De doorstart van de Belga Queen

Heel blij dat dit Brusselse monument onlangs de deuren heeft heropend. Niet dat ik er voor de sluiting de deuren plat liep, maar zo’n fantastische historisch plek verdient een invulling op niveau. Dé ideale plek dus voor een afspraak met mijn oud-collega, net als ik liefhebber van het goeie leven.

En ja, het interieur was nog even indrukwekkend als ik mij herinnerde en de ober, pas gearriveerd vanuit het buitenland, deed zijn uiterste best om ons in de watten te leggen. Zij het dat zijn Frans en Nederlands iet of wat onbestaande waren, maar dat maakte hij dubbel en dik goed met zijn vriendelijkheid en hulpvaardigheid.

De hertenfilet was zonder overdrijven de beste die ik ooit gegeten heb. Zo mals! Al mocht de garnituur wat mij betreft wel wat meer zijn voor de toch wel stevige prijs van 42 euro. Ook de klassieke dame blanche was heerlijk. Op de foto lijkt de bol niet zo groot, maar in werkelijkheid was dit de grootste bol ijs die ik ooit in mijn leven gezien heb. Maar dé hoofdvogel van de avond werd afgeschoten door de uitstekende fles Barbera d’Alba Raimonda die we bij het hoofdgerecht dronken. Zalig lekker wijntje!

Ondanks de ietwat hoge prijzen had ik zeker het gevoel dat we waar voor ons geld kregen. Dus ik keer zeker nog eens terug. Al is het maar om opnieuw te genieten van zo’n uitstekend flesje wijn.

IMG_7870

IMG_7874

IMG_7876

IMG_7881

Teametentje @Belga Queen

Voor het laatste teametentje van 2020 had ik gereserveerd in de Belga Queen. Omdat het de laatste keer was dat onze onlangs 65 jaar geworden collega ons zou vergezellen vóór zijn pensioen, mocht het wel wat meer zijn. De Belga Queen met zijn prachtige interieur en professionele personeel was de geknipte plek om in stijl onze collega uit te wuiven. Het was me zelfs gelukt om mijn ganse team voor de gelegenheid bijeen te krijgen (uitgezonderd de twee zieken).

Uiteraard gingen we voor de aantrekkelijke formule van de business lunch. Ik koos als voorgerecht een slaatjes van verschillende vissoorten en als hoofdgerecht en klassieker der klassiekers: stoofvlees met frietjes, een gerecht dat ik niet vaak eet, maar zo nu en dan wel eens kan smaken.

IMG_6608

IMG_6610

IMG_6611

IMG_6615

Het enige wat een beetje jammer was, was dat we nogal ver uit mekaar zaten. De tafels stonden per vier gegroepeerd en het was niet toegelaten om deze tegen mekaar te schuiven om de bewegingsruimte van het personeel niet te beperken.

Verder verliep de teamlunch vlekkeloos. Een mooie afsluiter!