it.

En telkens weer moet ik mij de vraag stellen, is er iemand in de bouw die zijn werk serieus neemt? Of is het echt zo dat je als particulier gewoon niet interessant genoeg bent, want toch maar éénmalige klant. Ik blijf het onbegrijpelijk vinden.