De zon liet zich eindelijk nog eens van haar beste kant zien, onze vrienden gaven elkaar het jawoord op één van de meest romantische locaties ooit en we maakten kennis met een boel toffe mensen.
Een uitgebreid verslag volgt nog, nu verdient mijn cursus Spaans voor een dag of twee mijn volledige aandacht. Mijn Duits is er de voorbije dagen beslist op vooruit gegaan, jammer genoeg kan dat niet van mijn Spaans gezegd worden.
Daarnet een telefoongesprek gehad met de mevrouw die ons voor volgend weekend een huisje in Waimes verhuurd. De mevrouw sprak Duits, ik ook, maar met veel haar erop. ‘t Is niet dat ik mijn best niet deed, maar de woordenschat en grammatica van mijn middelbareschool-Duits zat opeens mijlenver weg. En zo gebeurde het dat ik dé klassieker der fouten maakte: “bellen” zeggen ipv “anrufen”. Ik kon wel door de grond zakken toen ik mezelf die beginnersfout hoorde maken. Schaamtelijk.