TAMAT en de kathedraal van Doornik – 15 mei 2021

De weersvoorspellingen voor deze zaterdag zijn werkelijk desastreus. Een lange wandeling in de natuur zal er vandaag helaas niet in zitten. Maar niet getreurd, uiteindelijk hebben we al meer kunnen wandelen dan gehoopt en dit regenachtige weer geeft ons de gelegenheid om wat cultuur op te snuiven in het hart van Doornik.

We doen ons best om het gigantische ontbijt weg te werken samen met de olijfjes en kaasjes van gisteren, maar falen. Energie zullen we de eerstkomende uren alvast niet tekort komen.

Na een korte rit parkeren we onze cambio op een parking net buiten de ring van Doornik. Voorlopig is het nog droog, maar het ziet eruit alsof er elk moment een gigantische stortbui kan losbarsten. We wandelen langs het Musée des Beaux-Arts naar het Musée d’Histoire naturelle & Vivarium, het museum dat mijn vriend uitkoos. Helaas, we zijn een klein detail uit het oog verloren: zonder reservatie kan je tegenwoordig geen museum meer bezoeken en helaas, het Musée d’Histoire naturelle & Vivarium is voor de ganse dag volgeboekt. We kunnen onszelf wel voor het hoofd slaan. De vriendelijke dame aan het onthaal geeft nog mee dat we op een later moment op goed geluk kunnen terug komen, in de hoop dat sommige mensen met een reservatie niet komen opdagen, maar dat risico willen we liever niet nemen.

We zoeken snel online op welk museum er wel nog tickets beschikbaar heeft. TAMAT, Musée de la Tapisserie et des Arts Textiles heeft nog plekken vrij om 11u. Het is ondertussen 10.55u, dus we haasten ons naar TAMAT, dat gelukkig vlak om de hoek ligt. Jaja, Doornik heeft zelfs iets wat lijkt op een museumkwartier.

IMG_8694

IMG_8696

Het is meteen duidelijk dat TAMAT niet het meest bezochte museum is. De onthaalbediende heeft ongeveer tien minuten nodig om ons aan een toegangsticket te helpen. We zien hem allebei sukkelen met het computersysteem en tevergeefs de stappen volgen die op een briefje aan het raam van het onthaal hangen. Uiteindelijk kunnen we toch binnen. Onze hoofdreden om TAMAT te bezoeken is de collectie wandtapijten uit de vijftiende en de zestiende eeuw, vervaardigd door textielkunstenaars uit Doornik. In die periode was Doornik, de zetel van een rijk bisdom en een Franse enclave in Bougondië, immers een belangrijk productie- en handelscentrum van wandtapijten in Europa.

Ik moet zeggen dat het museum zelf niet echt uitblinkt in vernieuwende scenografie, maar de wandtapijten op zich zijn uiteraard prachtig en het is mooi om te zien dat deze eeuwenoude traditie ook vandaag de dag verder gezet wordt.

IMG_8704

De oude wandtapijten:

IMG_8702

IMG_8706

IMG_8709

IMG_8717

IMG_8719

IMG_8721

En de hedendaagse wandtapijten:

IMG_8698

IMG_8699

IMG_8700

IMG_8701

IMG_8710

IMG_8712

IMG_8728

IMG_8730

IMG_8732

IMG_8733

Het museum stelt ook nog andere textielkunst tentoon:

IMG_8715

IMG_8716

IMG_8722

Na ons bezoek aan TAMAT wandelen we naar de befaamde kathedraal met de vijf torens van Doornik, die sinds 2000 de titel van UNESCO werelderfgoed mag dragen. Jammer genoeg raakte de kathedraal zwaar beschadigd in WOII, waardoor één van de zijkapellen volledig vernietigd werd. Een tornado in augustus 1999 richtte bijkomende zware schade aan en bracht de stabiliteitsproblemen van het gebouw aan het licht. De Tour Brunin hing gevaarlijk scheef (een afwijking van 80 cm tussen de basis van de toren en de top) en grondige stabiliteits- en restauratiewerken drongen zich op. De restauratiewerken zijn op dit moment helaas nog steeds niet afgerond, al zijn de grootste stabiliteitsproblemen ondertussen opgelost. Ik vermoed eerlijk gezegd dat de middelen ontbreken om de restauratie volledig af te werken, want de uitleg in de kerk over de stabiliteitsproblemen dateert van 2003 en ook het wikipedia-artikel stopt abrupt in 2011. Zelfs in zijn onafgewerkte toestand is de kathedraal een indrukwekkend bouwwerk, de moeite van een bezoek meer dan waard.

IMG_8738

IMG_8742

IMG_8746

IMG_8748

IMG_8750

IMG_8756

IMG_8757

IMG_8759

IMG_8760

IMG_8762

We willen graag de schatkamer van de kathedraal bezoeken, maar aan de ingang staat aangegeven dat je enkel cash kan betalen. En natuurlijk hebben we net ons laatste cash geld in een offerblok ter ondersteuning van de restauratie van de kathedraal gestopt… Op naar de ons ondertussen bekende geldautomaat op de Grote Markt! De man aan het onthaal van de schatkamer heeft uiteraard geen wisselgeld, dus moeten we ons inkomgeld naar boven afronden. Zo geraakt die kathedraal hopelijk ooit nog eens gerestaureerd! Foto’s nemen is niet toegestaan in de schatkamer, maar ik nam er stiekem toch een paar. Dikke aanrader!

IMG_8767

IMG_8769

IMG_8770

IMG_8772

IMG_8775

IMG_8777

IMG_8779

Na het bezoek aan de schatkamer lijkt het weer wat beter, dus wagen we ons aan de stadswandeling van 5 km doorheen het historische hart van Doornik. Als er alsnog een regenbui losbarst, zullen we hopelijk wel ergens kunnen schuilen. De wandeling vertrekt op de Grote Markt met het Belfort en brengt ons langs het mooiste onroerend erfgoed van Doornik.

IMG_8782

Philippe-Christine de Lalaing, een edelvrouw die een uitzonderlijke rol speelde in het Beleg van Doornik (1581):

IMG_8783

IMG_8785

Martine, in Vlaanderen beter bekend als Tiny:

IMG_8787

Église Saint-Jacques:

IMG_8790

IMG_8791

Jardin de la Reine:

IMG_8793

Grote reconstructiewerken aan de Pont des Trous:

IMG_8796

IMG_8797

Wandelen langs de oevers van de Schelde:

IMG_8801

IMG_8803

Église des Rédemptoristes de Tournai met op de achtergrond de vijf torens van de kathedraal:

IMG_8805

Net op het moment dat we de Schelde over steken via de Pont de Fer breekt er een stevige regenbui los boven onze hoofden. Geheel verwacht, want we hadden de dreigende wolken al een tijdje in de mot. Helaas bleek het ijdele hoop dat deze wolken wel zouden overwaaien. We halen dus onze regenjassen boven en spoeden ons verder in de richting van het station in de hoop daar te kunnen schuilen tot de bui over is. Van dat gedeelte van de wandeling zijn er uiteraard geen foto’s. Gelukkig duurt de bui niet al te lang en kunnen we onze tocht verder zetten, terwijl de laatste druppels op ons neder dalen.

Grafheuvel waarin de restanten rusten van de Franse helden die in 1914 hun leven gaven om Doornik te verdedigen tegen de Duitse troepen:

IMG_8809

IMG_8811

IMG_8812

Église Saint-Brice:

IMG_8817

IMG_8818

Gelukkig komt na regen altijd zonneschijn! En ja, dan krijgt een mens zin om een terrasje te doen. Helaas zijn we niet de enigen die van de zonnestralen willen profiteren. Het is bepaald druk op de Quai du Marché au Poisson. Gelukkig slagen we erin een plekje te bemachtigen op het terras van La Vie est Belge. De mojito royal smaakt heerlijk en mijn vriend geniet van zijn plaatselijk biertje. Minder leuk is dat één van de leveranciers, die bakken bier het café binnen draagt, erin slaagt om vlak aan mijn voeten een flesje bier kapot te laten vallen door heel nonchalant met die bak rond te zwaaien. Mijn schoenen en benen hangen onder het schuim. Oh well, straks duiken we toch de douche in… Ik verwijder de grootste spatten met een papieren zakdoekje en geniet verder van mijn mojito royal.

IMG_8823

IMG_8826

IMG_8828

IMG_8829

IMG_8831

IMG_8833

IMG_8839

IMG_8841

Bizar baksel:

IMG_8843

IMG_8846

IMG_8848

We ronden onze wandeling af, zodat we op tijd onze Take-away.com bestelling bij Belga Poke kunnen ophalen. Een poké bowl gaat er altijd wel in, en van gisteren hebben we onthouden dat we de avondmaaltijd best licht houden. We willen immers optimaal genieten van de hapjes in de wellness! Gelukkig moeten we ditmaal op de terugweg van Doornik naar Aquavert geen zondvloed trotseren.

Net zoals gisteren halen we een flesje wijn uit de frigo en dineren we met z’n tweetjes in de gezellige eetruimte van Aquavert.

IMG_8850

IMG_8852

IMG_8857

De rest van de avond brengen we heerlijk ontspannen door in de wellness. We hebben er allebei deugd van.

Na uitgebreid van sauna, zwembad en jacuzzi genoten te hebben, werpen we een blik op de weersvoorspellingen van zondag. Die zijn zo desastreus dat we beslissen zondag na het ontbijt gewoon naar huis terug te keren. Kwestie van het weekend in schoonheid te eindigen.

Wandelen in Callenelle – 14 mei 2021

Opgestaan rond negen uur en meteen de weersvoorspellingen gecheckt. Enkele kleine buitjes later in de namiddag, maar het lijkt droog genoeg om een stevige wandeling in te plannen. Maar eerst: ontbijten! We moeten vast geslapen hebben, want we hebben helemaal niet gemerkt dat onze gastvrouw het ontbijt is komen klaar zetten. Dat ontbijt is trouwens copieus. We doen ons best, maar met de beste wil van de wereld krijgen we al dat lekkers niet op. Geen erg, we pakken twee chocoladebroodjes in als proviand voor onze wandeling, want we verwachten onderweg niet veel eet- en drinkgelegenheden tegen te komen.

IMG_8590

IMG_8593

Na wat twijfelen, kiezen we voor een wandeling van bijna 20 km rond Callenelle, vlak bij de Franse grens, zo’n twintig minuten rijden van onze B&B. We passeren nog even langs de Intermarché in Templeuve om extra proviand in te slaan, maar het aanbod valt tegen: geen slaatjes of voorgesneden fruit of zo. Uiteindelijk kopen we enkel wat voorverpakte brownies en cashewnoten. Na een vlotte rit parkeren we onze wagen in het centrum van Callenelle en beginnen aan de wandeling. Eerst halte: het kerkhof van Callenelle, dat er onder de hoge stapelwolken bijzonder fotogeniek bij ligt.

IMG_8595

IMG_8597

IMG_8598

Deze wandeling heeft naar ons aanvoelen drie rode draden:

  1. Kapelletjes
  2. Keltische kruisen
  3. Kanalen (we steken zowel het Ancien Canal als het Canal Nimy-Blaton-Péronnes over)

Waar we tijdens onze wandeling gisteren zo nu en dan nog wandelaars tegen kwamen, zien we tijdens deze wandeling amper een levende ziel. We genieten volop van de rust en de kalmte van deze agrarische streek.

IMG_8599

IMG_8600

Het Ancien Canal:

IMG_8601

Het Canal Nimy-Blaton-Péronnes:

IMG_8602

IMG_8603

IMG_8605

De samenvloeiing van het Ancien Canal en het Canal Nimy-Blaton-Péronnes:

IMG_8606

IMG_8608

De kerk van Wiers:

IMG_8609

IMG_8611

IMG_8612

IMG_8618

IMG_8620

IMG_8621

IMG_8622

Twee keer wijken we van onze route af om de Franse grens over te steken. Ons eerste bezoek aan het buitenland dit jaar! Woohoo! Als we al gehoopt hadden om een bordje met Frankrijk erop te ontwaren, dan komen we van een kale reis terug. Wel gespot: de Franse COVID-19 maatregelen.

IMG_8626

IMG_8627

IMG_8637

IMG_8638

IMG_8640

Na iets van driekwart van de route afgelegd te hebben, lassen mijn vriend en ik een kleine drankpauze in. In het enige dorp dat we onderweg tegen kwamen waar een café is: Wiers. We lopen een café binnen waarvoor buiten op de stoep wat statafels staan. Op het eerste gezicht is het café echter verlaten. Na wat geroep daagt de uitbater op en nodigt hij ons uit om op de overdekte patio achter het café plaats te nemen. Ideaal! Van zodra we neerzitten, merken we dat het eigenlijk helemaal zo warm niet is. Door er een stevig wandeltempo op na te houden, zijn we goed opgewarmd. Maar stilzittend aan een tafeltje krijgen we het al snel koud. We houden het daarom bij één glaasje wijn en één Paix Dieu. Terwijl we op het terras zitten, vallen er een paar druppels regen. Gelukkig waaien de dreigende wolken snel over en kunnen we onze tocht droog verder zetten.

IMG_8628

IMG_8630

Wie spot de kievit?

IMG_8632

IMG_8636

IMG_8641

Canal Nimy-Blaton-Péronnes:

IMG_8643

IMG_8644

IMG_8645

IMG_8646

IMG_8647

IMG_8648

Helemaal op het einde van de wandeling (we moeten nog een klein stukje wandelen langs het Ancien Canal) is ons goedweergeluk opgebruikt en valt er uiteindelijk dan toch regen uit die dreigende regenwolken die ons al de ganse wandeling vergezellen. We besluiten het laatste stukje af te snijden en rechtstreeks naar de wagen terug te keren. Uiteindelijk hebben we door onze uitstapjes naar Frankrijk al meer dan twintig kilometer in de benen.

Net wanneer we rond half zes onze wagen bereiken, barst de regenbui in volle hevigheid los. Amai, wat een timing!

Terwijl mijn vriend terugrijdt richting Doornik bel ik naar restaurant Sakura om afhaalsushi te bestellen. Onze bestelling zal klaar zijn om 18.45u. Da’s later dan we gehoopt hadden, maar niets aan te doen. We zullen ons nog een tijdje moeten bezig houden in Doornik. Al nodigt het weer niet echt uit voor een avondwandeling…

We parkeren onze wagen vlakbij de Église Saint-Jacques, daterend uit 1167, waar we meteen al kunnen gaan schuilen voor de regen. Gelukkig blijkt de kerk, een tussenstop op de weg naar Compostella, de moeite van een bezoek waard te zijn. We bewonderen de mooie glasramen, het orgel en de typische trommelzuilen uit Doorniks gesteente met de kenmerkende kapitelen met opgerolde, generfde bladeren, die men “haken” noemt.

IMG_8649

IMG_8651

IMG_8652

Het druppelt nog een beetje, maar wij wagen het erop en wandelen richting de Grand Place, waar we op zoek gaan naar een geldautomaat, want restaurant Sakura liet tijdens het telefoongesprek weten dat hun betaalautomaat niet werkte en mijn vriend en ik hebben tegenwoordig amper nog cash geld op zak. Googlemaps biedt geen soelaas, dus spreken we een lokale caféuitbaatster aan, die ons vriendelijk verder helpt. Het is trouwens, ondanks het miserabele weer, gezellig druk op de terrassen van de Grand Place. Het is duidelijk dat ook de inwoners van Doornik snakken naar een gezellig terrasje en zich niet laten afschrikken door iet of wat minder weer.

Ik moet toegeven dat ik het een beetje te fris heb om een terrasje te doen. Dus blijven we in beweging tot de volgende regenbui zich aandient. Het is nog geen 18.45u, maar we besluiten toch al richting restaurant te gaan, kwestie van daar niet helemaal doorweekt aan te komen. Hopelijk kunnen we binnen ergens wachten tot ons eten klaar is. Dat blijkt gelukkig het geval te zijn. Uiteindelijk moeten we nog een kwartiertje wachten op de sushi. Net genoeg tijd om een paar spelletjes Duolingo te spelen. Al een geluk dat we onze wagen maar een straat verder van het restaurant geparkeerd hebben, want wanneer we buiten stappen met onze sushischotel giet het pijpenstelen. We trekken onze regenjassen aan, spoeden ons met de sushischotels naar de wagen en keren terug naar Aquavert. Tijdens de rit spoelen we bijna weg, zo hard regent het! Gelukkig is de ergste regen achter de rug op het moment dat wij bij Aquavert aankomen.

IMG_8656

IMG_8658

IMG_8659

IMG_8662

IMG_8664

IMG_8665

In onze B&B halen we een flesje schuimwijn boven om samen met de sushi soldaat te maken. Onze gastvrouw heeft de tafel al gedekt voor het avondmaal. Heel gezellig! We hebben ons een beetje mispakt aan de Doornikse sushi. De sushi rolls zijn groter dan we gewoon zijn. Die extra bestelling sashimi was dus eigenlijk niet nodig. Wel de allereerste keer in mijn leven dat ik sushi met foie gras en mango eet. Niet eens slecht!

IMG_8668

IMG_8676

Om 20.30u komt onze gastheer ons wat uitleg geven over de spafaciliteiten. En, verrassing: we krijgen nog een hele schotel met aperitiefhapjes, vers fruit én een half flesje cava aangeboden. Zeer sympathiek, ware het niet dat onze magen momenteel nog vol met sushi zitten. We besluiten de kaasblokjes en de olijven in de frigo te zetten om op te eten bij het ontbijt en beperken ons tot het vers fruit en de alcohol. Mijn vriend en ik genieten de volgende twee uur met volle teugen van de sauna, het zwembad en de jacuzzi. Amai, dat deed deugd na een lange, vermoeiende dag!

IMG_8677

IMG_8678

IMG_8679

IMG_8680

IMG_8684

IMG_8686

Doornik – 13 mei 2021

De weersvoorspellingen voor dit Onze-Lieve-Heer-Hemelvaartweekend waren op zijn zachtst gezegd redelijk twijfelachtig. Als in regen, regen, regen en nog wat meer regen. Wat een contrast met vorig jaar toen het wel leek alsof de zon niet kon stoppen met schijnen! Enfin ja, ik ben uiteraard blij voor de plantjes, die duidelijk snakken naar wat extra water. En hopelijk helpt dit om onze watervoorraden weer wat aan te vullen.

Maar goed, wij hielden bij ons vertrek donderdag de KMI-app angstvallig in de gaten en kozen ons aankomstmoment zo dat de regenbuien van de middag net achter de rug zouden moeten zijn. En ja, voor één keer klopten de voorspellingen min of meer. Net op het moment dat we onze Cambio parkeerden voor Aquavert in Templeuve vielen de laatste regendruppels uit de hemel.

We werden erg vriendelijk onthaald door de uitbater van de spa et chambres d’hôtes, die aan de overkant van de straat woonde. Mijn vriend had echt wel een pareltje ontdekt. Mooi ingerichte kamers (met zoveel decoratie-objecten dat ik er niet graag zou kuisen), inclusief een zeer ruime en comfortabele badkamer en bovendien konden we gebruik maken van de leefruimte en de keuken (met grote frigo om onze van thuis meegebrachte flessen wijn af te koelen). Alleen jammer dat er geen microgolf was om eten op te warmen. Geen erg, we zouden ons wel redden!

IMG_8476

IMG_8480

IMG_8482

IMG_8483

IMG_8485

IMG_8488

IMG_8491

IMG_8493

Na onze spullen in de kamer en de wijn in de koelkast gezet te hebben, vertrokken mijn vriend en ik naar het startpunt van de wandeling die ik had uitgekozen, vlakbij de kerk van het charmante Mont-Saint-Aubert (de heuvel en het dorp hebben dezelfde naam). Met een poëtische naam als ‘wandeling van de dichters van de zonsondergang‘ waren onze verwachtingen hoog gespannen. We vertrokken langs de Weg van de Dichters waaraan de wandeling duidelijk haar naam ontleende. De traptreden bestonden uit stenen met gedichten in gegraveerd. We wandelden doorheen uitgestrekte velden met hier en daar een boerderij erin. De prachtige wolkenluchten verhoogden het gevoel van ruimte alleen maar. Wat een weidse landschappen. Zalig!

IMG_8497

IMG_8498

IMG_8499

IMG_8500

IMG_8503

IMG_8504

IMG_8506

IMG_8507

IMG_8508

IMG_8510

IMG_8511

IMG_8512

IMG_8513

IMG_8514

IMG_8516

IMG_8518

IMG_8519

Maar hét mooiste gedeelte van de wandeling bracht ons op een smal bospaadje dat kronkelde door een bos bezaaid met daslook. Wandelen omringd door ontelbare witte bloemen waaruit een geur van look opsteeg, het was een bijzondere ervaring.

IMG_8521

IMG_8522

IMG_8524

IMG_8526

IMG_8527

Aangezien het een vrij korte wandeling was, hadden we nog zeeën van tijd over voor het avondmaal. Ik had via The Fork om 19u gereserveerd bij Les jardins du Patio’nément en het was pas 17u. Dus zochten we een terrasje om iets te drinken. Lang moesten we niet zoeken. Op de top van de 147 meter hoge Mont Saint-Aubert waren meerdere eet- en drinkgelegenheden met een groot terras en prachtig uitzicht op de Scheldevallei en Doornik. Op de helling was een betonnen bobsleebaan gebouwd. Toegegeven, niet meteen verwacht om hier zoiets aan te treffen.

IMG_8531

IMG_8535

IMG_8537

We belandden op het terras van L’Ancienne Poste et Les Pélerins en bestelden een aperitiefplank om de eerste honger te stillen. Jawadde, we hadden de hoeveelheid aan kaas, charcuterie en aperitiefhapjes iet of wat onderschat. Na deze plank en een grote sangria met vers fruit had ik niet meer veel ruimte over voor het avondmaal…

IMG_8540

IMG_8544

We kregen het een beetje koud, daar stil zittend op onze heuvel en beslisten dan maar een beetje vroeger naar Doornik terug te rijden. Als Les jardins du Patio’nément nog niet open was, zouden we wel een wandeling in de buurt maken. Het was een beetje een zoektocht om het restaurant te vinden. We dachten allebei dat we in iemands tuin stapten, maar kijk, daar dook het restaurant op. Zeer toepasselijk gelegen in een prachtige tuin. Gelukkig kregen we een tafeltje toegewezen dat redelijk beschut lag achter een haag en stond er vlakbij ons een terrasverwarmer, want het weer was toch net iets kouder uitgevallen dan verwacht. Al dik spijt dat ik geen nylon kousen had meegenomen…

Het terras was een grappig geheel van doe-het-zelf inspanningen. Typisch Belgisch bricoleerwerk. 😉

IMG_8548

De cocktail van het huis (die ik jammer genoeg niet zo lekker vond, dus mijn vriend mocht er twee drinken). Ik denk dat er campari of iets gelijkaardigs in zat.

IMG_8553

De prachtige tuin, waarvoor het nu helaas nét iets te fris was:

IMG_8556

IMG_8557

IMG_8560

IMG_8561

Omdat mijn aperitiefhapjes nog niet helemaal verteerd waren, hield ik het bij een slaatje met falafel, bulgur, selder en artisjok. Mijn vriend zag het zitten nog twee stevige lamsbouten te verorberen.

IMG_8563

IMG_8566

IMG_8567

IMG_8568

En kijk eens wat er kwam overvliegen tijdens onze maaltijd. De honden in de buurt werden helemaal lek. Super lang geleden dat nog eens een luchtballon zag!

IMG_8573

Na de maaltijd keerden we terug naar onze B&B voor een rustige avond met Netflixfilmpjes op het grote scherm. Fijn om met zijn tweetjes wat te kunnen ontspannen na al die drukke weken en maanden.

IMG_8478