Van Brussel naar Parijs – 4 oktober 2019

Lang, lang geleden prikten mijn collega en ik het eerste weekend van oktober in onze agenda’s voor een bezoek aan onze oud-collega in Parijs. In aanloop naar dit weekend hield ik de weersvoorspellingen angstvallig in de gaten. Helaas, waren de voorspellingen unaniem slecht: regen, regen en nog eens regen. Dus ging ik op voorhand ijverig op zoek naar activiteiten waarbij slecht weer geen rol zou spelen. Want iedereen weet ondertussen al wel dat ik een bloedhekel heb aan regen.

Na een vrijdagvoormiddag hard werken, vertrokken mijn collega en ikzelf rond 12.30u naar Brussel-Centraal. Ik kocht een slaatje voor op de trein bij de nieuwe Prêt à Manger in Brussel-Centraal (ben daar op korte tijd vast klant geworden, de slaatjes zijn een aangename afwisseling met die van de Exki die ik ondertussen een beetje beu geraakt ben).

De Thalys naar Parijs vertrok (tot mijn grote verbazing) stipt op tijd om 13.13u. Ik maakte van de rit gebruik om nog wat te werken, zodat ik met een gerust gemoed op weekend kon vertrekken.

Verrassend snel stonden we met onze valiesjes in het station van Paris-Nord. We kochten meteen een metrokaartje voor drie dagen, zodat we ons zeker droog van punt A naar punt B konden verplaatsen. Mijn eerste contact met de Parijse metro liep meteen al mis: mijn kaartje werd geweigerd. Gelukkig was er een vriendelijke heer die het poortje voor mij blokkeerde zodat ik erdoor kon met mijn valies.

We stapten af in metrostation Oberkampf en een kleine wandeling later waren we in Hotel Hor Les Lumières. Onze kamer was niet al te groot, maar voorzien van alle comfort. We dropten snel onze bagage af op de kamer en namen de metro naar Hôtel de Ville, want ja, onze eerste momenten in Parijs spendeerden we als ramptoerist bij de Notre Dame. De schade aan dit prachtige bouwwerk is echt immens. De buitenste steunberen waren allemaal gestut en het dak is volledig weg. Eerlijk waar, ik weet niet hoe lang het zal duren om dit Parijse icoon in zijn vroegere glorie te herstellen en zelfs of dit überhaupt nog mogelijk zal zijn, maar dat het prijskaartje navenant zal zijn, staat nu al vast.

IMG_6261

IMG_6263

IMG_6265

IMG_6270

IMG_6274

IMG_6275

IMG_6281

IMG_6285

IMG_6286

IMG_6287

IMG_6292

Lang konden we niet in de buurt van de Notre Dame blijven (ik weerstond de verleiding om een pannenkoek te kopen aan één van de vele kraampjes), want mijn collega en ik hadden een ticketje voor een bezoek aan Ateliers des Lumières om 18u. Ik wist niet goed wat ik van dit bezoek moest verwachten, maar de beelden op de website zagen er alvast indrukwekkend uit. We waren een kwartiertje te vroeg, maar mochten toch al binnen. Een paar tellen later stonden we in een gigantische ruimte waarin vroeger een ijzergieterij en vervolgens een fabrikant van industriële machines gevestigd waren.

We kwamen binnen tijdens het einde van het korte programma ‘Japon rêvé, images du monde flottant‘, gevolgd door een fragment uit ‘Verse‘, een hedendaagse creatie van Thomas Vanz. Op zich al indrukwekkend, want de geprojecteerde beelden dekten elk stukje muur van de gigantische fabriekshal af, de vloer inbegrepen. De beelden vloeiden subtiel in mekaar over, waardoor je het gevoel kreeg dat je je in een droomwereld bevond. En dan moest het beste nog komen: ‘Van Gogh, La nuit étoilée‘. De kleuren en beelden van Van Gogh leenden zich uitstekend tot deze dromerige bewerking. We wisten werkelijk niet waar eerst kijken, want de beelden waren overal anders. Prachtig!

IMG_6303

IMG_6322

IMG_6314

IMG_6319

We waren zo onder de indruk dat we het programma van Van Gogh twee keer bekeken en misschien waren we nog langer blijven kijken, als we niet om acht uur gereserveerd hadden bij Bien Ficelé. Gelukkig bevond het restaurant zich niet al te ver stappen van Atelier des Lumières. Ik had dit restaurant gereserveerd louter op basis van de locatie en de positieve tripadvisor reviews. En ook nu liet tripadvisor mij niet in de steek. Het eten was heerlijk en ik ben nog nooit in mijn leven zo snel bediend geweest. Onze voorgerechten (ik ging voor de tartare de boeuf) stonden na nog geen tien minuten wachten voor onze neuzen. We waren amper begonnen aan onze aperitief cocktail! En de rest van de gerechten volgden aan hetzelfde verschroeiende tempo.

IMG_5238

Passerden op ons bord:

tartare de boeuf angus fumé, jaune d’oeuf fermier, potimarron à l’amaretto, amandes grillées:
IMG_5242

pêche du jour, cocos de Paimpol au lait de coco, cresson, groseilles:
IMG_5243

mousse au chocolat, croustillant pistache, glace yaourt:
IMG_5245

Dit alles vergezeld van overheerlijke wijn.

IMG_6328

IMG_6329

De metro bracht ons zonder problemen naar de halte vlakbij ons hotel. Omdat we allebei nog geen zin hadden om in bed te kruipen, dronken we nog eens laatste glaasje wijn in een brasserie vlakbij ons hotel. Dit bleek een vergissing. De wijn mocht dan wel spotgoedkoop zijn, het was echte koppijnwijn. Het contrast met de heerlijke wijn die we bij Bien Ficelé gedronken hadden, kon amper groter zijn. Geen einde in de schoonheid…