We startten onze laatste volledige dag met, hoe kon het ook anders, een heerlijk ontbijt bij El Arból, onze favoriete ontbijtzaak in Barcelona. Even twijfelde ik om iets anders te bestellen, maar hey, hoe kon ik de lokroep van heerlijke eggs benedict weerstaan? Het is niet dat dit gerecht vaak op de kaart staat in België!
Spijtig genoeg was de tafel waaraan ons gezelschap al twee keer had plaatsgenomen in gebruik en moesten we achteraan in een iets minder gezellige hoek plaatsnemen. Gelukkig was het eten nog altijd even lekker. Echt grote fan van dit soort ontbijt- en lunchzaken!
Na het ontbijt bestelden we een taxi om ons naar Montjuïc te brengen, wegens te veraf om te voet te doen. Voor zes personen is een taxi in Barcelona trouwens een erg voordelige optie. De taxichauffeur was duidelijk niet zo bekend met Montjuïc, want hij zette ons af op een parking vanwaar het nog een stuk stappen was naar Castell de Montjuïc.
Vanaf Montjuïc (letterlijk: heuvel van de Joden, vroeger lag hier een Joods kerkhof) genoten we van het uitzicht op de haven van Barcelona. Veel bedrijvigheid viel er niet te bespeuren in de haven, we zagen slechts één containerschip dat gelost werd. Misschien nog de naweeën van de pandemie?
Aan de kassa van Castell de Montjuïc kochten we een combiticket voor de versterkte vesting en de botanische tuin. Ik herinnerde mij van mijn allereerste bezoek aan Barcelona dat ik de cactussen in die botanische tuin zo geweldig had gevonden, dus leek me wel leuk om dat samen met onze vrienden te doen.
Het bezoek aan Castell de Montjuïc zelf is vooral de moeite om wille van de prachtige uitzichten en de boeiende geschiedenis van de plek. Mij sprak vooral de tentoonstelling aan over de bewogen geschiedenis, geïllustreerd aan de hand van schilderijen en afbeeldingen. Het fort had oorspronkelijk als belangrijkste doel de stad Barcelona te beschermen, maar werd ook gebruikt als gevangenis en executieplek. In 1842 beschoten de hier gelegerde soldaten, trouw aan het regime in Madrid, vanaf dit fort de stad om een opstand van de inwoners naar te slaan. De tentoonstelling gewijd aan het ondertussen verdwenen attractiepark op de heuvel liet mij daarentegen ijskoud. Deze is wellicht vooral interessant voor mensen die zich dat park nog kunnen herinneren en hier met zekere nostalgie aan terug denken.
