Feestje in de Beursschouwburg

Wat! Een! Feest! Als mijn collega’s iets organiseren, dan mag je er zeker van zijn dat het tot in de puntjes verzorgd is! De hapjes waren overvloedig en overheerlijk (wat een contrast) en de ambiance zat goed vanaf de speech van onze grote baas. Hij wist het perfecte evenwicht te vinden tussen ludiek en serieus. Met voldoende bloemetjes voor de collega’s die zich ingezet hebben om van ons grote project een succes te maken.

Vervolgens was het tijd voor een quiz die de collega’s zelf in mekaar gestoken hadden en die een apotheose kreeg op het podium met een heuse dance performance van de drie hoogst geëindigde teams op de zoete melodie van Europapa. (Stiekem blij dat mijn groepje vijfde eindigde!) De rest van de avond brachten we al pratend en drinkend door op het mooie terras van de Beursschouwburg, genietend van de prachtige zomeravond.

Na een korte passage op het terras van een café dat aan het afsluiten was in de Anspachlaan, eindigden we met een select groepje in café Les Brasseurs, klinkend op een fantastische avond!

IMG_1490

IMG_1523

IMG_1524

IMG_1525

IMG_1527

IMG_1528

Ingel Vaikla in de Beursschouwburg

Geen plannen op vrijdagavond en een uitnodiging voor het openingsweekend van de Beursschouwburg in mijn mailbox. Ik was vooral geïnteresseerd in het videokunstwerk “Shapes and Distances” van de van oorsprong Estse kunstenares Ingel Vaikla. Ingel Vaikla combineert in dit werk archiefbeelden van de stad Slavutych, de laatste stad gebouwd door de Sovjet-Unie met beelden van diezelfde nog jonge stad in het huidige Oekraïne. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door de afdruk die de Sovjet-Unie heeft achtergelaten op deze wereld en het feit dat Slavutych speciaal gebouwd werd voor de geëvacueerde inwoners van het stadje Prypjat (u allen welbekend van de kernramp in Tsjernobyl) prikkelde mijn interesse.

Dus trakteerde ik mezelf op een noedelsoepje bij Yaki in Brussel en genoot ik tegelijkertijd van de zonnige winteravond.

IMG_7470

IMG_7473

 

De opstelling in de Beursschouwburg was zo gemaakt dat je de beelden uit de twee verschillende tijdperken tegelijkertijd kon zien. Ik moet toegeven dat het vooral de beelden uit het ter ziele gegane Sovjettijdperk waren die mij het meest fascineerden. Beelden van een ogenschijnlijk perfect georganiseerde stad waar iedereen glimlacht en er gelukkig uit ziet. Terugkijkend op deze periode weten we nu dat dit allerminst het geval was. Hoe schijn bedriegt. Het gratis aangeboden glaasje Astelpajunaps was een mooie afsluiter van mijn blitzbezoek aan de Beursschouwburg.

IMG_7474