London: Sky Garden, Borough Market, Southwark Cathedral en Camdem Market – 19 oktober 2016

Een nieuwigheidje bij het ontbijt vandaag: bij het plaatsnemen aan onze tafel kregen we lekkere smoothie aangeboden. Smaakte naar meer, wat mij betrof.

IMG_1811

Na het ontbijt nam ik afscheid van mijn vriend. Voor mij volstonden twee (halve) dagen conferentie, maar mijn vriend is een die hard en breide nog een extra dagje cursus aan zijn tweedaagse. Op aanraden van onze Poolse vriendin had ik voor mezelf een ticket geboekt om de Sky Garden te bezoeken. De Sky Garden biedt een prachtig uitzicht op The Shard, de Thames, de Tower en de Tower Bridge en dat, jullie geloven het nooit, helemaal gratis. Je bent zelfs niet verplicht om ter plekke iets te consumeren. Enige beperking is dat je het tijdslot moet respecteren dat je toegewezen krijgt en dat je een security check moet passeren vergelijkbaar met die op een vliegveld. Je moet dus wel een beetje moeite doen om het hoogste ‘publieke’ park van Londen te bezoeken.

Ik nam de circle line naar Monument Station en liep vervolgens een klein beetje verloren, omdat mijn iphone geen gps-ontvangst had tussen de hoge gebouwen. Gelukkig duurde mijn toestand van verwarring maar even, want ik spotte al snel het walkietalkievormige gebouw waar ik moest zijn. (Volgens wikipedia is het gebouw waarin de Sky Garden gevestigd is, 20 Fenchurch Street, nogal controversieel. Ik kon de architectuur van het gebouw nochtans wel smaken.) En jawel, onze vriendin had niet gelogen, het uitzicht vanaf de 34ste verdieping was fenomenaal. Qua uitzichten heb ik nog niet veel te klagen gehad, deze trip. Het openluchtterras aan de voorkant was ruim, maar stelde op fotografisch vlak een beetje teleur. De hoge glazen panelen (uiteraard voor de veiligheid van de bezoekers geïnstalleerd) zorgden voor veel reflectie, het was echt zoeken naar een optimale hoek om foto’s te nemen. Een nadeel dat de Switch van Tate Modern niet had. Al zat ik nu wel 24 verdiepingen hoger, natuurlijk.

IMG_3742

IMG_3743

IMG_3752

IMG_3771

IMG_3773

IMG_3776

IMG_3777

IMG_3792

IMG_3806

Ik overschreed het mij toegewezen tijdslot zeker met meer dan een half uur. Gelukkig is er eens boven niemand die controleert hoe lang je er rond hangt. De Sky Garden is ook een fijne plek om iets te gaan drinken of een stukje taart te eten, maar aangezien ik alleen was, besloot ik elders heen te trekken om mijn inwendige mens te versterken. Op naar Borough Market, London’s most renowned food and drink Market! Ik was alleszins van plan om grondig te onderzoeken of die zelf gegeven titel terecht was. 😉

Een korte wandeling over London Bridge bracht me naar Borough Market. De geschiedenis van Borough Market gaat meer dan 1000 jaar terug in de tijd. Ondanks het feit dat ik er rond lunchtijd arriveerde, viel de drukte aldaar goed mee. Het duidelijk dat Borough Market tijdens de week een populaire lunchplek was voor de bedienden van de omliggende bedrijven. Gelukkig duurt een lunchpauze meestal niet zo lang, dus blijven de meeste mensen er juist lang genoeg voor een snelle hap. Borough Market zelf stelde niet teleur, van de mooie art deco ingang tot het indrukwekkende aanbod aan eetstandjes, van exotisch tot traditioneel. Borough Market weet ongetwijfeld elke hongerige maag te vullen. Een goeie tip is om te kijken bij welk kraampje de rij het langst is, de kans dat er daar iets lekkers te rapen valt, is groot.

IMG_3835

IMG_3846

IMG_3849

IMG_3853

IMG_3854

IMG_3878

Ik probeerde zoveel mogelijk kleine hapjes uit:

  • hand dived scallops bij een viskraam: om duimen en vingers af te likken (en ja, ik zie er geen graten in om twee dagen na mekaar Sint-Jacobsvruchten te eten):
    IMG_1830
  • slow cooked veal bij Gourmet Goat (alleen al voor de naam moet je daar gaan eten): geserveerd met twee verschillende slaatjes, fenomenaal lekker:
    IMG_1832
  • oesters: moeilijk kiezen uit het overweldigende aanbod, ik probeerde drie verschillende soorten uit:
    IMG_1833
  • organic icecream with salted caramel: niet helemaal mijn ding wegens te veel harde stukjes karamel:
    IMG_1834
  • mulled apple juice: lekker!

Mijn volgende bestemming was Shakespeare’s Globe. Ik had op voorhand de openingsuren opgezocht, maar ik had pech: uitzonderlijk waren er deze namiddag geen rondleidingen en dat stond niet vermeld op hun website (of ik had er misschien over gelezen). Iets met het winterklaar maken van het bouwwerk. Omdat ik dringend naar het toilet moest, besloot ik dan maar een beetje verder door te lopen om mijn blaas te ontlasten op de bijzonder propere toiletten van het Tate Modern. En toen ik dan toch daar was, was het een kleine moeite om de lift naar de tiende verdieping te nemen om opnieuw van het uitzicht aldaar te genieten. Waar de dag voordien de zon zich van haar beste kant het laten zien, was het nu betrokken. Een gans ander uitzicht.

IMG_3894

IMG_3898

IMG_3899 µ

IMG_3901

 

Aangezien mijn bezoekje aan The Globe in het water gevallen was, twijfelde ik over mijn volgende bestemming. Ik besloot de tip van een collega te volgen en naar Hampstead Heath te trekken. Onderweg naar het metrostation liep ik even binnen in Southwark Cathedral en bleef daar veel langer plakken dan ik oorspronkelijk van plan was. Echt een prachtig bouwwerk met te veel uitzonderlijke historische monumenten om hier op te noemen. Al verdient het glasraam met scènes uit werken van Shakespeare natuurlijk een speciale vermelding.

IMG_3915

IMG_3918

IMG_3921

IMG_3925

IMG_3934

IMG_3946

Na deze ietwat lang uitgevallen tussenstop nam ik de metro naar Hampstead Heath. Een een veel te lange metrorit stapte ik iets na vijf uur af in station Kentish Town. Van daaruit was het nog een flink stuk wandelen naar Hampstead Heath. Ik deed een moedige poging, maar terwijl de avond viel, maakte ik mij de bedenking dat het misschien niet zo’n strak plan was om op dit tijdstip helemaal alleen in een park in de buitenwijken van Londen te gaan rondlopen. Geen idee of Hampstead Heath een onveilige plek is, maar misschien moest ik het lot niet tarten. Ik maakte dus rechtsomkeer en besloot naar Camden Market te wandelen. Onderweg passeerde ik toevallig de concertzaal waar het concert zou plaatsvinden waarvoor mijn vriend en ik voor vrijdag tickets geboekt hadden. Wist ik ook meteen waar dat was. 😉

Op de website van Camden Market stond dat ze elke dag tot ‘late’ open waren. In mijn ogen is 19u niet echt ‘late’, maar dat was wel het moment waarop de meeste winkels en kraampjes begonnen te sluiten. Jammer, want ik had gehoopt de culinaire ervaring van deze middag nog eens dunnetjes over te doen in het gezelschap van mijn vriend. Ik liep nog snel door de overdekte hallen volgestouwd met winkeltjes die uitpuilden van de prullaria. De ervaring deed mij nog het meest denken aan de China Towns die ik in het verre Oosten bezocht. Ik had oprecht spijt dat ik hier niet eerder was, want vanuit fotografisch standpunt was dit een fantastische plek. Op goed geluk liep ik een grote kledingzaak binnen waarvan de voordeur geflankeerd werd door twee reusachtige robots. Vanbinnen was het al fluo wat de klok sloeg. Bijzonder.

IMG_3950

IMG_3953

IMG_3956

IMG_3957

IMG_3959

IMG_3960

Ondertussen was de cursus van mijn vriend afgelopen en was hij onderweg naar Camdem Market. Het zou echter nog even duren voordat hij er was, dus besloot ik mij gewonnen te geven en de lokroep van een grote roltrap in combinatie met een gigantisch ‘happy hour’ bord niet langer te weerstaan. De roltrap bracht mij naar restaurant Gilgamesh, een Aziatische zaak met een bijzonder kitscherige inrichting die ik wel kon smaken. Ik zocht me een plekje aan de bar een bestelde mij een Honey Smash cocktail. Ondertussen volgde ik via whatsapp de vorderingen die mijn vriend maakte. Aangezien hij wellicht net na het einde van happy hour zou arriveren, dus bestelde ik nog snel twee cocktails voor ons beiden. De barman dacht ongetwijfeld dat ik een drankprobleem had ofwel dat mijn date me had laten stikken. 😉

IMG_3967

Zijn cocktail stond mooi op hem te wachten toen mijn vriend stipt om 19u aka het einde van Happy Hour, arriveerde. We dronken onze cocktails op en besloten in Camden Town op zoek te gaan naar een fijn restaurantje. Tripadvisor leidde ons achtereenvolgens naar Daphne en Andy’s Taverna, twee Griekse restaurants die duidelijk erg populair waren bij de locals, want stampvol en geen tafeltje meer te vinden om ons bij te wringen.

Jammer, jammer, want ik had echt wel zin in lekker Grieks eten. Dan maar naar onze traditionele fall back optie: Japans! Restaurant Asakusa bleek zowaar door échte Japanners uitgebaat te worden en een verrassend authentiek menu aan te bieden. Wat een ontdekking! Ook dit restaurant zat goed vol, maar de uitbater kon ons nog twee plekjes aan de toog bij de sushichef aanbieden. Super om deze sushikunstenaar aan het werk te zien. Volgens mij zaten we op de beste plek van het ganse restaurant. De uitbater had ons gewaarschuwd dat het wel even kon duren voordat we ons eten kregen, maar hey, nog geen tien minuten later, werden onze voorgerechtjes al geserveerd: gyoza asakusa en horenso oshitashi. De sake-proevertjes volgden al snel. De Asakusa kaisen (een kom met warme rijst een daarop rauwe vis en groenten) was fenomenaal lekker. Ik waande me echt in Japan. Niet in het minst omdat we een kort gesprekje in ons gebrekkig Japans hadden met de uitbater. (Japanners zijn nogal snel onder de indruk als je een paar woorden Japans spreekt.)

IMG_1841

IMG_1843

IMG_1847

IMG_1849

De mochi in combinatie met de umeshu was de perfecte afsluiter van een bijzondere maaltijd. Daarna bracht een tergend lange bustocht ons terug naar ons hotel. In het algemeen moet me van het hart dat ik niet echt onder de indruk ben van het openbaar vervoer in Londen. Metro en bussen doen vaak erg lang over betrekkelijk korte afstanden. Al geef ik toe dat de vergelijking met steden als Tokyo en Singapore die over indrukwekkende moderne infrastructuur beschikken niet helemaal fair is.